(ზურა ბერიაშვილს, ქართველ ათლეტს)

ჩემო მტკვარო და არაგვო,
ციხის მზევ, შეუვალისო,
ჩემ ძმათა უმანკო სისხლით
გაწითლებულო კრწანისო,
უხმლომ და უმუზარადომ,
წყვდიადში ნათლის კიაფო,
სურამის ციხის კედლიდან,
კიდევ რა უნდა გიამბო?
რად ყმუის ალგეთს ძუ მგელი,
რას დამქვითინებ ნიავო?
სულ ამ კედელში ვიქნები,
სანამ ზურაბი მქვიაო!