ღმერთო, ნეკერა :(

სამწუხაროდ არ ვიცნობდი. ძალიან განვიცდი მის გარდაცვალებას.
გულით ვიზიარებ, მისი ოჯახისა და მეგობრების ტკივილსა და მწუხარებას.

"გიხმობს სამარე,
მზის სხივს თან მიაქვს
ამოსუნთქვა უკანასკნელი,
გაქრები ისე უჩუმრად
და უპრეტენზიოდ,
თითქოს სინათლეს
მიაფარეს ფარდა სარკმელზე."

და  გაქრა უპრეტენზიოდ ჩვენი ღიმილქალა,  ჩვენი ნეკერა..

ფერადი გოგო.


იცხოვრა.

.... მაინც არ მჯერა ჯერ კიდევ....

არც მინდა ლექსი წავიკითხო, ისე ცუდად ვარ ....
ნეკეერ,  ნათელო, თვალებციმციმა, თბილო გოგო, უფალმა განგისვენოს !

მართლაც რომ მზესავით გოგო ჩაქრა...

გული მეტკინა .. ძალიან :((((

რა ვთქვა არ ვიცი...
ბედნიერი ხარ ნეკერ ამდენ ადამიანს რომ უყვარხარ...ნათელში ყოფილიყავი მუდამ მხიარულო და მომღიმარო...

არ მინდა არამკითხე მოამბესავით გამომივიდეს, მაგრამ, გვერდს ნამდვილად ვერ ავუვლიდი ამ შემთხვევას.
როგორც მივხვდი, გარდაიცვალა ადამიანი, რომელიც ძალიან ძვირფასი იყო თქვენთვის...
ეს თემა, ჩემთვის საკმაოდ ნაცნობია და გული ძალიან მეტკინა...
მინდა ყველას, ვინც იცნობდით ამ კარგ ადამიანს და ვისთვისაც ძვრიფასი იყო, მოგისამძიმროთ და გამძლეობა გისურვოთ. ვიცი, ასეთ დროს არ არსებობს სიტყვა, რაც ადამიანს ტკივილს დაუამებს. ერთადერთი, რაც შემიძლია გითხრათ, ისაა რომ, თქვენ გაგიმართლათ რომ მას იცნობდით, ყველას არ ჰქონია ეგ ბედნიერება...
დარწმუნებული ვარ, მისი სული უკვე უფალთან არის და მშვიდია, ისეთი როგორც არასდროს...
ჩვენ ყველა, ოდესმე, სადმე ერთმანეთს აუცილებლად შევხვდებით...

ეს ,, ფეისზე” დავდე

თავზარდამცემი ამბავი!
ნინო ნეკერიშვილი - პოეტ ნაილი ნეკერიშვილის ძმისშვილი და თვითონაც შესანიშნავი პოეტი, მთარგმნელი  და პიროვნება დღეს დილას ოპერაციის დროს გარდაიცვალაო...

ჩემს ხელში გაზრდილი ბავშვი!

მე მიყვარს ჩემთვის ძვირფასი ადამიანებისთვის რაიმე, მოსაფერებელი მიმართვის ან სახელის ამოჩემება.
სადაც არ უნდა ვყოფილიყავით, მას მუდამ ასე ვუწოდებდი ,,ჩემო პატარავ!”

მარინა ცვეტაევა

,,ჩემო პატარაო“
- - - - - - - - - - - - - -

თეთრო, თეთრო შროშანოო,
ვარდო წითელ კოკორაო,-
ყველამ ასე უნანავა,
უთხრა ,,ჩემო პატარაო“

- სახე - მართლა, ხატისაო,
ხმიანება  - ნიბლიასი...
მუხლზე ეჯდა საესავი,
და არწევდა ნელა, ასე.

მარჯვნივ-მარცხნივ გადიხარა
ბევრჯერ ღმერთის ქანქარაო,
და რჩებოდა მისამღერი
მაინც  ,,ჩემო პატარაო“.

არ ეცვლება ღმერთს ფიქრები,
ვერ ასცდები ბედის გზასო,
ვერ გადიდნენ - პატარები,
და ვერც ლაღი  - დაებასო.

ედემს, ხის ქვეშ გაიხარე,
ვარდო წითელ კოკორაო,
ბოლოს მაინც მისამღერი
დარჩა ,,ჩემო პატარაო!“

(თარგმანი ნინო დარბაისელისა)

Моя маленькая
- - - - - - - - - - --

Ландыш, ландыш белоснежный,
Розан аленький!
Каждый говорил ей нежно:
«Моя маленькая!»

— Ликом — чистая иконка,
Пеньем — пеночка… —
И качал ее тихонько
На коленочках.

Ходит вправо, ходит влево
Божий маятник.
И кончалось всё припевом:
«Моя маленькая!»

