გოგონას აღვიძებს დედიკოს ტირილი, კვლავ ცარიელია საწოლი გვერდითა, პატარა თითები სახეზე ფათურობს, თათული დედიკოს ცრემლებს ხომ ვერ იტანს. -მამა არ მოვიდა? - კითხულობს დილით და შუბლზე ჩამოშლილ ურჩ კულულს აწვალებს, -თუ კი აწყენინე, ბოდიში ვერ უთხარ? მე, შენ და მამიკომ ხომ ასე მასწავლეთ? – თვალებში ქალს ისევ ცრემლები უდგება, თუმც ცდილობს ღიმილით შვილის დამშვიდებას, აღმოხდა: არ უნდა ბოდიში რომ ვუთხრა, და ცდილობს, პაწუკა, თავის არიდებას. -დარეკე მამასთან! - გოგონას თვალებში შიში და ტკივილი ერთბაშად სახლდება, ტელეფონს ართმევს და ხელებიც ათრთოლდა, მამა არ პასუხობს, გოგონა ბრაზდება. ბოლოს როგორც იქნა, გაისმა უხეშად: -რად რეკავ? რა გინდა? არ მოგწონს დუმილი? -მამიკო, ეს მე ვარ, ძლიერ მომენატრე, საღამოს ხომ მოხვალ? - ჟღურტულებს ყურმილი. -დედიკო სულ ტირის, ბოდიში ხომ გითხრა, ხომ კარგი გოგოა, ჩემსავით დამჯერე? საღამოს მოდი და ისევ ვითამაშოთ, ზღაპარი მითხარი, მე ნახატს გაჩვენებ. კაცს ყელში რაღაცა ბურთივით ეჩრება, თითქოს ხმა დაკარგა, ვერაფერს ვერ ამბობს, -მამიკო, არ გესმის? ეს მე ვარ თათული,- გოგონა გონზე მის მოყვანას კვლავ ლამობს. ცხელ გულზე გოგონა არც გახსენებია, გულში ჩხვლეტა იგრძნო, გაწითლდა სირცხვილით -კი, მოვალ, მამიკო - ამოილუღლუღა, მის სიამაყეზე წინ დადგა კვლავ შვილი.....
კომენტარები |
ილუსტრაციები |
რეცენზიები |
|
9. მომეწონაააა! მომეწონაააა!
8. მეცნო სიტუაცია... მეცნო სიტუაცია...
7. მე მომეწონა,წარმატებები... მე მომეწონა,წარმატებები...
6. მენემო. არ ვიცი ეს ტექსტი, სამწუხაროდ ინგლისური არ ვიცი ( გერმანულს ვსწავლობდი ), ამიტომ ვერ გეტყვი ჰგავს თუ არა :( ეს კი რეალურად მომხდარ ისტორიაზეა აგებული. მენემო. არ ვიცი ეს ტექსტი, სამწუხაროდ ინგლისური არ ვიცი ( გერმანულს ვსწავლობდი ), ამიტომ ვერ გეტყვი ჰგავს თუ არა :( ეს კი რეალურად მომხდარ ისტორიაზეა აგებული.
5. ემინემის ტექსტს გავს "When I'm Gone" (როცა მე არ ვარ) :) ემინემის ტექსტს გავს "When I`m Gone" (როცა მე არ ვარ) :)
4. მადლობა მეგობრებო. მადლობა მეგობრებო.
3. ლაქსის თემატურობა სათქმელით კარგად ბოლოვდება მაგრამ, თავად ლექსის სახე დასახვეწი მეჩვენა. + ლაქსის თემატურობა სათქმელით კარგად ბოლოვდება მაგრამ, თავად ლექსის სახე დასახვეწი მეჩვენა. +
2. არჩევანი. რეალობა სევდაში აყვანილი. არჩევანი. რეალობა სევდაში აყვანილი.
1. პატარები უფრო მეტს გრძნობენ,მეტ სითბოს და სიყვარულს გამოხატავენ თავიანთი სუფთა,გულუბრყვილო სიტყვებით და ანგელოზის სულით...დიდები-ცივები,უხეშები და უგულოები... :( ქალბატონო მანანა, მომეწონა ეს თემა,რაზეც ეს ლექსი შექმენით და კიდევ...ცრემლიც მომადგა თვალზე... :( პატარები უფრო მეტს გრძნობენ,მეტ სითბოს და სიყვარულს გამოხატავენ თავიანთი სუფთა,გულუბრყვილო სიტყვებით და ანგელოზის სულით...დიდები-ცივები,უხეშები და უგულოები... :( ქალბატონო მანანა, მომეწონა ეს თემა,რაზეც ეს ლექსი შექმენით და კიდევ...ცრემლიც მომადგა თვალზე... :(
|
|
მონაცემები არ არის |
|
|