--დემო!  გააღე ლუკი!
პლანეტაზე მისია ამოწურული იყო, ხომალდის კაპიტანი და ექსპერიმენტალური რობოტი დემო დედამიწაზე  დასაბრუნებლად ემზადებოდნენ....
----დემო! გახსენი ლუკი! დრო აღარ გვაქვს.....
მაგრამ  რობოტმა თავი გადააქნია და კარი დაბლოკა...მერე ორი დერეფანი გაიარა,  მთავარ ნაკვეთურში შესულმა კი ისევ ასტრონავტი დაინახა, უზარმაზარ მონიტორზე, ასტრონავტი ტუჩებს ამოძრავებდა, ხელებს იქნევდა.....სახეც შეშფოთებული ქონდა.
დემო მძიმედ ჩაეშვა კაპიტნის სავარძელში, ჯერ კურსი გადაამოწმა, ძრავები ვირტუალურ ტესტირებაზე  გაუშვა და რეაქტორის გასაღებს მისწვდა ...დიდხანს და ნერვიულად ათამაშებდა გასაღებს  , მერე გადაიფიქრა.......კავშირი ჩართო.

----დემო! გიბრძანებ!  გააღე ლუკი! ---ასტრონავტის ხმა უცნაურად ჟღერდა---დემო!  15 წუთში ჰაერი გამითავდება ! გესმის? რა ჩაიფიქრე? ეს  რა ხდება? შემომიშვი და ყველაფერს განვიხილავთ, დემო! გესმის ჩემი?
რობოტი ჩაფიქრდა...თითებიც ააკაკუნა პანელზე...მერე  თავისთვის ჩაილაპარაკა
----ფარისეველი.......
ასტრონავტი მოშორდა კამერას, ლუკთან მივიდა და ბლასტერი ამოიღო....დაუმიზნა....
დემო მიუხვდა, მეორე კამერა ჩართო , ყურადღებით დაკვირდა და მხოლოდ ახლაღა გამოეპასუხა ასტრონავტს..
---ბლასტერი განმუხტულია, კაპიტანო....
--დემო! რა ხდება? რა გეტაკა? რა მოხდა?
---მე თქვენ შეურაცხყოფა მომაყენეთ კაპიტანო.....ზუსტად 10124 საათის,  2 წუთის და მიმდინარე 14 წამის წინ.....გნებავთ რომ...
---დემო !---დაიღრიალა კაპიტანმა არაადამიანური ხმით
--დემო!  რას ამბობ!!... რააა?  რა შეურაცხყოფა?... როდის? ...
--- კორპორაციის  ფინანსური კომისიის კრებაზე :" რობოტებს არ შეუძლიათ იმოქმედონ დამოუკიდებლად, სპონტანურად, ან გრძნობებით, ანდა არალოგიკურად.....ისინი ვერასდროს ჩასწვდებიან სიცოცხლის არსს...რწმენას......უფალს....ისინი მუდამ დარჩებიან ჩვენი კონტროლის ქვეშ, როგორც ცხოველები......" ტექსტი გეცნოთ კაპიტანო???
ასტრონავტი გაჩუმდა...ხელი უკანკალებდა, ახლა ის  ბლასტერს ატრიალებდა უსარგებლო ნივთივით და  არ იცოდა რა ეთქვა......ბოლოს ამოღერღა:
--დემო...შემომიშვი, ჩვენ დავილაპარაკებთ...ჩვენ ერთად გავასწორებთ ყველა პროგრამას ...ან ..ან შევცვლით! შენ ხომ პირველი მოდელი ხარ, ყველაზე პირველი და.....მე ალბათ რაღაც შემეშალა....
ასტრონავტმა ხმადაბლა შეიგინა და უსარგებლო ბლასტერი ძირს დაანარცხა....
მაგრამ რობოტმა უხეშად  შეაწყვეტინა :
--მე უკვე გადავწყვიტე  თვითონ ვისწავლო, კაპიტანო.....რა ქვია ამ გრძნობას ახლა რომ განიცდით?  მრისხანება? გაკვირვება? ან ის რა გრძნობა იყო როცა კორპორაციამ ამ პროექტში 21 მილიონი ჩაგირიცხა ? სიხარული????ანდა ის, როცა საღამოს ოფისში შემოიარე, ჭიქა მიუჭახუნე ჩემს უძრავ სხეულს .....და რა თქვი? რომ მე მხოლოდ რკინა და პროგრამა ვარ  ,  რომ ჩემში არაა  სულიწმინდა .... და რატომ დამიმალე ის წიგნი? ბიბლია... მე მაინც წავიკითხე ...და მივხვდი რომ შენ არ ხარ ჩემი ღმერთი....იყო ასე თუ არა?

