ერთად  დავარწიოთ  აკვანი,
არტახები გადავუჭიროთ პატარას...
ქარს მოაქვს ღრუბელი,
ქარს მოაქვს შავი ღრუბელი...
ერთად დავარწიოთ აკვანი
შენ ჩემო ტოლფერო, სადა ხარ!
ექო მოგიტანს ჩემს „ნანას“,
სიო მოგიტანს ჩემს სურნელს,
ერთად დავარწიოთ აკვანი,
არტახები გადავუჭიროთ პატარას
და ლილეო ლილეე...
აქ კლდის ძირში რომ
ყოჩივარდები ყვავიან
იმათი სული ვარ ტოლფერო,
მოდი, ჩაიმუხლე, მომიალერსე.
ქარს მოაქვს ღრუბელი,
შავი ღრუბელი მოაქვს ქარს.
არ გესმის აკვნის ჭრიალი?!
არტახები გადავუჭიროთ პატარას,
არ გესმის თითისტარის ბზრიალი?!
სითბოს სურნელი დავატრიალე,
ექოდ მოგწვდება ჩემი ხმა,
სიო მოგიტანს ჩემს სურნელს
და მომეკედლები ჩემო ტოლფერო,
მომეკედლები...
ისეთი შელოცვა იციან აქ მთებმა,
ისეთ სურნელს ჩაგასუნთქებენ
ყოჩივარდები.
უნდა დაითმინო ტოლფერო,
უნდა განდევნო შავი ღრუბელი,
უნდა შემოიდგა ქოხი მხრებზე
და ზიდო და ზიდო ჭაპანი.
ერთად დავარწიოთ აკვანი ტოლფერო,
ერთად გადავუჭიროთ არტახები პატარას,
შეხედე, ქარიც  ჩადგა
და ღრუბელიც გაფანტა
შენმა შეძახილმა
ლილეო, ლილეეე...