| ავტორი: ლიჩელი ჟანრი: პროზა 2 ოქტომბერი, 2015 |
ძაღლის ტემპერატურა
-შეეშვი რა, რას გიშლის? რა უნდა გააგდო. შენ კარგათა ხარ, ვერა ხედამ გარეთ რა ყიამათია! ... -ბეწვი ცვივა? დიდი ამბავი. ბეწვი მეცა მცვივა, უნდა გამაგდონ? მაგას რო ჯიგარი აქვს... გინდა კაი რამე მოგიყვე? აი, ხო მწერალი ხარ... ... -მე რავი რანაირი. ხო წერამ ხომე რაღაცეებს- „ღრენო” მრენო. ხოდა, დაწერე რა, იქნება ვინმე აზრზე მოვიდეს. დამიგდე ყური! ერთი ხუთი წლის ამბავი იქნება, მაშინ ეგრე დაჩაჩანაკებული არ იყო ჩემი „ლასკა”. ეს დრო იქნებოდა, ნათლისღება უკვე ჩავლილი იყო. წინა ღამით ცოტა მოთოვა. დილით ადრიანად ავდექი. (სიბერეს სცოდნია, მთელი ღამე მაჭოტებს). ეზოში ჩავედი. მეთქი ამ ჩემ დაფხაულ სახლს გადათოვლა ხო არ სჭირდება, რამე. კი გამიკვირდა, ძაღლი რო არ შამამახტა. ყოველთვინ მელოდებოდა დილაობით. დავუძახე, არა ჩანს. ხუხულაც გამოციებულა, ეტყობა, ადრე მიუტოვებია. მეთქვი, რა ხდება. თოვლზე მკრთალი ნაფეხურები ემჩნევა. ზნაჩიტ ღამე გასულა, ფიფქებს ლამის წაუშლია კვალი. ღობეში ერთ ადგილას გასაძრომია, იქიდან ჩანს გამძვრალი, ბანალია ღობეზე შერჩენილი. კვალს გავყე. რაღაცნაირი რბილი სიჩუმეა, თოვლში რომ იცის. მივდივარ , მივდივარ და ერთიც ვნახოთ, ცალფეხა ვალოდას ბუტკა რო იდგა... ... -ის კი დაუნგრიეს, მარამ ხო დარჩა რაღაც გადაფარებული. ხოდა იქა, მიწაზე არა ვხედამ ჩემს ლასკას. კიდე ოთხ ძაღლთან ერთად. კრუგში წვანან და ერთმანეთზე არიან მიკრული. ვა, ნოდარჯან ეგეთი რამე არ მინახამს,ამ ხნის კაცი ვარ. ლამაზად მიუდიათ თავები ერთიმეორის გავაზე. გატრუნულან. მეთქვი ამ შუა ზამთარში რადროს მძუნაობაა, თანაც გრუპავოი. რაღაცაშია საქმე. დამინახეს, მარტო თავები წამოწიეს, არ ინძრევიან, ვეძახი ჩემსას, არა ტოკდება. ახლოს მიველი. ვხედამ, ერთმანეთს კი არ მიჰკვრიან, როგორც თავიდან მომეჩვენა, რაღაც თეთრად შეფუთულს ეხუტებიან. შევხედე და გული კინაღამ გამიჩერდა. ბავშვი, აზრზე ხარ? ... -როგორ და, ჩვილი ბავშვი, ტო! ჩვრებში შეხვეული. იასნია, ვიღაცას ღამე დაუგდია. ... -თავიდან მეც ეგრე მეგონა. მარამ თუ ყარაულობენ, ეს მიხუტება რაღა საჭიროა. და უცებ მოვტვინე- ათბობენ, ტო! ხო იცი, მაგათ მაღალი ტემპერატურა აქვთ სორაკ-სორაკ პიატ. დისკავერში ვნახე ერთხელ. გავიქეცი, ჩემს ლამარას ვეუბნები, ჩქარა, პლედი მაიტა! ეგ კიდე სუ გადაირია- რა პლედი აგიტყდა, თუ ქცივა, შემო, რას დაბოდიალობო. ხოდა, ატყდა ერთი ამბავი. გაიგო მეზობლობამ მთელი უბანი მოქუჩდა. გივია, იმისი წინამასწარა ცოლი, ჯანოს მარგალიტა- უბნის მოსამართლე და რა ვიცი. ყველა თავისას ახურებს. -ძაღლების მოთრეული იქნება, აქ ვინ დააგდებდაო. მეთქვი, რეებსა ბოდამთ, სად ეტყობა აქ რო მოთრეულია, ნათრევის კვალი ხო უნდა ჩანდეს თოვლზე-მეთქი.