 | ავტორი: შატილიონი
ჟანრი: პოეზია
2 აგვისტო, 2014 |
რა ლეგენდებზე ჟღურტულებ,
ჩემო ჰანგო და ფანდურო,
ღამის მეხრეო, ფხიზელო,
ცისკრით თვალამობანგულო?
გალობ და უფლის ჩიტივით
გულთან მიკენკავ ტკივილებს,
ხან ცრემლით იბან ფრთა-ნისკარტს,
ხან ლაჟვარდებში ლივლივებ!
ხან მიწას ებმი სახნისად,
მიუთხრობ ერქვან-ჭაპანთა:
რა ტკივილები იარგნეს
იმქვეყნად მამა-პაპათა!
ახლა ჩემი ვთქვათ სათქმელი,
ბედო, ლოდინით ნაბურო!
ხან შვებას ვექცეთ ტკივილად,
ხან ტკივილს მივესალბუნოთ!
ერთი ხარ, ჩემო უფალო,
ჩემო შვებავ და ტკივილო,
თუ ატირებულს გიხილავ,
მე როგორ ვიპირღიმილო?
მე შენი ბერიზვარა ვარ,
პატარა ხბო ვარ, სახარე,
შენი - ჩემი წმინდა საყდარი,
ჩემი ხატი და საზარე.
დედას ამსხლიტეს ძუძუდან,
ცრემლი იმედით ვაქარვე,
ყელს საკადრისი შემაბეს,
შენს კალთას შემომაფარეს,
ქედმოდრეკილი გეახელ,
ჩემო ლოცვავ და არაკო,
გულის ლუსკუმა გამიპე,
რომ სისხლი შემოგზვარაკო!
გადმოსკდი გულის ბარძიმით,
სისხლო, ჯვარ-ვაზის ბჭიანო,
რომ მამა-პაპის ფერფლისკენ
სიცოცხლედ გაიმზიანო!
წინ დამიფინე ნათელი,
უფლის ბილიკო, ბზიანო,
რომ მერე პურ-ღვინის მადლში,
ქრისტეს სისხლს შევეზიარო!
ან მზარდე შვინდა ხარივით,
მიმზადე გუთან-სათარი,
ქედზე უღელი დამადგი,
მუხის გულისა ნათალი!
შენი ტკივილი ვლოღნო და
ცრემლის გილოკო მარილი,
მთას ვზიდო ლოდი სატაძრე,
ვაბრწყინო შენი არილი!
კარგ ყმას ვეცალო უღელში,
ჯვარცმით ავლიო გოლგოთა,
რომ სასოებად ვესაგზლო
სოფლის ქვრივ-ოხერ-ობოლთა!
მერე კი... მერე სიცოცხლე
გასრულდეს, როგორც წესია,
შვილიშვილებმა მოიმკონ,
პაპას რაც დაუთესია!
| კომენტარები |
ილუსტრაციები |
რეცენზიები |
|
20.
რა ლეგენდებზე ჟღურტულებ,
ჩემო ჰანგო და ფანდურო,
ღამის მეხრეო, ფხიზელო,
ცისკრით თვალამობანგულო?
გალობ და უფლის ჩიტივით
გულთან მიკენკავ ტკივილებს,
ხან ცრემლით იბან ფრთა-ნისკარტს,
ხან ლაჟვარდებში ლივლივებ!
ხან მიწას ებმი სახნისად,
მიუთხრობ ერქვან-ჭაპანთა:
რა ტკივილები იარგნეს
იმქვეყნად მამა-პაპათა!
ახლა ჩემი ვთქვათ სათქმელი,
ბედო, ლოდინით ნაბურო!
ხან შვებას ვექცეთ ტკივილად,
ხან ტკივილს მივესალბუნოთ!
ერთი ხარ, ჩემო უფალო,
ჩემო შვებავ და ტკივილო,
თუ ატირებულს გიხილავ,
მე როგორ ვიპირღიმილო?
მე შენი ბერიზვარა ვარ,
პატარა ხბო ვარ, სახარე,
შენი - ჩემი წმინდა საყდარი,
ჩემი ხატი და საზარე.
დედას ამსხლიტეს ძუძუდან,
ცრემლი იმედით ვაქარვე,
ყელს საკადრისი შემაბეს,
შენს კალთას შემომაფარეს,
ქედმოდრეკილი გეახელ,
ჩემო ლოცვავ და არაკო,
გულის ლუსკუმა გამიპე,
რომ სისხლი შემოგზვარაკო!
გადმოსკდი გულის ბარძიმით,
სისხლო, ჯვარ-ვაზის ბჭიანო,
რომ მამა-პაპის ფერფლისკენ
სიცოცხლედ გაიმზიანო!
