სიყვარულით იწვის მთვარე,
დნება, როგორც სანთელი,
ზღვის კალთებზე ათინათობს
მშვიდი ღამე, ნათელი.
ღრუბლებსაც კი გაანაზებს
მთვარე ნაზი მუზებით,
სიყვარულის მსუბუქ ლექსებს
სატრფოს წვიმად უგზავნის.
ზღვაც ნისლებად აიწევა,
ქარის ფრთებზე ტაატით,
ნატიფ კოცნით, რწევა-რწევით
დნება ღამის საათიც.