მოდი!
მონატრებას კარი მოანგრიე,
წიხლით ჩამოუღე
გამხდარი ფერდები,
უშნოდ ამაყი და
ვნებით თვალებმღვრიე,
ხომ ხედავ, უჩემოდ
უდროოდ ბერდები.

მერე წაუღია
მეწყერს ყველა წესი!
კოცნით ვინ მიუშვებს
ფილტვებს ჟანგბადამდე?
ღამემ სარეცელზე
ტანი აილესა,
როგორც მებადურმა
მოგვაყოლა ბადეს.

ხვალ დეზერტირ მთვარეს
დასამალი მღვიმე
შეეშლება,
შიშვლად შემორჩება მინდორს,
მოდი,
ცრურწმენების კარი მოანგრიე,
მოდი,
გიწამლო და
სუნთქვა დაგიწმინდო!