ნაწარმოები შეიცავს უცენზურო ფრაზებს

თუ თქვენ გინდათ ნახოთ მხოლოდ ეს ნაწარმოები, დააჭირეთ აქ

გაკვეთილი მეხუთე

ქართველი - ერის სახელწოდება.
ქართველობა - წოდება.


"...იქნებ ვაზია სამშობლო? აბა, დააკვარდით, თუ დაბლარია, დაჩოქილმა უნდა დაჰკრიფო, თუ მაღლარია – ცაში ხელაპყრობილმა. ორთავე საოცრად ჰგავს ლოცვას, ლოცვა კი არაფერს ისე არ უხდება, როგორც სამშობლოს."
                                                                                                        ნოდარ დუმბაძე


როდიდან იწოდა ჩვენი ქვეყანა საქართველოდ ან  ჩვენ ვინ გვიწოდა ქართველები არავინ იცის. უფრო მეტი გვსმენია კოლხეთზე, ივერიაზე იბერიაზე ვიდრე თვით საქართველოზე. ესეც ერთგვარ დაფარულ საიდუმლოს ჰგავს, რომელაც თავის დროზე აუცილებლად აეხდება ფარდა.
  მცდარ შეხედულებად მიმაჩნია თითქოსდა ქართლმა გამოიწვია სახელწოდება ქვეყნის საქართველო და ერი სახელწოდება ქართველი. უბრალოდ ეს მარტივი გამოსავალი იყო ამ გამოუცნობის ახსნისა: ქართლოსი, ქართლი,ქართველი, საქართველო. ქართლი და ქართველი სულ არაა ერთი და იგივე, საქართველოს მაშინ საქართლელო ერქმეოდა.
ქართლი ერთ-ერთი მარგალიტია იმ თორმეტ მარგალიტს შორის რომელთაც დღეს საქართველოს კუთხეები ეწოდება. არც უპირატესი და არც უარესი. ყოველი კუთხე თანაბარია და განსხვავებული თავისი უნიკალურობით.
ეს სახელწოდება "საქართველო"  რომ ქართლიდან ყოფილიყო არ მიიღებდა სხვა კუთხენი კახეთისანი, რაჭისანი, გურიისანი....და აუცილებლად ერთიანობის მსხვრევის საბაბი გახდებოდა.
ასე ვამბობთ ვართ ქართველი კუთხით იმერელი, სვანი, ქართლელი, მეგრელი,გურული აჭარელი...
..და მიიღეს თორმეტივე კუთხემ სახელწოდება ქართველისა, რადგანაც
გაცილებით მეტის  დამტეველი იყო სიტყვა იგი.


ყოველივე კი ასე დაიწყო:

ბიბლიიდან ვინც ბოროტ მევენახეებზე იგავი იცის, ისიც ეცოდინება რომ იგავში ბოროტ მევენახეებად ებრაელი მწიგნობარნი და ფარისეველნი მოიაზრეებიან, რომელთაც მიეცათ ვენახი მოსავლელად.  სახლის პატრონში ღმერთია ნაგულისხმევი. ძე-ში უფალი იესო ქრისტე მოიაზრება, რომელიც გაუგზავნა ღმერთმა მევენახეებს, ხოლო მათ "შეიპყრეს იგი, ვენახიდან გაიყვანეს და მოკლეს"- (2139 მათე). 

როდესაც ჰკითხა იესომ ფარისეველთ:
მერე როცა მოვა პატრონი ვენახისა რას უზამს ამ მევენახეებს?
მათ უპასუხეს: "რა თქმა უნდა, ბოროტნი იგი ბოროტად წარჰსწყმიდნეს, და ვენახი იგი მიჰსცეს სხუათა ქუეყანის-მოქმედთა, რომელთა მოჰსცინ მას ნაყოფი ჟამსა თვისსა."

"ასე ჩამოერთვა ებრაელებს ღვთის სასუფეველი და მიეცა ხალხს, „რომელთა მოსცენ მას ნაყოფი ჟამსა თვისსა“. „რომელია ეს ხალხი, ღვთისაგან გამორჩეული უმადური და რწმენაშერყეული ისრაელის ნაცვლად? - ეს ხალხი - ჩვენა ვართ, ქრისტიანები;"-გვასწავლის წილკნელი ეპისკოპოსი ზოსიმე (შიოშვილი)

ვინ არიან ის სხვანნი ქვეყანის-მოქმედნი?
სხვანნი არიან ზოგადად ქრისტეს მიმდევრები.
სად შეიძლება იყოს ვენახის გეოგრაფიული ადგილმდებარეობა?
იქნებ სასომხეთია ეს ადგილი, სადაც ნოე პირველად გადმოვიდა არარატის მთაზე და ვენახი გააშენა?  ან იქნებ რუსეთია თავისი უკიდეგანო ტრამალებით ან საფრანგეთი მიწათ მოქმედებით და მევენახეობით.

