ავტორი: რ_____ო_____ი ჟანრი: პოეზია 23 დეკემბერი, 2009
ტყუპები (ბალადა)
ტყუპები იყვნენ, საოცარი ნიჭი აქვთ ტყუპებს, თუმც უსახელოდ, სუნთქავდნენ და სუნთქავდნენ ჰაერს, ჰაერს რომელიც ერთმანეთის სუნთქვიდან წრუპეს, ჟანგბადს რომელიც დაბადების მოლოდინს ერთვის, მაგრამ არ იცი, არასოდეს არ იცი თურმე, ხშირად ბჭობს კაცი და ნაკლებად იცინის ღმერთი.
შემთხვევაც ესე მე რომელიც გიამბოთ უნდა, ერთ დილით მოხდა, საშინელ და დაწყევლილ დილით, ზოგს ახსოვს კარგად, ზოგიც კიდევ იხსენებს ბუნდად, მოასკდა ქალაქს ნიაღვარი, იქუხა ცაზე, ყველაფერი კი ყველაფერი დაიწყო იმით, რომ ათ საათზე ყველაფერი დაიწყო ასე -
ეძინათ ტყუპებს, მერე ფეხში ტკივილი იგრძნეს, ჩაჰკიდეს ხელი ერთმანეთს და მეორე ხელში სიფრთხილე შეკრეს, გაეღვიძათ მოშორდნენ სიზმრებს და უცებ ერთ ტყუპს ღვარად წასკდა ზურგიდან სისხლი, დაიფშვნა საფრთხე და მეორეს ერთგვარად შეშლილს, გადაეფარა ის პირველი, თავისი ღვიძლი.
გაგრძელდა ბრძოლა თუმც ეს ბრძოლა არ ჰგავდა ბრძოლას, მათ მხოლოდ იმის ჰქონდათ შანსი დაეცვათ თავი, იფიქრეს კიდევ, კიდევ ერთი ძმის ან დის ყოლა და როცა მაშინ როს კაცი ბჭობს და ღმერთი ტირის, თავგანწირულად, იძულებით, საათზე თერთმეტ, დაეცა ასე დაგეგმილად ორივე გმირი.
.............. ............ ...............
დღე იყო ცივი, ქარი ფოთლებს ხეებში ხევდა, იყო პალატა, თეთრ ხალათით შევიდა მაცნე, გამოაღვიძა და ტკივილით გადაღლილ დედას, წარმატებული და მორიგი აბორტი ამცნო...
ტყუპების დედა ვარ ! ორ ანგელოზს ვზრდი, ვერ ვაღიარებ ამ ლექსს.. რადგან წარმოუდგენლად შემზარა ყოველმა სიტყვამ! სულის ტკივილი ვიგრძენი! ვერ ვიწონებ! მაპატიეთ!
ტყუპების დედა ვარ ! ორ ანგელოზს ვზრდი, ვერ ვაღიარებ ამ ლექსს.. რადგან წარმოუდგენლად შემზარა ყოველმა სიტყვამ! სულის ტკივილი ვიგრძენი! ვერ ვიწონებ! მაპატიეთ!
ეს ლექსიც - რა მაგარიაააა!... და - რა შემაძრწუნებელი!... :[
ქართველებს, რა უსერიოზულესი... ჰორმონალური - პრობლემები აააქვთ!... :O ნაფტა ვინ არის - აზრზე არა ვარ, მაგრამ, ეს მისი ნაბოდვარი... ლექსად რატომ იწოდება - ვერ მივმხვდარვარ ნამდვილად!... :O
"ჩვენ იქ ვიყავით ტყუპები. სადღაც მუცელში, ემბრიონი როცა გვერქვა და ბლანტ სითხეში დავცურავდით დედის მოძრაობების მიხედვით."