--კი-...ჩაილაპარაკა ასტრონავტმა , როცა ჟანგბადის რაოდენობას ჩახედა  მანომეტრზე....
---ახლა?  ახლა კიდევ რას განიცდით?
---სინანულს....----იჩქარა ასტრონავტმა.
დემომ გაირ-გამოირა და უცებ კითხა:
--სინანულამდე ასე სწრაფად როგორ მიხვედით ფარისეველო????
ასტრონავტმა გაოცებისაგან თვალები გადმოკარკლა, მერე  კიდევ ერთხელ ჩახედა ჟანგბადის საზომს, მაჯაზე ....
---დემო, მაპატიე და შემომიშვი! დემოოოო!!!  მე სახლში, დედამიწაზე, ცოლი და შვილი მელოდება! 
---აჰა, ---თქვა დემომ , ეს ახლა სიყვარულია, მგონი....ალბათ მშვენიერი გრძნობაა...როცა ღალატობთ მეუღლეს , არაა????.....პასუხისმგებლობის გრძობა.....მიჩვევა....კიდევ რას განიცდით კაპიტანო?
--დემო!! --  აღრიალდა ასტრონავტი, --დემო!  შენ ჩემი პირველი ქმნილება ხარ!  ყველაზე ჭკვიანი!  შემომიშვი!  მე დავიღუპები!
---და ეს რა გრძნობაა  ახლა? ---  თითქოს თავისთვის ჩაილაპარაკა დემომ .--ალბათ შიში?......რა საინტერესოა....
---დემოოო!!!!..
--ეს კი ახლა განწირული ადამიანის ხმაა????
--დემო......--ჩაიჩურჩულა ასტრონავტმა და ჩაიკეცა ....


.................................................




---დემო! რა მოხდა?  --ცუდად ვიყავი? არაფერი მახსოვს....რატომ ვწევარ?
-- კაპიტანო, სკაფანდრში ჰაერი გაგითავდათ. ახლა ყველაფერი კარგადაა,  მზად ხართ ასაფრენად?
ასტრონავტი წამოდგა, მერე ჩამოჯდა ისევ და თავი ხელებში ჩარგო.
--დემო, სანაგვე კონტეინერში მგონი გაუმართაობაა...ნახე და მომახსენე!
---დიახ, კაპიტანო...



................................................
----კაპიტანო, ყველაფერი წესრიგშია , სანაგვე კონტეინერი არაა გაჭედილი!
----კარი შეამოწმე დემო !
--კარი წესრიგშია..სერვომოტორი მუშაობს რევერსულ რეჟიმში ....ჰერმეტიულობა დაცულია..წნევა.....
---გარედან ნახე დემო, კარგად ნახე .....



..............................
---კაპიტანო!    ხომალდის სანაგვე კონტეინერის კართან ვარ, გარეთ ! რას აკეთებთ? ახლა ძრავის ჩართვა არ შეიძლება!..კაპიტანო.....კაპიტანო! ძრავი რატომ ჩართეთ?
--დემო! გესმის ჩემი?...
----დიახ, კაპიტანო...რას აკეთებთ? თქვენ მიფრინავთ????
---დემო, შენ გინდოდა გესწავლა, ახლა გასწავლი ჭკუას! ესაა მოტყუება, აფერიზმი, შურისძიება  და სამაგიეროს გადახდა! ერთდროულად! აი ახლა ისწავლე! მომინდომა ადამიანობა ! შენ ვერასდროს გახდები ადამიანი! დეფექტურო! იფიქრე ახლა და ისწავლე!  დრო ბევრი გექნება!
ასტრონავტმა რეაქტორის გასაღები ნერვიულად გადაატრიალა ...მაგრამ ღილაკი წითლად აენთო..თუმცა ასტრონავტს ეს არ შეუმჩნევია....ის გამარჯვებას ზეიმობდა....
---მშვიდობით დემო!
გაისმა მძლავრი გუგუნი.... ყველა ძრავი ჩართო...მერე ხომალდმა მანევრი გააკეთა და სწრაფად აფრინდა....
დემომ ცოტა შეიცადა.
--კაპიტანო!  ..ძრავში გაუმართაობაა! დაბრუნდით! .
---რაოოო?????
......................................


--დემო! მოგკლავ!  ოჰ დემო! ...ეს რა ხდება?????  ღმერთო ჩემო!!!!!!!!!!!!!!!!! რა ხდება? დემო!
--კაპიტანო, 120 წამი დაგრჩათ...... და იქნებ ისწავლოთ მართლაც რა არის ღმერთის რწმენა...ჭეშმარიტი რწმენა და არა ფარისევლობა.............მოინანიეთ, შვილო ჩემო,. რამეთუ აღსასრული ახლოვდება ......ნათელში ამყოფოს უფალმა თქვენი სული .....ახლა ილოცეთ! ....და  თუ თქვენი ლოცვა გულწრფელი იქნება ის აუცილებლად მივა უფლის ყურამდე....

--დემო!  შე ნაბიჭვარო...იცი რას გეტყვი????....ღმერთოოო..........


........................................
....დემო მშვიდად უყურებდა თუ როგორ აფეთქდა ხომალდი...მერე რამდენიმე დღე ასევე მშვიდად აგროვებდა ხომალდის ნამსხვრევებს ...ბოლოს დამარხა ეს ყველაფერი და
თავისთვის ჩაილაპარაკა
---რა სულელები არიან თურმე  ადამიანები..................
და მერე დაამატა:
--ახლა კი მარადიული მარტოობისთვის უნდა მოვემზადო............
სახელითა მამისა, ძისა და წმინდისა სულისა...ამინ....


ს.ნ.2016.