Божьи думы нерушимы,
Путь — указанный.
Маленьким не быть большими,
Вольным — связанными.

— Будешь цвесть под райским древом,
Розан аленький! —
Так и кончилась с припевом:
«Моя маленькая!»

რა სამწუხაროა :)
ღმერთო, ნათელში ამყოფე და მის ახლობლებს კი  როგორმე ნუგეშად მოევლინე :(

ნინო ნეკერიშვილი უფალმა წაიყვანა თავისთან. არაჩვეულებრივი ადამიანი იყო, ლიტერატურის დიდი მოყვარული და თავადაც კარგი ლექსების ავტორი. ნაცნობები მას ,,ნეკერას“ ვეძახდით, არ სწყინდა.

მახსოვს როგორი გახარებული იყო, ეს ლექსი რომ დავუწერე:

ნეკერ...

მითხარ, ნეკერ, საით მიდის
ეს პატარა სამყარო,
ჩამტყდარია შუა ხიდი,
დამშრალია ცხრაწყარო.

სხვისი არ ვიცი და... ჩვენ კი
ვცოცხლობთ უფლის იმედით,
ჩვენი ძმების გულებამდე
სიყვარულით მივედით.

მან იკითხოს - ვინც ქართველებს
სირცხვილით თვალს გვარიდებს
და ვისაც ჩვენ არ ვუყვარვართ -
თავისი გზით წავიდეს.

კარგი ადამიანები ნაადრევად მიჰყავს უფალს თავისთან, ალბათ ღმერთსაც კარგები უნდა თავისთვის, მაგრამ ჩვენ რა დავაშავეთ, ჩვენ - კეთილისმსურველებმა?!

სახსოვრად ფოტოები და ის ლიტერატურული საღამოები დამრჩა, ერთად რომ ვმონაწილეობდით.

ნათელი შენს სულს ნეკერ, ჩვენო კარგო ადამიანო. <3

ოთარ რურუა

ღმერთმა ნათელში ამყოფოს ნეკერას სული

“თითქოს სინათლეს
მიაფარეს ფარდა სარკმელზე“

ნათელში იყავი ნეკერ :(

გაქრები ისე უჩუმრად
და უპრეტენზიოდ,
თითქოს სინათლეს
მიაფარეს ფარდა სარკმელზე.
ძალიანყოჩაღი ხარ ნეკერ :)

ნეკერ :)

მაგარია, გაიხარე:)(

არა ჩემო კარგო, წიგნი არ მაქვს ჯერ :)
და არც მაგარი პოეტი ვარ, მეც ვსწავლობ :">

მართლა მაგარი პოეტი ხარ! წიგნი გაქ გამოშვებული?

ნაღვენთი სანთელივით-
დაპატარავდი...

დრო - ათასფეხა
გაახუნებს დაფნის გვირგვინებს,


კარგია :) გაიხარე :) წარმატებები

გაქრები ისე უჩუმრად
და უპრეტენზიოდ,
თითქოს სინათლეს
მიაფარეს ფარდა სარკმელზე. -ეს კარგია...

კარგო! :)

მიაფარეს ფარდა სარკმელზე !
ფინალია მშვნიერია :)

ნეკერას არსიყვარული შეუძლებელიააააააა :)))

;;)

...თავად ამბობ,  ,,თითქოს სინათლეს მიაფარესო ფარდა სარკმელზე...'' ანუ სინათლე არ ჩამქრალა, ის უბრალოდ თვალს მიეფარა, და მერე უცებ სულ სახვაგვარად გამობრწყინდები... :)

გაქრები ისე უჩუმრად
და უპრეტენზიოდ,
თითქოს სინათლეს
მიაფარეს ფარდა სარკმელზე.
ამ სტროფისთვის 5 უყოყმანოდ!!

:)

შინაარსობრივად კარგია მაგრამ აუწყობელია ძალიან!

გაქრები ისე უჩუმრად
და უპრეტენზიოდ,
თითქოს სინათლეს
მიაფარეს ფარდა სარკმელზე

კარგი ლექსია ნინ:)
მაგრამ რატომ სევდიანობ ასე ზომაზე მეტად?:(

მომეწონა კარგია :)

.2.

მზის სხივს თან მიაქვს
ამოსუნთქვა უკანასკნელი,
გარები ისე უჩუმრად
და უპრეტენზიოდ,


:)ჩანს ხოლმე შენი სული ლექსებში

მაგარი ხარ შენე დაიკო!

მაგარია!

:) მომეწონა!

:))))

მეც მიყვარხარ ნეკერ :D :-*

მთელი ცხოვრება გავლილია,
გიხმობს სამარე,
მზის სხივს თან მიაქვს
ამოსუნთქვა უკანასკნელი...