ეგაო ჩვენი უბნელის საქმე არ არისო. შორიდან იქნება მოტანილიო.- მარგალიტამ. მეთქვი, რა მნიშვნელობა აქვს, რა დროს უბნის ბლატების კაჩაობაა ხალხო, თქვენ კარგათა ხართ? მაგათ კიდე, (ძაღლებმა რა) ამდენი ხალხი რო დაინახეს, დაიძაგრნენ, ახლოს არ გვიშვებენ. გესმის შენა, არ გვენდობიან, იციან, ვინც ერთხელ გაიმეტა თავისიანი, მეორედაც გაწირავს. უცებ გაიჩითა სასწრაფო, პოლიცია.(არ ვიცი, ვინ დარეკა). ოქმი შაადგინეს. -პირველად ვინა ნახეთ, დედა ვინ არის, ვინ გადააგდოო? მე რა ვიცი, მე რო მეკითხები, პოლიცია შენა ხარ.-ძაღლები მოაშორეთ, არ დაკბინონო. აი, შე მართლა ძაღლო, ვფიქრობ. ჩავიკუზე. ჩემი სუ კანკალებს. ხელი გადავუსვი, ვამშვიდებ. მეორე - კავკასიური გივიასი ყოფილა, იმანაც დაუყვავა თავისას. აისორის პავლიკამაც მოაკითხა თავის დალმატინელს. გამოვაშორეთ ნელ-ნელა. ... -მახლას, ბავშვი წაიყვანეს. ... -არ ვიცი , მაშინა თქვეს გადარჩაო. გამოვბრუნდით უკან, ეგ კუდამოძუებული მე- ყურებჩამოყრილი. უკან ლამარა მოგვდევს. სუ ქოქოლას მაყრის- გვარი რო ჩააწერინე იმ პოლიციელს, რა გრჯიდა. ეხლა ნახე შენი პოლიციაში თრევაო. მე კიდე გულში მაგის დედას სალამს ვუთვლი, ჩემი მჭირს- ძაღლს ვერ ვუყურებ- მცხვენიან. ... -რისი? ადამიანი რო მქვიან. მართლა გეუბნები. ეზოში რო შევედით, შევხედე და ცრემლი არ მოსდის. დედის სულს გეფიცები, პირველადა ვნახე მაშინ ძაღლის ტირილი. ... -მაშ, ეგრე იყო. შენ კიდე, გარეთ გაუშვიო. აღარ უშლიან? რაღაც ძალიან განეჟნებულხარ იმ კანადაში. აიღე, რა, რას გაშტერდი. თითოც დავურტყათ, სამი გახდება!
2014, XI
კომენტარები |
ილუსტრაციები |
რეცენზიები |
|
16. ყველა კრიტერიუმით უმაღლესი შეფასება! ყველა კრიტერიუმით უმაღლესი შეფასება!
15. კარგია. ძაღლის ტირილი არა და მეზობლის ძაღლი ავად იყო, უკანა ფეხების დამბლა ქონდა, პატრონმა ვეტერანებს დაძინების უფლება არ მისცა და ბოლოს ტკივილებისაგან ისე ყმოდა, ტირილივით. რამდენიმე დღე პატრონი კი ტიროდა. კარგია. ძაღლის ტირილი არა და მეზობლის ძაღლი ავად იყო, უკანა ფეხების დამბლა ქონდა, პატრონმა ვეტერანებს დაძინების უფლება არ მისცა და ბოლოს ტკივილებისაგან ისე ყმოდა, ტირილივით. რამდენიმე დღე პატრონი კი ტიროდა.
