ვშორდებით ერთურთს,
როგორც გემი და ზღვის ნაპირი.
მიდიხარ ჩემგან...
ვით ჰაერში მიქრის მახვილი.
ვშორდებით ერთურთს,
,,ღირსეული" რომ ვერ გიწოდე,
მაგრამ ყოველთვის მ ე ყ ვ ა რ ე ბ ი,
მინდა იცოდე...

ცრემლი მდის თვალზე,
გევედრები, ნუ დამამშვიდებ,
ამ ქვეყნად მხოლოდ შენ მიყვარდი,
შენ განგადიდე.
მაგ შენმა სითბომ,
მომღვენთა და დამადნო სანთლად,
შენ, ერთადერთი მიგიჩნიე
მალამოდ, წამლად.

შენ, ,,ღირსეულო"
შენი ღირსის თეთრი შურით მშურს,
დღეიდან უკვე ვეღარ გეტყვი
იმას, რაც მე მსურს,

გემი როს ნაპირს დაშორდება,
ჭრილად, კვალს ტოვებს.
შენ კი, ჩემს გულში
უდიდესი მადლი დატოვე.

გამახსენდები,
      მოგიგონებ,
                მომენატრები.
მჯერა ნათელში, სხივმოსილი მომელანდები....

მადლობას გიხდი,
ლამაზად რომ გამიგე ყოვლი,
შენა ხარ ჩემში ფიფქად მთოვი,
პირველი თოვლი...
გთხოვ, მაპატიე,
უნებურად თუ მოგაწყინე,
ჩემს გვერდით ყოფნით
ლამაზ წუთებს თუ მოგაცდინე...

გამახსენდები, 
            მოგიგონებ,
                      მომენატრები.
მჯერა ნათელში,
              სხივმოსილი
                        მომელანდები!