წინ დამიფინე ნათელი,
უფლის ბილიკო, ბზიანო,
რომ მერე პურ-ღვინის მადლში,
ქრისტეს სისხლს შევეზიარო!
ან მზარდე შვინდა ხარივით,
მიმზადე გუთან-სათარი,
ქედზე უღელი დამადგი,
მუხის გულისა ნათალი!
შენი ტკივილი ვლოღნო და
ცრემლის გილოკო მარილი,
მთას ვზიდო ლოდი სატაძრე,
ვაბრწყინო შენი არილი!
კარგ ყმას ვეცალო უღელში,
ჯვარცმით ავლიო გოლგოთა,
რომ სასოებად ვესაგზლო
სოფლის ქვრივ-ოხერ-ობოლთა!
მერე კი... მერე სიცოცხლე
გასრულდეს, როგორც წესია,
შვილიშვილებმა მოიმკონ,
პაპას რაც დაუთესია!
+++++++
რა ლეგენდებზე ჟღურტულებ,
ჩემო ჰანგო და ფანდურო,
ღამის მეხრეო, ფხიზელო,
ცისკრით თვალამობანგულო?
გალობ და უფლის ჩიტივით
გულთან მიკენკავ ტკივილებს,
ხან ცრემლით იბან ფრთა-ნისკარტს,
ხან ლაჟვარდებში ლივლივებ!
ხან მიწას ებმი სახნისად,
მიუთხრობ ერქვან-ჭაპანთა:
რა ტკივილები იარგნეს
იმქვეყნად მამა-პაპათა!
ახლა ჩემი ვთქვათ სათქმელი,
ბედო, ლოდინით ნაბურო!
ხან შვებას ვექცეთ ტკივილად,
ხან ტკივილს მივესალბუნოთ!
ერთი ხარ, ჩემო უფალო,
ჩემო შვებავ და ტკივილო,
თუ ატირებულს გიხილავ,
მე როგორ ვიპირღიმილო?
მე შენი ბერიზვარა ვარ,
პატარა ხბო ვარ, სახარე,
შენი - ჩემი წმინდა საყდარი,
ჩემი ხატი და საზარე.
დედას ამსხლიტეს ძუძუდან,
ცრემლი იმედით ვაქარვე,
ყელს საკადრისი შემაბეს,
შენს კალთას შემომაფარეს,
ქედმოდრეკილი გეახელ,
ჩემო ლოცვავ და არაკო,
გულის ლუსკუმა გამიპე,
რომ სისხლი შემოგზვარაკო!
გადმოსკდი გულის ბარძიმით,
სისხლო, ჯვარ-ვაზის ბჭიანო,
რომ მამა-პაპის ფერფლისკენ
სიცოცხლედ გაიმზიანო!
წინ დამიფინე ნათელი,
უფლის ბილიკო, ბზიანო,
რომ მერე პურ-ღვინის მადლში,
ქრისტეს სისხლს შევეზიარო!
ან მზარდე შვინდა ხარივით,
მიმზადე გუთან-სათარი,
ქედზე უღელი დამადგი,
მუხის გულისა ნათალი!
შენი ტკივილი ვლოღნო და
ცრემლის გილოკო მარილი,
მთას ვზიდო ლოდი სატაძრე,
ვაბრწყინო შენი არილი!
კარგ ყმას ვეცალო უღელში,
ჯვარცმით ავლიო გოლგოთა,
რომ სასოებად ვესაგზლო
სოფლის ქვრივ-ოხერ-ობოლთა!
მერე კი... მერე სიცოცხლე
გასრულდეს, როგორც წესია,
შვილიშვილებმა მოიმკონ,
პაპას რაც დაუთესია!
+++++++
17. მადლობა, ნეფერტარო! მადლობა, ნეფერტარო!
16. მოგიკითხეთ და მოგიწონეთ ლექსი ბატონო ჩემო. მშვენიერი პატრიოტული ლირიკაა. ულამაზესი სიტყვებით და ძლიერი ჟღერადობით, ძარღვიანი და გულიანი. :)
5.
მოგიკითხეთ და მოგიწონეთ ლექსი ბატონო ჩემო. მშვენიერი პატრიოტული ლირიკაა. ულამაზესი სიტყვებით და ძლიერი ჟღერადობით, ძარღვიანი და გულიანი. :)
5.
15. მადლობა, მუხა, მიხარია, რომ კითხულობ ჩემს ლექსებს!
მადლობა, მუხა, მიხარია, რომ კითხულობ ჩემს ლექსებს!
14. ყოველთვის მომწონს და მადლიერი ვარ ავტორის, ძალიან ლამაზი ქართული სულის, გულით ნაწერი ლექსებისთვის.