14. მომეწონა ძალიან...5 მოგიკითხეთ საოცრად თბილო ადამიანო...,ავტორო...:-* ჩემი აზრით გმირი ქალაქურად მეტყველებს...არც სომეხია და არც ქურთი...:)
მომეწონა ძალიან...5 მოგიკითხეთ საოცრად თბილო ადამიანო...,ავტორო...:-* ჩემი აზრით გმირი ქალაქურად მეტყველებს...არც სომეხია და არც ქურთი...:)
13. არაფერი განსაკუთრებული ცოდნა, უბრალოდ, ჩვენს ოჯახშიც და ნათესაობაშიც, განსაკუთრებით სოფელში და განსაკუთრებით ბავშვობაში, მუდამ გვყავდა ძაღლები, სხვადასხვა ჯიშის, დაწყებული კარლიკოვი პინჩერიდან დობერმან პინჩარამდე უმეტესად კი - მონადირე ძაღლები თქვენი მონათხრობი, როგორც ჩანს, რეალურ ფაქტს ეფუძნება, თუმცა ეს ფაქტი, რამდენადმე შელამაზებული სახით მოვიდა თქვენამდე, მერე თქვენც ცოტა შეალამაზეთ. ეს ნორმალურია. მე უბრალოდ აღვნიშნე, რომ რეალობაში მთლად ასე არ ხდება. დიდი ალბათობით, ბავშვს მაწანწალა ძაღლებმა უპატრონეს თავისებურად. ესეც არაა მთავარი. შემოქმედებაში გამონაგონი, თხზვა - ჩვეულებრივი ამბავია, უფრო მეტიც - სასურველი, უამისოდ, მხოლოდ რეალობის აღწერით, არ იქნება შემოქმედება და ხელოვნება. ახლა ამ მოთხრობის წმინდა შემოქმედებით მხარეს მინდა ყურადღება მივაქციო . ის, რაც ჩემს დაბნეულობას იწვევს - ეს თქვენი გმირია, უფრო სწორად - მისი მეტყველება: ძნელი მიისახვედრია, რომელ ეთნიკურ ჯგუფს ეკუთვნის. ძიტ=რითადად ისე მეტყველებს, როგორც თბილისელი სომეხი თუ ქურთი, თუმცა იქვე ახსენებს ნათლიღებას, როგორც მართლმადიდებელი ქრისტიანი, "ყიამათი", "მაჭოტებს", "მკრთალი" . და ა.შ ასევე ეწინააღმდეგება ამ დაშვებას, გვხვდება იმერული "აქცენტიც" - მაგ. "ბანალი" (ანუ ბალანი, ანუ - ბეწვი). "ბანალი" - ასე მხოლოდ იმერელი თუ იტყვის. მე მგონი, აქ უნდა ჩამოყალიბდე. სხვა მხრივ, მიუხედავად ზემოთ აღნიშნულისა, თბილი ემოციების მომტანი მოთხრობაა, ეს თავიდანვე ვთქვი და ამ აზრზევე ვრჩები
არაფერი განსაკუთრებული ცოდნა, უბრალოდ, ჩვენს ოჯახშიც და ნათესაობაშიც, განსაკუთრებით სოფელში და განსაკუთრებით ბავშვობაში, მუდამ გვყავდა ძაღლები, სხვადასხვა ჯიშის, დაწყებული კარლიკოვი პინჩერიდან დობერმან პინჩარამდე უმეტესად კი - მონადირე ძაღლები თქვენი მონათხრობი, როგორც ჩანს, რეალურ ფაქტს ეფუძნება, თუმცა ეს ფაქტი, რამდენადმე შელამაზებული სახით მოვიდა თქვენამდე, მერე თქვენც ცოტა შეალამაზეთ. ეს