ხმამაღლა ვიტყვი ეს საქართველოა და ამისთვის საკმაო არგუმენტებიც მოიძიება. პირველ ყოვლისა სიტყვაში "..ვენახი იგი მიჰსცეს სხუათა ქუეყანის-მოქმედთა".
აქაც ჩანს "ქუეყანის-მოქმედთა" ნაგულისხმებია მიწათმოქმედი,ხოლო
ქართულში ქვეყანა და მიწა სინონიმებია.
რომელია ქუეყანასა ზედა ერი, რომელსაც მსოფლიო მიწათმოქმედს უწოდებს? Georgia - მიწათმოქმედი ( ბერძ).
ასევე მიმანიშნებელია ის რომ მსოფლიოში აღიარებულია საქართველო როგორც ღვინის ქვეყანა, ხოლო ღვინო არ არსებობს რთველის გარეშე, რთველი ვენახის გარეშე, ვენახი მევენახის გარეშე.
ანუ ღვინო, რთველი, ვენახი, მევენახე ეს ბიბლიური მინიშნებებია.

ეს ყოველივე სხვათა მისახვედრად, ხოლო ჩევენთვის ახალი ვენახის ადგილ მდებარეობას ღმერთმა პირდაპირ უწოდა სახელი სა-ქა(რთველო), და ყოველივე მოხდა მყისიერად, ახალ მევენახეებს ქა(რთველი) უწოდა. ამიტომ ეს სიტყვა ქართველი არის წოდება და არა ერის აღმნიშვნელი, სწორედაც რთველია საქართველოს სახელწოდების დედა აზრი და არა ქართლი.
სა- ქა - რთველო.
სა - ადგილის აღმნიშვნელია ქართულში
მაგ: სადილის ადგილს სა-სადილო ჰქვია, ტუსაღის სამყოფელს სა-ტუსაღო,
ღორის სა-ღორე....  სა-მყარო, სა-სომხეთი.... და ა.შ.

ქა- შედგება ორი ასოდან ქ(ქანი)  ა-(ანი). ჯამში ვღებულობთ ქანიანი
სადაც ქანი - დედამიწის მკვრივ საფარს ნიშნავს
ქანი(ანი) ადგილი - ქვი(ანი) - მთაგორი(ანი) ადგილი.

როგორც "სა"(სა-დურგლო) ერთგვარი წინსართია ერთგვარი ადგილის აღმნიშვნელი ასევე "ანი" გახლავთ ბოლოსართი ერთგვარი თვისებითი აღწერილობისა მაგ.: მარილი-ანი, მზი-ანი, ქარი-ანი, ნაყოფი-ანი,აზრი-ანი, სამართლი-ანი, ტვინი-ანი...

აქვე მინდა წინა გაკვეთილიდან გავიხსენოთ ქართული სიტყვის ორმაგი დასტური. ანუ სიტყვა სა-ქა-რთველო სხვანაირი სინთეზით უნდა იძლეოდეს დაატურს იმისას რომ მართლა აქ არის ადგილი რთველის.
და ნახეთ : ს-აქა-რთველო.
აქა- უკვე პირდაპირ მინიშნებელია აქაურობის ადგილის.
კიდევ რამდენიმე სიტყვის მნიშვნელობა იკითხება როგორიცაა "ქარ-ი" და "თვე"
ქარი და თვე შეიძლება ქარიანი თვის მიმანიშნებელი იყოს მაგრამ ეს ამ ჟამისთვის დაფარულია. თვითონ ქარი უხილავი დაფარული სუნსტანციაა. ჩვენს შემთხვევაში დაფარული ცნობიერება ანუ მას ვერ ვხედავთ სანამ მატერიალურთან არ  შევა კონტაქტში ფოთლით ან მტვრით არ შეიმოსება. როდესაც გვაინტერესებს ქარი არის თუ არა სარკმლიდან ვიყურებით და ფოთოლს  რხევით ვგებულობთ ქარი ქრის თუ არა.
თვით მოკლე სიტყვა "ქარი"-დან შეიძლება გამოყოფა სიტყვის ქ-არი
ანუ ქ-ქრისტე არი.  ნახეთ სინთეზი:
ქ-არი ქრისტე,
ქ-არი ქრის-ტე,
ქარი ქრის-ტე
გალაკტიონის ლექსი გამახსენდა "ქარი ქრის"
მე ვხვდები ეხლა ვისეც დაწერა. თვითონ იცოდა ნეტა... ან რამ დააწერინა.
ქ-არი ქრის(ტე) (ნახეთ ეს ლექსი და დააკვირდით კარგად)

დამეთანხმებით ძალზედ რთულია ეს ყოველივე და ამიტომაც ქა-რთულით იხსნება მხოლოდ.
ქა-რთველი და ქა-რთული ეს ორი სიტყვაც საკმარისია რომ მიხვდე რა დიდი
მნიშვნელობის ერი ვართ.

