ქართულო ცაო, ლაჟვარდო,
საღრუბლედ არ მემეტები,
შემოგიყენე კლდე-ბურჯად,
ჩემი ფოლადის სვეტები!
მტერო, ამ მკერდზე ნალეწო,
ბევრჯერ მიწაზე გორავდი!
შენი ხმლით არ გაიჭრება
ჩემი რვალი და ფოლადი!