ნორმალურია. მე უბრალოდ აღვნიშნე, რომ რეალობაში მთლად ასე არ ხდება. დიდი ალბათობით, ბავშვს მაწანწალა ძაღლებმა უპატრონეს თავისებურად. ესეც არაა მთავარი. შემოქმედებაში გამონაგონი, თხზვა - ჩვეულებრივი ამბავია, უფრო მეტიც - სასურველი, უამისოდ, მხოლოდ რეალობის აღწერით, არ იქნება შემოქმედება და ხელოვნება. ახლა ამ მოთხრობის წმინდა შემოქმედებით მხარეს მინდა ყურადღება მივაქციო . ის, რაც ჩემს დაბნეულობას იწვევს - ეს თქვენი გმირია, უფრო სწორად - მისი მეტყველება: ძნელი მიისახვედრია, რომელ ეთნიკურ ჯგუფს ეკუთვნის. ძიტ=რითადად ისე მეტყველებს, როგორც თბილისელი სომეხი თუ ქურთი, თუმცა იქვე ახსენებს ნათლიღებას, როგორც მართლმადიდებელი ქრისტიანი, "ყიამათი", "მაჭოტებს", "მკრთალი" . და ა.შ ასევე ეწინააღმდეგება ამ დაშვებას, გვხვდება იმერული "აქცენტიც" - მაგ. "ბანალი" (ანუ ბალანი, ანუ - ბეწვი). "ბანალი" - ასე მხოლოდ იმერელი თუ იტყვის. მე მგონი, აქ უნდა ჩამოყალიბდე. სხვა მხრივ, მიუხედავად ზემოთ აღნიშნულისა, თბილი ემოციების მომტანი მოთხრობაა, ეს თავიდანვე ვთქვი და ამ აზრზევე ვრჩები
12. ვხვდები, რომ თქვენ განსაკუთრებული ცოდნა გაქვთ ამ სფეროში, ამიტომაც ვაზუსტებ. ზამთარში, თოვლში ერთერთი კორპუსიდან შეამჩნიეს ერთად დაწოლილი რამდენიმე ძაღლი. როცა ახლოს მივიდნენ, ნახეს რომ გადაგდებულ ბავშვს დარაჯობდნენ. შესაძლოა, ეს მართლა ერთი ჯიშის ძაღლები იყვნენ, ვერ გეტყვით.მოთხრობის კონცეფციისთვის ამას არსებითი მნიშვნელობა არ აქვს. ვხვდები, რომ თქვენ განსაკუთრებული ცოდნა გაქვთ ამ სფეროში, ამიტომაც ვაზუსტებ. ზამთარში, თოვლში ერთერთი კორპუსიდან შეამჩნიეს ერთად დაწოლილი რამდენიმე ძაღლი. როცა ახლოს მივიდნენ, ნახეს რომ გადაგდებულ ბავშვს დარაჯობდნენ. შესაძლოა, ეს მართლა ერთი ჯიშის ძაღლები იყვნენ, ვერ გეტყვით.მოთხრობის კონცეფციისთვის ამას არსებითი მნიშვნელობა არ აქვს.
11. ბატონ ნოდარს ტყუილიც დაეჯერება_ო სწორედ ისეა. დაწერილი ხო საერთოდ...უმაგრესია
მეც გამაკვირვა ამ " სოლიდარობამ" , მაგრამ რას გაიგებ.ჩვენ ადამიანებს რა გვესმის, ბუნება თვითონაა საოცრებების სათავე. ბატონ ნოდარს ტყუილიც დაეჯერება_ო სწორედ ისეა. დაწერილი ხო საერთოდ...უმაგრესია
მეც გამაკვირვა ამ " სოლიდარობამ" , მაგრამ რას გაიგებ.ჩვენ ადამიანებს რა გვესმის, ბუნება თვითონაა საოცრებების სათავე.
