ცა - ჩამომჯდარი ბაღის სკამზე,
ხეები - ტოტებშიშველი.
ასაკოვანი დამის მსგავსად,
მზე - გახუნების ნიშნებით...
იქით ქუჩა და ტროტუარი,
მიმოფართხუნე ბოშებით.
ახლა მისნობის დრო თუ არის,
ალბათ, ეს სევდაც მორჩება...
სახლი სახლებთან მობაასე,
დროზე, ამინდზე, ყოფაზე...
ბაღის ბოლოდან ორი ბასი,
ხმამაღლა „უღრენს“ ქოფაკებს...
საღამო, გამვლელი კანტიკუნტად,
კადრი რომელიღაც ნახატის.
ქუჩა ქალივით გაიყურსა,
დღე ტანზე ფრთხილად რომ გახადეს...
თეძოს მომრგვალო სილუეტით
მძინარე მთვარე ღრუბლიდან.
ცა იყო ყველას მინუს ერთი,
ალბათ, მარტოობა უღირდა...
ცა -ჩამომჯდარი მარტო, სკამზე,
მხრებზე ბინდის მოსასხამით.
როგორ მაგონებს ამ „ტოპ ფრაზას“:
-ციდან ჩამოვარდნილს მნახავდი?..
            27.03.15