წყალმა წაიღო ოცნებები და იმედები, და მომავალი სიცოცხლის დროც წაიღო წყალმა, ქვეყნის ცოდვები ნაგავივით ფეხქვეშ მედება, ვატყობ, ერთხელაც, მეც იმედებმოკლული წავალ.
მანამ კი, ამ სულს მერამდენე სიცივე დაჰკრავს, სამშობლოს ტვირთით დაოსებულს, თუ საკუთარით... ვდგავარ მოყვასის გადამრჩენელ ვაჟკაცის გვამთან და ვგრძნობ, რამხელა მდუმარებით დუმს აქ უფალი.
კომენტარები |
ილუსტრაციები |
რეცენზიები |
|
მონაცემები არ არის |
|
მონაცემები არ არის |
|
|