ეს რა უცნაური დილებია,
ეს რა უცნაური დილემები.
სივრცეში ღრუბლები ილევიან,
წვიმებით სამყაროს ინელებენ.
ეს რა უცნაური მირაჟია,
ეს რა უცნაური რიჟრაჟები.
ცხოვრების უმცირეს ტირაჟიან
დღეებს ჩაუვლიან ის რაშები-
- ჩვენი სიყმაწვილის ბედაურნი,
თავად უიღბლო და უბედონი.
ლაშქარს მოუძღვება მეთაური,
ისარშემართული კუპიდონი.
მთვარე გაყინული ალმასია,
ზეცა თვითმკვლელების აივანი.
ღმერთო, უსაშველოდ ლამაზია
უსინათლოების პაემანი.