მტერი საქართველოს და ქართველობის მოსპობას ვენახის ამოძირკვით იწყებდნენ.
დიდება უფალს რომ ქართველად დავიბადეთ და შანსი მოგვეცა უპირატესი, მაგრამ შევძლებთ კი ქართველობას? ამ წოდების დამსახურებას? ვიღაცას
ჰგონია გაჭირვების გამო  ქართველები სხვაგან მიდიანო საცხოვრებლად, ხოლო არა ქართველები მოდიანო. არა მეგობრებო ქართველი სხვაგან ვერ დასახლდება და ვერც არაქართველი შეძლებს აქ ცხოვრებას, ყველაფერი კანონზომიერია სწორედაც ქართული გვარის არაქართველები მიდიან უფლის ნებით და არაქართული გვარის ქართველები ბრუნდებიან აქ, რომელთაც სული ეძახის აქ ჩამოსვლას.
მსოფლიოში რაც არ უნდა მოხდეს საქართველოს არაფერი უბედურება არ ემუქრება ის ღმერთის ნებით ზეწრითაა დაცული.

ქართველი ეს წოდებაა და არა ეთნოსს სახელი. ჩვენ კი შევძლებთ რომ ვიქართველოთ?

ყოველ წამს უნდა გვახსოვდეს რომ  არც იოანე ზოსიმეს სიტყვებია ქართულ ენაზე გულის საამებლად ნათქვამი და არც მამა გიორგი ბასილაძის სიტყვებია
მხოლოდ სიტყვები:
"ქართველობა ძნელია მაგრამ აუცილებელი!"


ბ.ს. (ბოლოსიტყვაობა):
ვინმე პროფესორს რომ გამოეთქვა მოსაზრება ეს ლექსი გალაკტიონმა ფარულად ქრისტეს მიუძღვნაო, ხალხი ოვაციებით აიტაცებდა, ხოლო რადგანაც ამას მე ვამბობ საჭიროა მყარი არგუმენტები. ამიტომაც
ამ ყოველივეს დაწერის შემდეგ, გალაკტიონის ლექსის "ქარი ქრის" ხელნაწერის მოძიება გადავწყვიტე, მჯეროდა რომ თუ მე მართალი ვიყავი და ეს ლექსი ქრისტეს ეძღვნება რამე მინიშნებას დატოვებდა მწერალი. წინასწარ ვარაუდობდი, რომ ამ ლექს სათაური არ ექნებოდა (თუმცა თავისთავად მშვენიერი სათაური იქნებოდა "ქარი ქრის") და მის ნაცვლად ჯვარი იქნებოდა დასმული. ეს ჩემთვის (ვერსიისთვი) საკმარისი მინიშნება იქნებოდა მაგრამ არა თქვენთვის და ფართო მასებისთვის.
ამ ვარაუდის გამხელით თვით საკუთარმა ოჯახის წევრებმაც კი ირიბი მზერა მსტყორცნეს. მოხდა სასწაული. ინტერნეტში ადვილად მოვიძიე ავტორის ხელნაწერი, მას მართლაც არ აქვს სათაური მხოლოდ ორი ჯოხი და სამი წერტილი, მაგრამ ლექსის ქვემოთ მინაწერმა შემძრა. არა მხოლოდ ჩემთვის არამედ ყველასთვის უტყუარ დასტურად მიქცია ჩემი მოსაზრება და მას ბეჭედი დაუსვა.  (იხილეთ ხელნაწერი ილუსტრაციებში). ერთ რამეში კი შევცდი, როდესაც გამოვთქვი ეჭვი: იცოდა კი ავტორმა რა (ვისზე) დაწერა მეთქი, თურმე იცოდა და ძალიან კარგადაც.

ზოგი სიტყვა ვერ გავარჩიე, ხოლო რაც გავარჩიე დაგიდებთ:

ო*, გაიხსენეთ, ო, გაიხსენეთ
ო, გაიხედეთ ამ სიტყვებს იქით
რამდენი რამე ვერ აგიხსნიათ,
ვერც პოეტობით, ვერც ............,
მაგრამ ბევრი. ............
ვერ აგიხსნიათ ......

ო*- ასოს ცნობიერებაზე ქართულ ანბანში ვისაუბრეთ წინა მეოთხე გაკვეთილზე.