ირმისყელა ამ კომენტარში თუ იმას გულისხმობ, რომ მე გეპირფერები, მერწმუნე ცდები :)
და თუ იმას გულისხმობ, რომ შენი კომენტარი გულწრფელია, დიდი მადლობა.

ნეკ :) 

კომენტარი არა ჩემი წერილი შენ...
>:D<

ნინ, დიდი მადლობა. ამავსო და დამადუმა შენმა კომენტარმა.
ჩაგეხუტე >:D<

დაქალი  აურაცხელი მყავდა ყოველთვის ...თაფლივით ვიზიდავდი ადამიანებს:(
აი მეგობარი სულ.ნინო სულ პატარაობაში მერე ნანა,მერე ანი,მერე ნინო  ..და ვთვლი რომ მეხუთე შენ ხარ...კიდევ იყო ბუბუ.ეს ადამიანური განზომილებების მიღმაა.
აი აქ ხარ,!!!!!!!!!
არ ვიცი როგორ მაგრამ ლიტგეზე არ გიცნობდი.აქ შემოვედი და უცნაური ამოჩემებით ჩაგაფრინდი,ეგრევე.ადამიანი,რომ ჩემი გახდეს ხან დიდი დროა საჭირო.ელვისუსწრაფესად გახდი ''ჩემი''.
ანამემ და შენ გადამატანინეთ აგვისტოს ომის ამბები.არასდროს დავივიწყებ ამას.  ლაივში ეს ვერავინ შეძლო!!!!!!!!!!!!

შენ რა ხარ ჩემთვის ....მესამე დღეა შენთვის მოსაწერ წერილს ვკრიფავ,ვცვლი,ვშლი,მერე ისევ თავიდან.ასე მხოლოდ ერთ ადამიანთან მომდის:)
მზისხელა გულიო დუმბაძეს აქვს მგონის.მზეს რომ დაწვავს აი ისეთი ცხელი და დიდი გული გაქვს.
ადამიანობას ვსწავლობდი შენგან.იმიტომ რომ..იმიტომ რომ ძალიან გავხარ ჩემში ..ნინის ნაწილს.ეს ნაწილი დრე მთელი ნინი იყო,მერე რომ მიხვდა რომ ასე ცხოვრება დაგლიჯავდა ნინიმ ეს ნაწილი ჯანდაბაში გაუშვა.
თუმცა ეს ნაწილი ხშირად გამძვრება ხოლმე მაინც.
ის რომ გგრძნობ და გიცნობ სისხლის ყოველი წვეთით..
არ ახალია.
მინდა უბრალოდ მოწიწებით დაგიკრა თავი.იმიტომ რომ მიუხედავად იმისა,რომ უჭკვიანესი ადამიანები იყვნენ ჩემს გარშემო ყოველთვის, ადამიანი ვისგანაც რამე მისწავლია ჰაჰა 5 იყოს ..ჩემს მოგონილ და ნამდვილ ადამაინებს შორის.მეორე ხარ ვისგანაც ადამიანობას ვსწავლობ ვიხსენებ.
იმდნად დიდი ხარ და მნიშვნელოვანი მეშინია.
ბაკოს ლექსებზე და შენს რამდენიმე  ლექსზე იყო ის რაც რეალში არმომხდარა არავისთან -იმდენად ჩემი იყო ცუდად გავხდი და ვიჩუქე ისე რომ ნებართვა არ მიტხოვია.
ბაკოს და შენს  იმ ლექსებში იყო ის,რასაც ვეზებ,მთელი ცხოვრება ვეძებ რა არ ვიცი,მაგრამ აი იმ ლექსებში იყო.
მეც მგელქალი ვარ და...უზომოდ,უაზროდ,უსაზღვროდ  მიყვარხარ..
ისე ჩამეზარდე,ისე ჩამესერე....არც გიკითხია,არც მომინდომებია...შიგნით  სულ შიგნით ყველაზე ღრმად ჩამესერე.
მიყვარხარ ეს ძალიან უბრალოა.იმდენად მეტი და  იმდენად დიდი ხარ..
მეორე ადამიანი ხარ -ჩემს ნიკას და შენ გქონდათ ეს მხოლოდ -მშობლიური სუნი.
მშობლიური ძალიან ნაცნობი,ჩემი და... მშობლიური მოკლედ  ვერ ვხსნი რას ვდებ ამ სიტყვებში.
ეს ნიკასთან ვიგრძენი პირველსავე შეხვედრაზე და შენთან...შენთან სულ მალე.
მეტი არასდროს,არავისთან არ ყოფილა ეს...

გაქრები ისე უჩუმრად
და უპრეტენზიოდ,
თითქოს სინათლეს
მიაფარეს ფარდა სარკმელზე.

წავალ, დავიძინებ და არ ვიფიქრებ ამაზე,ჯინაზე!:)

სევდიანია,  მომეწონა.

:|

ცეცხლზე ნავთია, ნინ!

5