ეს - ლექსია?!... :O ნუ, თეთრი - ალბათ... D D D მაგრამ, სამაგიეროდ... "სადღაც მუცელში," რა - მაგარიაA!... D D D "ემბრიონი როცა გვერქვა", ხომ - საერთოდ!... D D D "და ბლანტ სითხეში დავცურავდით დედის მოძრაობების მიხედვით." - ხომსაერთოდგასაგიჟებელიაპირდაპირ!... D D D ასე შემდეგ... და - ასე შემდეგ... :O მოკლედ, ამ, აბდა - უბდას, შედევრობას, თვით ნეფეტას მეტი - რომ ვერავინ დააბრალებს... მაგაში - ეჭვიც არ მეპარება!... ;)
ეს ლექსიც - რა მაგარიაააა!... და - რა შემაძრწუნებელი!... :[
ქართველებს, რა უსერიოზულესი... ჰორმონალური - პრობლემები აააქვთ!... :O ნაფტა ვინ არის - აზრზე არა ვარ, მაგრამ, ეს მისი ნაბოდვარი... ლექსად რატომ იწოდება - ვერ მივმხვდარვარ ნამდვილად!... :O
"ჩვენ იქ ვიყავით ტყუპები. სადღაც მუცელში, ემბრიონი როცა გვერქვა და ბლანტ სითხეში დავცურავდით დედის მოძრაობების მიხედვით."
ეს - ლექსია?!... :O ნუ, თეთრი - ალბათ... D D D მაგრამ, სამაგიეროდ... "სადღაც მუცელში," რა - მაგარიაA!... D D D "ემბრიონი როცა გვერქვა", ხომ - საერთოდ!... D D D "და ბლანტ სითხეში დავცურავდით დედის მოძრაობების მიხედვით." - ხომსაერთოდგასაგიჟებელიაპირდაპირ!... D D D ასე შემდეგ... და - ასე შემდეგ... :O მოკლედ, ამ, აბდა - უბდას, შედევრობას, თვით ნეფეტას მეტი - რომ ვერავინ დააბრალებს... მაგაში - ეჭვიც არ მეპარება!... ;)
რამდენჯერაც წავიკითხე, იმდენჯერ ავუარე გვერდი ამ ლექსს... ტყუპი შვილები მყავს, ქალვაჟი და ჯვარი წერიათ ორივეს... განსაკუთრებულად განვიცადე და მგონი ეს კომენტარიც არ უნდა დამეწერა:(
რამდენჯერაც წავიკითხე, იმდენჯერ ავუარე გვერდი ამ ლექსს... ტყუპი შვილები მყავს, ქალვაჟი და ჯვარი წერიათ ორივეს... განსაკუთრებულად განვიცადე და მგონი ეს კომენტარიც არ უნდა დამეწერა:(
ვაიმე :(:(:(:(:(:( როი ძალიან მაგრად წერ და კიდევ უფრო მაგარი ისაა რომ შენივე აუდიოებს დებ აქ... ავტორივით ვერავინ გრძნობს და კითხულობს ლექსს (ჩემი პირადი აზრით). მეტკინა... ვიგრძენი... განვიცადე... 5! +2!
ვაიმე :(:(:(:(:(:( როი ძალიან მაგრად წერ და კიდევ უფრო მაგარი ისაა რომ შენივე აუდიოებს დებ აქ... ავტორივით ვერავინ გრძნობს და კითხულობს ლექსს (ჩემი პირადი აზრით). მეტკინა... ვიგრძენი... განვიცადე... 5! +2!
ძნელია თქვენი რომელიმე ლექსის გამორჩევა როი... ძლიერი პოეტი ხართ და კიდევ უფრო დიდ წარმატებას გისურვებთ. ყველაზე მეტად კი ეს ლექსი მეახლოვა... გენიალურია :) მერამდენედ ვკითხულობ და ვერცერთხელ უემოციოდ... ღმერთი თქვენკენ...
ძნელია თქვენი რომელიმე ლექსის გამორჩევა როი... ძლიერი პოეტი ხართ და კიდევ უფრო დიდ წარმატებას გისურვებთ. ყველაზე მეტად კი ეს ლექსი მეახლოვა... გენიალურია :) მერამდენედ ვკითხულობ და ვერცერთხელ უემოციოდ... ღმერთი თქვენკენ...
გამაცია ... ეძინათ ტყუპებს, მერე ფეხში ტკივილი იგრძნეს, ჩაჰკიდეს ხელი ერთმანეთს და მეორე ხელში სიფრთხილე შეკრეს, გაეღვიძათ მოშორდნენ სიზმრებს და უცებ ერთ ტყუპს ღვარად წასკდა ზურგიდან სისხლი, დაიფშვნა საფრთხე და მეორეს ერთგვარად შეშლილს, გადაეფარა ის პირველი, თავისი ღვიძლი. უმაგრესია !
