საათი
***
ფილტვები მტკივა,
რომ უშენო ჰაერით ვსუნთქავ,
ოცნება გიყვარს
- ამიტომაც იქნები ჩემი,
არ შევერგები არცერთ ჟანგბადს,
ამიტომ სულ მთლად
სუნთქვაშეკრული გაგუდული
თევზივით ვრჩები.

ხელებზე ისევ ცისარტყელა
ამომექარგა,
ბოლო წამიც და
გადაღლილი დავხუჭავ თვალებს,
ვინც არ მინდოდა დამეკარგა
- გადამეკარგა,
და ვინც მინდოდა,
ვეღარაფრით გადავეკარგე.

მე შემოვრჩები დროის ნაცვლად
დაჟანგულ ისრებს,
უმოძრაობას,
სურვილით რომ არასდროს გავქრე,
და მტკივან ფილტვებს,
უკანასკნელ სუნთქვით ავივსებ,
რომ მხოლოდ ორჯერ
გითხრა ზუსტად,
მიყვარხარ,
აქვე

უამრავ საათს შეეძლება იგივე გითხრას,
მაგრამ ჩემსავით
დაჟანგულად ვერავინ გეტყვის,
დრო გავა, მაგრამ
მე დავრჩები,
გადამიკითხავ,
და წაიკითხავ რომ მიყვარხარ,
რა გითხრა მეტი?!