10. ლიჩელი გარკვეული მიზეზების გამო, მაინტერესებს ამდაგვარი ამბები ძაღლებთან დაკავშირებული :) თუ ამდაგვარი ამბავი ნამდვილად დადასტურდება, ეს რაღაც ახალი იქნება ჩემთვის, საინტერესო და სასარგებლო. ძაღლებზე ამჟამინდელი ჩემი წარმოდგენით კი, ამდაგვარ შემთხვევებში ჭკვიანი ძაღლი ცდილობს პატრონს გააგებინოს საგანგებო შემთხვევის შესახებ და "შემთხვევის ადგილზე" მიიყვანოს რამენაირად, ან პატრონთან თავად მიიტანოს "ნაპოვნი" ოთხი სხვადასხვა ჯიშის, ასაკის და ჭკუის ძაღლი ერთდროულად იმ ჭკუაზე ვერ მივა, რომ თავისი სხეულით ასე " მეცნიერულად" დაიცვას ჩვილი ყინვისაგან ლიჩელი გარკვეული მიზეზების გამო, მაინტერესებს ამდაგვარი ამბები ძაღლებთან დაკავშირებული :) თუ ამდაგვარი ამბავი ნამდვილად დადასტურდება, ეს რაღაც ახალი იქნება ჩემთვის, საინტერესო და სასარგებლო. ძაღლებზე ამჟამინდელი ჩემი წარმოდგენით კი, ამდაგვარ შემთხვევებში ჭკვიანი ძაღლი ცდილობს პატრონს გააგებინოს საგანგებო შემთხვევის შესახებ და "შემთხვევის ადგილზე" მიიყვანოს რამენაირად, ან პატრონთან თავად მიიტანოს "ნაპოვნი" ოთხი სხვადასხვა ჯიშის, ასაკის და ჭკუის ძაღლი ერთდროულად იმ ჭკუაზე ვერ მივა, რომ თავისი სხეულით ასე " მეცნიერულად" დაიცვას ჩვილი ყინვისაგან
9. თუნდაც გამოგონებული ყოფილიყო თავიდან ბოლომდე, თხრობის (ძაღლის) ტემპერატურას ამით რა დააკლდებოდა, პირიქით.
თუნდაც გამოგონებული ყოფილიყო თავიდან ბოლომდე, თხრობის (ძაღლის) ტემპერატურას ამით რა დააკლდებოდა, პირიქით.
8. დიდი მადლობა ყველას თბილი შეფასებისთვის. მინდა გითხრათ, რომ ეს ამბავი ნამდვილად მოხდა საბურთალოზე ამ ათიოდე წლის წინ. შესაძლოა ზოგს ახსოვს კიდეც, პრესაშიც დაიწერა. ასე, რომ ნიძლავს წააგებთ.შ დიდი მადლობა ყველას თბილი შეფასებისთვის. მინდა გითხრათ, რომ ეს ამბავი ნამდვილად მოხდა საბურთალოზე ამ ათიოდე წლის წინ. შესაძლოა ზოგს ახსოვს კიდეც, პრესაშიც დაიწერა. ასე, რომ ნიძლავს წააგებთ.შ
7. გულისამაჩუყებელია, შეგვიძლია ჩავუთვალოთ ავტორს, მაგრამ მილიონს ჩამოვდივარ - სინამდვილეში ძაღლები ასე არ მოიქცეოდნენ.
გულისამაჩუყებელია, შეგვიძლია ჩავუთვალოთ ავტორს, მაგრამ მილიონს ჩამოვდივარ - სინამდვილეში ძაღლები ასე არ მოიქცეოდნენ.
6. ძალიან კარგია ) ძალიან კარგია )
5. მომეწონა. გულში გხვდება. მომეწონა. გულში გხვდება.
4. კიდევ ერთხელ გაგვაკვირვა ლიჩელმა ძაღლის შესახებ თბილი მოთხრობით
ადამიანებზე მეტს გრძნობენ ძაღლები ხშირად კიდევ ერთხელ გაგვაკვირვა ლიჩელმა ძაღლის შესახებ თბილი მოთხრობით
ადამიანებზე მეტს გრძნობენ ძაღლები ხშირად
3. კარგია. მიყვარს ძაღლები.:) კარგია. მიყვარს ძაღლები.:)
1. სათაურიდანვე შექმნა განწყობა...
კიდევ ერთი კარგად მოთხრობილი ამბავი ძაღლზე.
"-ბეწვი ცვივა? დიდი ამბავი. ბეწვი მეცა მცვივა, უნდა გამაგდონ? "- მეც დაახლოებით ასე ვპასუხობ სულ.
სათაურიდანვე შექმნა განწყობა...
კიდევ ერთი კარგად მოთხრობილი ამბავი ძაღლზე.
"-ბეწვი ცვივა? დიდი ამბავი. ბეწვი მეცა მცვივა, უნდა გამაგდონ? "- მეც დაახლოებით ასე ვპასუხობ სულ.
|
|
მონაცემები არ არის |
|
|