გამაცია ... ეძინათ ტყუპებს, მერე ფეხში ტკივილი იგრძნეს, ჩაჰკიდეს ხელი ერთმანეთს და მეორე ხელში სიფრთხილე შეკრეს, გაეღვიძათ მოშორდნენ სიზმრებს და უცებ ერთ ტყუპს ღვარად წასკდა ზურგიდან სისხლი, დაიფშვნა საფრთხე და მეორეს ერთგვარად შეშლილს, გადაეფარა ის პირველი, თავისი ღვიძლი. უმაგრესია !
ეძინათ ტყუპებს, მერე ფეხში ტკივილი იგრძნეს, ჩაჰკიდეს ხელი ერთმანეთს და მეორე ხელში სიფრთხილე შეკრეს, გაეღვიძათ მოშორდნენ სიზმრებს და უცებ ერთ ტყუპს ღვარად წასკდა ზურგიდან სისხლი, დაიფშვნა საფრთხე და მეორეს ერთგვარად შეშლილს, გადაეფარა ის პირველი, თავისი ღვიძლი.
ძალიან სათუთი....მძაფრი....შენებურიიიი555555
ეძინათ ტყუპებს, მერე ფეხში ტკივილი იგრძნეს, ჩაჰკიდეს ხელი ერთმანეთს და მეორე ხელში სიფრთხილე შეკრეს, გაეღვიძათ მოშორდნენ სიზმრებს და უცებ ერთ ტყუპს ღვარად წასკდა ზურგიდან სისხლი, დაიფშვნა საფრთხე და მეორეს ერთგვარად შეშლილს, გადაეფარა ის პირველი, თავისი ღვიძლი.
ეგ თავისთავად... ღმერთმა ნუ მოაკლოს იმის უნარი და ნიჭი რომ კვლავაც წეროს და წეროს... რათა უფრო მეტად მივიტანოთ ახლოს გულთან და ბევრი ემოციური წუთები განვიცადოთ. მაგრამ მე მხოლოდ ის ვთქვი, რომ მისი დღეს არსებული ნაწერები სავსებით საკმარისია მისი როგორც "პოეტის" შესაფასებლად. არა როგორც მოყვარული პოეტის, არამედ პროფესიონალის... მე იგი უკვე ვაღიარე და ჩემთან ერთად ძალიან ბევრმა.
P.S. ამ კომენტარის დაწერაში 5 ქულა მომაკლდა, მაგრამ ეგ არაფერი :D
ეგ თავისთავად... ღმერთმა ნუ მოაკლოს იმის უნარი და ნიჭი რომ კვლავაც წეროს და წეროს... რათა უფრო მეტად მივიტანოთ ახლოს გულთან და ბევრი ემოციური წუთები განვიცადოთ. მაგრამ მე მხოლოდ ის ვთქვი, რომ მისი დღეს არსებული ნაწერები სავსებით საკმარისია მისი როგორც "პოეტის" შესაფასებლად. არა როგორც მოყვარული პოეტის, არამედ პროფესიონალის... მე იგი უკვე ვაღიარე და ჩემთან ერთად ძალიან ბევრმა.
P.S. ამ კომენტარის დაწერაში 5 ქულა მომაკლდა, მაგრამ ეგ არაფერი :D
არა მჯერა შენთვი მეგობარო, უბრალოდ მაგის ტქმა რომ მეტი არ დაწერო, არ გეწინოს და დიდი უაზრობაა, სულ უნდა წერო და წერო, ეგაა პოეტისათვის ცხოვრების ძირითადი აზრი. დანარჩენი რა გიტხრა, ამ ლექსზე კი იციან ჩემი აზრი
:)
არა მჯერა შენთვი მეგობარო, უბრალოდ მაგის ტქმა რომ მეტი არ დაწერო, არ გეწინოს და დიდი უაზრობაა, სულ უნდა წერო და წერო, ეგაა პოეტისათვის ცხოვრების ძირითადი აზრი. დანარჩენი რა გიტხრა, ამ ლექსზე კი იციან ჩემი აზრი
ტრიკოტაჟო მეც რაც გავიგონე და რაც დავინახე ის ვთქვი... და სხვათაშორის არა მხოლოდ მე შევაფასე ასე. 2 საათნახევრის განმავლობაში ფეხი არავის მოუცვლია იმხელა ემოციებით იყო სავსე. როი გვიყვარხაააააააააააააააააააააააარ
ტრიკოტაჟო მეც რაც გავიგონე და რაც დავინახე ის ვთქვი... და სხვათაშორის არა მხოლოდ მე შევაფასე ასე. 2 საათნახევრის განმავლობაში ფეხი არავის მოუცვლია იმხელა ემოციებით იყო სავსე. როი გვიყვარხაააააააააააააააააააააააარ
დღეს პირველად მოვისმინე შენი წაკითხული ლაივში... და მინდა გითხრა, რომ ამის მეტი რომც არაფერი დაწერო... შენზე თაობები ისაუბრებენ და დაგაფასებენ. მადლობ რომ ამდენ ემოცია, სიხარული, სიყვარული მიგაქვს მკითხველთა გულამდე :) დაე პოეზიის ჰიმალაები დაგეპყროს :) უფალი გფარავდეს :)
დღეს პირველად მოვისმინე შენი წაკითხული ლაივში... და მინდა გითხრა, რომ ამის მეტი რომც არაფერი დაწერო... შენზე თაობები ისაუბრებენ და დაგაფასებენ. მადლობ რომ ამდენ ემოცია, სიხარული, სიყვარული მიგაქვს მკითხველთა გულამდე :) დაე პოეზიის ჰიმალაები დაგეპყროს :) უფალი გფარავდეს :)
მოდი კომენტარს არ გავაკეთებ! ლექსით ყველაფერია ნათქვამი! უდავოდ დიდი პოეტური ნიჭი აქვს ავტორს და მას განსაკუთრებულად მოეთხოვება ჩვენი დაჭრილ-დაჩეხილი სამშობლოსთვის თავგანწირულად წეროს!
