იასამნისფრად თოვს,
დრო მეცეკვება ტანგოს,
თითქოს არაფერს მთხოვს,
ნაბიჯები აქვს სანდო...
მის მხარზე მიკრულ მკერდს
სხვანაირი აქვს ძგერა,
არაფერს ამბობს მეტს,
მე უსიტყვოდაც მჯერა...
ფეხს გადადებულ ფეხს,
ლოყაზე მიკრულ ლოყას,
ფერთა ალმურში ხვევს,
დროსთან ასეთი როკვა...
წრე, განარბენი, წრე,
ნაბიჯი წინ და უკან...
კავალერიც და მწეც,
თუმცა, არავინ უყვარს...
საით მივყავარ დროს,
ეს თვითონ იცის მხოლოდ...
იასამნისფრად თოვს,
თოვს და არ უჩანს ბოლო...
15.12.14