წაიკითხავ ლექსს და მშობლიური ქვეყნის სიყვარულს , ტკივილს და მომავალს ისე გაგრძნობინებს, კარგა ხანს ემოციიდან ვერ გამოხვალ.
მადლობა ავტორო ამ სიამოვნებისათვის!
ყოველთვის მომწონს და მადლიერი ვარ ავტორის, ძალიან ლამაზი ქართული სულის, გულით ნაწერი ლექსებისთვის.
წაიკითხავ ლექსს და მშობლიური ქვეყნის სიყვარულს , ტკივილს და მომავალს ისე გაგრძნობინებს, კარგა ხანს ემოციიდან ვერ გამოხვალ.
მადლობა ავტორო ამ სიამოვნებისათვის!
12. მადლობა ჯონათან, რომკითხულობ!
ბერიზვარა სალოცავისთვის (უმთავრესად მთის სალოცავებში ) შეთქმული სახარე ხბო. მადლობა ჯონათან, რომკითხულობ!
ბერიზვარა სალოცავისთვის (უმთავრესად მთის სალოცავებში ) შეთქმული სახარე ხბო.
11.
ისე ადვილად და საამოდ იკითხება, შეიძლება იფიქრო-მარტივი ლექსიაო, მაგრამ ყოველი სტრიქონი და ყველა სიტყვა ისეთი აზრიანია, ისეთი ძარღვიანი..
"ბერიზვარა" რა არის?
ისე ადვილად და საამოდ იკითხება, შეიძლება იფიქრო-მარტივი ლექსიაო, მაგრამ ყოველი სტრიქონი და ყველა სიტყვა ისეთი აზრიანია, ისეთი ძარღვიანი..
"ბერიზვარა" რა არის?
9. გაიხარეთ, დიდი მადლობა ყველას, ვინც კითხულობთ! გაიხარეთ, დიდი მადლობა ყველას, ვინც კითხულობთ!
7. წინ დამიფინე ნათელი,
უფლის ბილიკო, ბზიანო,
რომ მერე პურ-ღვინის მადლში,
ქრისტეს სისხლს შევეზიარო!
ან მზარდე შვინდა ხარივით,
მიმზადე გუთან-სათარი,
ქედზე უღელი დამადგი,
მუხის გულისა ნათალი!
შენი ტკივილი ვლოღნო და
ცრემლის გილოკო მარილი,
მთას ვზიდო ლოდი სატაძრე,
ვაბრწყინო შენი არილი!
55555 წინ დამიფინე ნათელი,
უფლის ბილიკო, ბზიანო,
რომ მერე პურ-ღვინის მადლში,
ქრისტეს სისხლს შევეზიარო!
ან მზარდე შვინდა ხარივით,
მიმზადე გუთან-სათარი,
ქედზე უღელი დამადგი,
მუხის გულისა ნათალი!
შენი ტკივილი ვლოღნო და
ცრემლის გილოკო მარილი,
მთას ვზიდო ლოდი სატაძრე,
ვაბრწყინო შენი არილი!
55555
5. უფ.ძალიან მაგარი....++++++ უფ.ძალიან მაგარი....++++++
4. იფ, რა კარგი ლექსია!
+++++ იფ, რა კარგი ლექსია!
+++++
3. გადმოსკდი გულის ბარძიმით,
სისხლო, ჯვარ-ვაზის ბჭიანო,
რომ მამა-პაპის ფერფლისკენ
სიცოცხლედ გაიმზიანო!
მიყვარს ხალხურ მოტივზე დაწერილი ლექსები,ძალიან ლამაზია და ვაჟკაცური +++++++ გადმოსკდი გულის ბარძიმით,
სისხლო, ჯვარ-ვაზის ბჭიანო,
რომ მამა-პაპის ფერფლისკენ
სიცოცხლედ გაიმზიანო!
მიყვარს ხალხურ მოტივზე დაწერილი ლექსები,ძალიან ლამაზია და ვაჟკაცური +++++++
2. ვაჟკაცური, როგორც ყოველთვის! 5 ვაჟკაცური, როგორც ყოველთვის! 5
1. გალობ და უფლის ჩიტივით
გულთან მიკენკავ ტკივილებს,
ხან ცრემლით იბან ფრთა-ნისკარტს,
ხან ლაჟვარდებში ლივლივებ +++
რა კარგი სიტყვებია გალობ და უფლის ჩიტივით
გულთან მიკენკავ ტკივილებს,
ხან ცრემლით იბან ფრთა-ნისკარტს,
ხან ლაჟვარდებში ლივლივებ +++
რა კარგი სიტყვებია
|
|
| მონაცემები არ არის |
|
|
