აპოგეა
***
პოეტი არა ვარ!
ამაზე შევთანხმდეთ...
ან თუ ვერ შევთანხმდით, ბოდიში და თქვენი...
წმინდანიც არა ვარ, ხელით რომ შემეხოთ.
უბრალო ბიჭი ვარ,
უბრალოდ ქართველი.
ნუ მარქმევთ კეთილს და ნუ მარქმევთ თავმდაბალს,
უბრალოდ ასეა!
ასეა, არ ვცდები,
მე ჩემი ცხოვრების სასჯელი თავად ვარ,
არ მინდა ეგ თქვენი ტიტულის სასჯელი.
ეს წვიმა კი არა,
ღრუბლების შარდია,
რამდენი სულელი პირღია სეირნობს,
არ მიყვარს გზა, სადაც ყველანი დადიან,
მარტო ვარ, ბატონო, თუ გნებავთ სენიორ.
ეგ თქვენი სათვალე, ყველაფრის მთქმელია,
სადა მაქვს მაგდენი აზრი და გონება,
თქვენ ალბათ სახლიდან გასულს შინ გელიან,
მე როცა გავდივარ ლოდინიც მომყვება.
პოეტი არა ვარ!
ამაზე შევთანხმდეთ...
ან თუ ვერ შევთანხმდით, ბოდიში და თქვენი...
წმინდანიც არა ვარ, ხელით რომ შემეხოთ.
გამიშვით, საბრალო,
საბრალო ქართველი!