 | ავტორი: აგლაია ჟანრი: პოეზია 13 ოქტომბერი, 2014 |
მე რომ სანთელი მეგონა, მე რომ მეგონა მზე, არც იწვის და არც ანათებს, ის არ ყოფილა დე... პეშვებით ვიწმენდ ნათქეშარ, ღვარებგაჩენილ გზებს მე რომ წვიმები მეგონა, ის არ ყოფილა დე... მიწას ვასკდები ნისკარტით, ღადარს ვუმატებ მტვერს, მე რომ სამშობლო მეგონა, აღარ მქონია დე... ვაიმე, სკდება ნაპრალი, სიმუქე ახლავს დღეს, დედი მომეცი ლამპარი, სინათლე მომე, დე... ჰაერს გავაპობ სიმღერით, დილიდან საღამომდე ცას შევსახლდები ვარსკვლავად, ოღონდ გათენდეს დე...
კომენტარები |
ილუსტრაციები |
რეცენზიები |
|
7. 2. - გავაგრძელე. 3. :) 5. :) 6. :) 2. - გავაგრძელე. 3. :) 5. :) 6. :)
6. ძალიანი მომეწონა! ძალიანი მომეწონა!
4. იხარე ოთარ,შენც კარგი ხარ. როი :) იხარე ოთარ,შენც კარგი ხარ. როი :)
3. ოღონდ გათენდეს, დე :)
3 ოღონდ გათენდეს, დე :)
3
2. დაიწყე წერა? :)
დაიწყე წერა? :)
1. ღმერთმა დიდხანს გაცოცხლოთ ორთავე, კარგი ადამიანი ხარ ქალთამზევ. 5 ღმერთმა დიდხანს გაცოცხლოთ ორთავე, კარგი ადამიანი ხარ ქალთამზევ. 5
|
|
მონაცემები არ არის |
|
|