დარდის ჭერიდან ღრიჭო
თვალმოჭუტული გიმზერს.
რამ შეგაშინა, ბიჭო,
რატომ არ მიმხელ მიზეზს?
ცა ქუდად გქონდა ერთ დროს,
მიწა - ქალამნად გეცვა.
იმას უთხარი, შემნდობს,
რა დღეც გაწია ვერცხლმა...
შენს საფეთქელთან ძარღვი
რა უცნაურად ტოკავს.
შენი ერთგული ძაღლი,
უპატრონობით მოკვდა...
დროდ გადაქცეულ ძმებსაც
ფიქრის კალენდარს ახევ
და ეგუები ძნელად
სახედაკარგულ სახეს!
დარდების ჭერზე ღრიჭოს
თვალი მიუგავს ლულას.
ჰა, აზრზე მოდი, ბიჭო,
შენი მშველელი თუა!..
    02.11.14