ავტორი: ლელა მგელაძე ჟანრი: პოეზია 29 აპრილი, 2014
* * *
მოხუცმა ფრთხილად მიუტანა მომაკვდავ ცოლს ტუჩებთან ჭიქა, რათა სიცოცხლის ბოლო ულუფით დაეტკო იგი და მის სახეზე წლების ნამუსრევს - ნაოჭებს შორის უკანასკნელად წაიკითხა მარადიული სილამაზის კერძო ფორმულა.
*** თუ კი სიყვარულს მზეზე ხშირად არ გამოფენთ, ქარს არ მიუგდებთ გამოსაფიტად სამარემდე ინარჩუნებს შემოდგომის მშვენიერ ფერებს.
*** კედლის ფოტოზე ერმანეთთან თავებმიდებულ მშობლების ღიმილს მიტოვებული სახლის სხვენში ემალება ნგრევის დემონი.
