მე მეძავი ვარ, მხოლოდ შენთვის
მხოლოდ შენს გამო_
და როცა შენ ჩემს ნეკნზე წვები, მარცხენა მხარეს,
ოდნავ გულს ქვემოთ,
მე სუნთქვას ვიკრავ, რომ ღრმა სუნთქვით
არ შეგაწუხო.
რომ დაგიამო სულიერი ყველა იარა.
რომ  შევისუნთქო შენი ტკივილი
და შევაჩერო მიმოქცევა სისხლის და პლაზმის.

შენ ბევრი არ ხარ , შენ მხოლოდ "შენ ხარ",
გამორჩეული და ერთადერთი,
ყველა სტრიქონის მუდმივი მუზა
სტუმარი მარად ჩემი გონების ,
ყველა აბსურდის და ხელოვნების
და ამას ხვდები...