ნაწარმოები შეიცავს უცენზურო ფრაზებს

თუ თქვენ გინდათ ნახოთ მხოლოდ ეს ნაწარმოები, დააჭირეთ აქ

მოსაღამოვდა, მაგრამ მზე ისევ იკბინებოდა
ურბანული კლასიკა გადამწყვეტ ფაზაში შევიდა, ადამიანები გადმოეყუდნენ აივნებზე, ზოგი სარეცხს ფენდა, ზოგიც მზესუმზირას აკნატუნებდა
ზოგს კი ორივე ხელი დაეყრდნო აივანზე და დაძაბული ერთ წერტილს მისჩერებოდა..
ამ დროს  ბაზრობაზეც დამთავრებულიყო გაცხოველებული აღებ -მიცემობა, გამყიდვლები თვლემდნენ....
მარკეტში  გადაღლილი მოლარეებიც უკვე ვაღარ რეაგირებდნენ ხუმრობაზე....მათი  ქმედება  შენივთნოდა  სალაროს მუშაობას ...მათ უნდოდათ რაც შეიძლება მალე გაეჯვათ სახლში , ამიტომ აგრესია იგრძნობოდა
ამ დროს იყო ზუსტად რომ გამახსენდა......ზღაპარი არაა და მაინც ზღაპრად ჟღერს ...


............................................................................

იყო და რა იყო რა, იყო ერთი ქურდი, სლავური წარმოშობისა, არკადი ერქვა ,თბილისელი იყო  ძველ უბანში ცხოვრობდა,  ჰო და დილით გამოვიდოდა ხოლმე,
გაიზმორებოდა და ზურგზე მოსვირინგებულ ტაძრის გუმბათებს ამაყად აათამაშებდა..
„ძერსკი“ არ იყო  თითქოს, სულ იღიმებოდა და რაღაც იგრძნობოდა მასში , სიამაყე თუ რაღაც ამდაგვარი...ხმადაბლა საუბრობდა ხოლმე ყოველთვის
90-იანები იდგა იმ დროს ქვეყანაში... თბილისის მოსახლეობა გაჭირვებას განიცდიდა , ყველგან აფერიზმი იყო მოდებული...
.........................................


      მეტროსთან , ვალუტის გადამცვლელ ჯიხურში ერთი ვინმე შენძრეული მეგრელი სახლობდა, ფულს რომ მოუტანდნენ ხოლმე გადასახურდავებლად ,  გადათვლიდა, ერთ-ორ ათმანეთიანს ძირს ჩააგდებდა და ქალბატონო,აკლიაო, ისე დაიღრიჭებოდა რომ ეგრევე უმატებდნენ თანხას..ვაი,ვაი  ეს როგორ მომივიდაო.
---არა ქალბატონო, როგორ მოგატყუებთ, ღმერთი დამსჯისო...თუ კაცი იყო და ჩემს დედას შევეციო ბოლომდე , ნახტომშიო, აკლდაო....ორი 10 მანეთიანი აკლდაო......
    ჩვენ იქვე ვბირჟაობდით, ვიცოდით, როგორ არა, რაც ხდებოდა , მაგრად არ მოგვწონდა ეგ დამპალი და ერთხელაც დავთვერით, მივედით მასთან , რა არი ძმაო, რეებს აკეთებ არ გრცხვენია თქო, წავუნამიოკეთ რა იყო და პირდაპირ ვაჯახეთ.
იმან კი ისეთი პასუხი გაგვცა  რომ აქამდე ვერ მოვსულვარ აზრზე !
--რას მეუბნებით რო მეუბნებით ???ჩემი კაი .....დავაი რაააა!....თქვენა ეტყობა საკუთარი ცოლ-შვილი არ გიყვართო!  --გადააფურთხა და წავიდა....თან უკან იყურებოდა და რაღაცას მეგრულად ბურდღუნებდა!
  წავედით,  კიდევ დავლიეთ, ვაგინეთ მკვდარი და ცოცხალი, მერე  არკადის ვუთხრათ თქო გადავწყვიტეთ  ბიჭებმა და დილით წამოვიყვანეთ

...........................................
არკადი  ამაყად  მივიდა ჯიხურთან , ერთი წინადადების  მერე იმ მეგრელს ტრაკის ჟიმჟიმი დაეწყო, არკადიმ იცოდა ხოლმე თქმა,  კაცი რომ პირს გააღებს , ეგრევე ვიცი რა ზომისა უნდაო.....იმ აფერისტ  ვალუტჩიკს სახე შეეცვალა, არკადიმ შემოუარა და  ჯიხურში შევიდა......ჩვენ იქვე, შორიახლოს ვიდექით, რაღაც ხმები ისმოდა, ვითმინეთ ვითმინეთ და ბოლოს ჯიხურს მივაწყდით რომ გავეგო რა ხდებოდა
მაგრამ რატომღაც ჯიხურში უკვე  სიჩუმე იდგა...
არკადი გაღიმებული გამოვიდა, წავედითო, მეტი აღარ იზამსო ეგრეო  და წავედით მართლა ... ორი კვირა ვქეიფობდით!
  მერე გავიგეთ რომ ის ვალუტჩიკი ვიღაცას მოუკლია.....თურმე ყელი გამოუჭრიათ მისთვის ის ჯიხური აღარ გაღებულა....და  არკადიც სადღაც გადაიკარგა...საფუძვლიანი ეჭვი მაქვს რომ......რომ......

............................................
რამდენიმე წლის შემდეგ  ერთ  ნაცნობ ღამის დარაჯს მივადექი, ხანდახან მივდიოდი  მასთან, ვსვამდით და ფილოსოფიაზე ვსაუბრობდით ხოლმე, მივადექი და  რას ვხედავ! მის ერთი ბეწო, მყრალ სამორიგეო ოთახში იმ არკადის ცოლი  ზის!!!!
მე პირი დავაფჩინე და თვალები გადმოვკარკლე , დიდი გულმოდგინებით ვცდილობდი რაიმე მეთქვა მაგრამ არაფერი გამომდიოდა,  , იმ დარაჯმა  თვალი ჩამიკრა და გარეთ გამიყვანა, აი, ერთი რუსი ქალი გავიცანი, დიდი  ხანია მყავს , უკვე მომბეზრდა მოდი, თუ გინდა შენც გაჟიმეო, უარს არ ამბობსო ...
  წავედი, არ მცალია მეთქი.......წავედი საშინლად დათრგუნული
90-იანები იდგა ქვეყანაში!.....
    მას მერე 20 წელზე მეტი  გავიდა, არ ვიცი ახლა  ეს ისტორია რაიმეს ნიშნავს თუ არა თქვენთვის მაგრამ მე კიდევ მახსოვს ის საზიზღარი შეგრძნება
    აი, ასეა ჩემო თბილისელებო...დრონი მეფობენ...
  სროლები, ჩაბნელებული ქალაქი....გაჭირვება.....და  ბოლოს არკადი, ვალუტის ჯიხური და მისი გაბოზებული ცოლი.....



ს.ნ. 2016