მოდი კომენტარს არ გავაკეთებ! ლექსით ყველაფერია ნათქვამი! უდავოდ დიდი პოეტური ნიჭი აქვს ავტორს და მას განსაკუთრებულად მოეთხოვება ჩვენი დაჭრილ-დაჩეხილი სამშობლოსთვის თავგანწირულად წეროს!
კი, ნამდვილად ძალიან მაგარია, მაგრამ მე როის ლექსიც ძალიან მომწონს და ისე ბურკე მარტო ტყუპების ამბავი არაა აქ და არც კონკრეტულად აბორტის... მე ორივე მაგრად მომწონს
კი, ნამდვილად ძალიან მაგარია, მაგრამ მე როის ლექსიც ძალიან მომწონს და ისე ბურკე მარტო ტყუპების ამბავი არაა აქ და არც კონკრეტულად აბორტის... მე ორივე მაგრად მომწონს
ეს ეს ლექსი ძალიან ძალიან მაგარია ნაფტასი რა თქმა უნდა!
ეხლაც მაგრად მახსოვს პირველად რომ წავიკითხე!!!!!
ხოდა როის ლექსს რაც შეეხება არ ვიცი ხო აქ მაგრად მოგეწონათ, მაგრამ მე პირველი სტროფის წაკითხვისას უკვე ფინალი ნათლად დავინახე აი ნაფტასთან კი არა ეს ასე არ იყო!
ეს ეს ლექსი ძალიან ძალიან მაგარია ნაფტასი რა თქმა უნდა!
ეხლაც მაგრად მახსოვს პირველად რომ წავიკითხე!!!!!
ხოდა როის ლექსს რაც შეეხება არ ვიცი ხო აქ მაგრად მოგეწონათ, მაგრამ მე პირველი სტროფის წაკითხვისას უკვე ფინალი ნათლად დავინახე აი ნაფტასთან კი არა ეს ასე არ იყო!
,,მკვდარი კი არ ვარ, მკვდარს ვაჯავრებ, არ შეგეშინდეს" ბესიკ ხარანაული
ჩვენ იქ ვიყავით ტყუპები. სადღაც მუცელში, ემბრიონი როცა გვერქვა და ბლანტ სითხეში დავცურავდით დედის მოძრაობების მიხედვით.
ჩვენ ნაწვიმარი ასფალტის სუნით და შეუმდგარი გაზაფხულით - ვიწრო ქუჩებში არ დავეძებდით არაფერს და ყველა გამვლელს: საშოვარზე გამოსულს თუ კუჭმტკივან ლოთს, წაქცეულს, მახინჯს, უაზროდ ლამაზს, მოხუც მათხოვარს, ღიპიან მღვდელს თუ ბუნებით ვაჭარს - თვალს ვარიდებდით.
ამ წრის გარშემო, გაცვეთილი, ძველი ფეხსაცმლით მიტოვებული სხეულების თეთრ სანაგვეზე სადაც ინსომნიას ვერ ვემალებით და ყველგან გვაგნებს. რა მარტივია სიყვარული, უძილობის ამ ნელ ბრუნვაში.
