იმისთვის ცოცხლობს, ივსება და  ფუფქუნდება, მერე სულის  ერთი შებერვით  "განიძარცვოს"  და შიშველი დარჩეს...
შიშველი, მაგრამ ამაყი დგას მინდვრის შუაგულში  და  ვერ აშინებს ქარი.
იქნებ აშინებს კიდევაც, მაგრამ არ იმჩნევს...
არ გვაგრძნობინებს, როგორ უცახცახებს სუსტი მხრები.
მასზე უფრო ძლიერებიც ვერ  ვახერხებთ,  სულის ერთი შებერვით რომ არ გავშიშვლდეთ