| ავტორი: ელადა ჟანრი: პოეზია 1 აპრილი, 2015 |
ამას წინათ იუთუბზე ვნახე ,,სიმღერა წალენჯიხაზე,, მომეწონა, თუმცა შიგდაშიგ გადამღერებული მეჩვენა).
ახლა შენს ქუჩებს რომ მივუყვები, მარტვილო, ჩემო კოხტა დაბაო, შენი დანახვა ისე მიხარის, გულს ეფინები, როგორც მალამო.
შენ დიდო ბურჯო ძველი ეგრისის, ვერას გაკლებდა მტერი–მტარვალი, ერთი სახელიც გეყოფა მარად, რომ აქ დაიწა ჭყონდიდთ აკვანი.
დღეს ტურისტებიც მოგმრავლებია, შენი წალკოტის უცხო მნახველნი, იმიტომ, რომ შორს გაგითქვია, შენ სანახებით, კარგი სახელი.
ტალღებს მიქოჩრავს ძმურად ზღვისაკენ, ცხენისწყალი და ჩემი ტეხური, აბაშის ჭალებს დღემდე ატყვია, ჩვენი ბავშვობის ის ნაფეხური.
შენ ღვთისმშობელი გმფარველობს მუდამ, ვემთხვევი კალთას მისსას ამბორით, ყველა წმინდანებს ავედრებს შენს თავს, წმინდა სავანე, წმინდა ამროსის.
ჩემო ლამაზო ტურფა მხარეო, როგორ გიხდება ლურჯი აპრილი, როგორ პატარძალს თმაში ყვავილი, ღამით გამშვენებს მთვარის არილი.
ანდამატივით იზიდავ ყველას, გელამბუნება სიო ალერსით, შენთვის ლოცულობს წმიდა ალერტი, აღარ გივიწყებს შვილი არცერი.
კომენტარები |
ილუსტრაციები |
რეცენზიები |
|
6. რალამაზია იქაურობა,სრულიად სხვა გარემო, რაოდენ დიდი სილამაზე და თავისუფლებაა მთებში,სრულიად სხვა სურნელი, იქ იქ ყველაფერი სხვანაირია :)
რალამაზია იქაურობა,სრულიად სხვა გარემო, რაოდენ დიდი სილამაზე და თავისუფლებაა მთებში,სრულიად სხვა სურნელი, იქ იქ ყველაფერი სხვანაირია :)
5. ასეა, ყველას თავისი მუხურო ენატრება, სადაც არ უნდა იყოს.
მეც , ოპერის წინ, ჩემი ბავშვობის ჭადრის ხე მენატრება . რა უმოწყალოდ ამოძირკვეს?! ასეა, ყველას თავისი მუხურო ენატრება, სადაც არ უნდა იყოს.
მეც , ოპერის წინ, ჩემი ბავშვობის ჭადრის ხე მენატრება . რა უმოწყალოდ ამოძირკვეს?!
4. თბილისი დედაა და ვალდებულია შვილები სიყვარულით მიიღოს და მოუაროს. ცუდია რომ ყველას ვერ წვდება მისი თბილის გული და ალერსიანი ხელები.
კარგად მესმის ელადა თქვენი.
თბილისი დედაა და ვალდებულია შვილები სიყვარულით მიიღოს და მოუაროს. ცუდია რომ ყველას ვერ წვდება მისი თბილის გული და ალერსიანი ხელები.
კარგად მესმის ელადა თქვენი.
3. წარმატებით დაბრუნებას გისურვებთ, წარმატებულ საქართველოში. წარმატებით დაბრუნებას გისურვებთ, წარმატებულ საქართველოში.
2. მე ახლა ამ სიშორიდან ,,სულით -გულით,, იქ ვარ. და როცა ჩამოვალ პირველი იქ წავალ, მიუხედავად იმისა დაკეტილი სახლი მელოდება და მშობლების საფლავი, ჩემი ბავშვობა იქ ტირის. ვერ ვცხოვრობთ იქ სამწუხაროდ ხშირად, სადაც გვინდა და გვიყვარს. ამაში ლომის წვლილი სახელმწიფოს მიუძღვის. მე ახლა ამ სიშორიდან ,,სულით -გულით,, იქ ვარ. და როცა ჩამოვალ პირველი იქ წავალ, მიუხედავად იმისა დაკეტილი სახლი მელოდება და მშობლების საფლავი, ჩემი ბავშვობა იქ ტირის. ვერ ვცხოვრობთ იქ სამწუხაროდ ხშირად, სადაც გვინდა და გვიყვარს. ამაში ლომის წვლილი სახელმწიფოს მიუძღვის.
1. არ ვიცი, ეს ბოლო ფრაზა რამდენად სამართლიანია. დღეს ყველა სოფელი და დაბა დავიწყებულია. ობიექტური თუ სუბიექტური მიზეზების გამო ყველას თბილისში უნდა ცხოვრება. მინდოდა მეთქვა, ქებაში ცოტა ტკივილის გარევაც კარგი იქნებოდა. არ ვიცი, ეს ბოლო ფრაზა რამდენად სამართლიანია. დღეს ყველა სოფელი და დაბა დავიწყებულია. ობიექტური თუ სუბიექტური მიზეზების გამო ყველას თბილისში უნდა ცხოვრება. მინდოდა მეთქვა, ქებაში ცოტა ტკივილის გარევაც კარგი იქნებოდა.
|
|
მონაცემები არ არის |
|
|