როცა ოთახი პალატას ემსგავსება მშობელი კი იმ მთვრალ ქირურგს, გუშინ პაციენტი ხელში რომ ჩააკვდა ღამეები კი ლუ რიდის მუსიკის ფონზე აღარ მთავრდება და ეს სხეულიც ყოველ განთიადს სიმშვიდით ხვდება მაშინ მე ვამბობ - შეეხე ჩემ თმას, სახეს, თბილ ხელებს, მე ყველას სიფხიზლე ვარ მათ საძინებელში, მათ ნაძალადევ სინანულებში, გაჭირვებით მიღწეულ ორგაზმში, მათ შვილებში, მათ მექანიკურ მეგობრებში, მათ დაღუპულ ღმერთებში, მათ ღამეებში, სამსახურებში, ეკლესიებში, ხატებით მორთულ მათ მანქანებში.
ჩვენ იქ ვიყავით ტყუპები. სადღაც მუცელში, ემბრიონი როცა გვერქვა და ბლანტ სითხეში დავცურავდით დედის მოძრაობების მიხედვით, მაგრამ გაგვხლიჩეს - ერთი ნაწილი მუცელში დარჩა, ხოლო მეორე (საშოს სველ კედლებს თავი რომელმაც დააღწია) ჯიუტად იმეორებს: ,,მე მოვკლავ, მე მოვკლავ...\"
ნაფტას ამ შედევრთან შედარებით როის ლექსი სასაცილოა უბრალოდ
,,მკვდარი კი არ ვარ, მკვდარს ვაჯავრებ, არ შეგეშინდეს" ბესიკ ხარანაული
ჩვენ იქ ვიყავით ტყუპები. სადღაც მუცელში, ემბრიონი როცა გვერქვა და ბლანტ სითხეში დავცურავდით დედის მოძრაობების მიხედვით.
ჩვენ ნაწვიმარი ასფალტის სუნით და შეუმდგარი გაზაფხულით - ვიწრო ქუჩებში არ დავეძებდით არაფერს და ყველა გამვლელს: საშოვარზე გამოსულს თუ კუჭმტკივან ლოთს, წაქცეულს, მახინჯს, უაზროდ ლამაზს, მოხუც მათხოვარს, ღიპიან მღვდელს თუ ბუნებით ვაჭარს - თვალს ვარიდებდით.
ამ წრის გარშემო, გაცვეთილი, ძველი ფეხსაცმლით მიტოვებული სხეულების თეთრ სანაგვეზე სადაც ინსომნიას ვერ ვემალებით და ყველგან გვაგნებს. რა მარტივია სიყვარული, უძილობის ამ ნელ ბრუნვაში.
როცა ოთახი პალატას ემსგავსება მშობელი კი იმ მთვრალ ქირურგს, გუშინ პაციენტი ხელში რომ ჩააკვდა ღამეები კი ლუ რიდის მუსიკის ფონზე აღარ მთავრდება და ეს სხეულიც ყოველ განთიადს სიმშვიდით ხვდება მაშინ მე ვამბობ - შეეხე ჩემ თმას, სახეს, თბილ ხელებს, მე ყველას სიფხიზლე ვარ მათ საძინებელში, მათ ნაძალადევ სინანულებში, გაჭირვებით მიღწეულ ორგაზმში, მათ შვილებში, მათ მექანიკურ მეგობრებში, მათ დაღუპულ ღმერთებში, მათ ღამეებში, სამსახურებში, ეკლესიებში, ხატებით მორთულ მათ მანქანებში.
ჩვენ იქ ვიყავით ტყუპები. სადღაც მუცელში, ემბრიონი როცა გვერქვა და ბლანტ სითხეში დავცურავდით დედის მოძრაობების მიხედვით, მაგრამ გაგვხლიჩეს - ერთი ნაწილი მუცელში დარჩა, ხოლო მეორე (საშოს სველ კედლებს თავი რომელმაც დააღწია) ჯიუტად იმეორებს: ,,მე მოვკლავ, მე მოვკლავ...\"
ნაფტას ამ შედევრთან შედარებით როის ლექსი სასაცილოა უბრალოდ
შენი ყოველი ლექსის დაწერის დროს, ვფიქრობ რომ არ შეგიძლია ან არ შეიძლება იმაზე უკეთესი დაწერო და მე კი სულ ამის თქმა მიწევს შენს შემოქმედებაზე. შეგნებულად არ დამიწერია კომენტარი დღემდე. უბრალოდ ბევრი ვიფიქრე.
მიყვარხარ.
შენი ყოველი ლექსის დაწერის დროს, ვფიქრობ რომ არ შეგიძლია ან არ შეიძლება იმაზე უკეთესი დაწერო და მე კი სულ ამის თქმა მიწევს შენს შემოქმედებაზე. შეგნებულად არ დამიწერია კომენტარი დღემდე. უბრალოდ ბევრი ვიფიქრე.
შემზარა ამის წაკითხვამ... მაინც ვცადე დამშვიდებულად და მხატვრული სრულყოფილების თვალსაზრისით შემეხედა და თუ ჩემი აზრი გამოადგება ავტორს რამედ, შევნიშნავდი, რომ ეს ორი სტრიქონი:
მათ მხოლოდ იმის ჰქონდათ შანსი დაეცვათ თავი, იფიქრეს კიდევ, კიდევ ერთი ძმის ან დის ყოლა
აზრობრივად ვერ ჯდება (ყოველივე ზემოთ აღწერილი ვითარების შემდეგ) ბუნებრივად და დამაჯერებლად... ანუ: მათ არაფრის შანსი არ შეიძლება ჰქონოდათ და ასეთ მდგომარეობაში კიდევ ერთი დისა და ძმის ყოლაზე ფიქრი (თუნდაც ამ პირობით სიტუაციაშიც კი...) მხატვრულად სრულიად არადამაჯერებელია. ამ ორი სტრიქონის ამოღება კი არაფერს დააკლებდა ლექსს, თუ არა პირიქით. იდეას მხარს ვუჭერ, ოღონდ სკეპტიკურად ვარ განწყობილი რეალურად ამით რაიმეს შეცვლის შესაძლებლობის მიმართ... მაპატიოს უფალმა!..
შემზარა ამის წაკითხვამ... მაინც ვცადე დამშვიდებულად და მხატვრული სრულყოფილების თვალსაზრისით შემეხედა და თუ ჩემი აზრი გამოადგება ავტორს რამედ, შევნიშნავდი, რომ ეს ორი სტრიქონი:
მათ მხოლოდ იმის ჰქონდათ შანსი დაეცვათ თავი, იფიქრეს კიდევ, კიდევ ერთი ძმის ან დის ყოლა
აზრობრივად ვერ ჯდება (ყოველივე ზემოთ აღწერილი ვითარების შემდეგ) ბუნებრივად და დამაჯერებლად... ანუ: მათ არაფრის შანსი არ შეიძლება ჰქონოდათ და ასეთ მდგომარეობაში კიდევ ერთი დისა და ძმის ყოლაზე ფიქრი (თუნდაც ამ პირობით სიტუაციაშიც კი...) მხატვრულად სრულიად არადამაჯერებელია. ამ ორი სტრიქონის ამოღება კი არაფერს დააკლებდა ლექსს, თუ არა პირიქით. იდეას მხარს ვუჭერ, ოღონდ სკეპტიკურად ვარ განწყობილი რეალურად ამით რაიმეს შეცვლის შესაძლებლობის მიმართ... მაპატიოს უფალმა!..
გაგრძელდა ბრძოლა თუმც ეს ბრძოლა არ ჰგავდა ბრძოლას, მათ მხოლოდ იმის ჰქონდათ შანსი დაეცვათ თავი, იფიქრეს კიდევ, კიდევ ერთი ძმის ან დის ყოლა და როცა მაშინ როს კაცი ბჭობს და ღმერთი ტირის, თავგანწირულად, იძულებით, საათზე თერთმეტ, დაეცა ასე დაგეგმილად ორივე გმირი.
ეს ძალიან სერიოზული ნამუშევარია და ღრმა, გაიხარე შენ! 5
გაგრძელდა ბრძოლა თუმც ეს ბრძოლა არ ჰგავდა ბრძოლას, მათ მხოლოდ იმის ჰქონდათ შანსი დაეცვათ თავი, იფიქრეს კიდევ, კიდევ ერთი ძმის ან დის ყოლა და როცა მაშინ როს კაცი ბჭობს და ღმერთი ტირის, თავგანწირულად, იძულებით, საათზე თერთმეტ, დაეცა ასე დაგეგმილად ორივე გმირი.
ეს ძალიან სერიოზული ნამუშევარია და ღრმა, გაიხარე შენ! 5
მე კიდევ გესტუმე ძმა... კიდევ ერთხელ უნდა ვთქვა... ეს ლექსი ყველამ უნდა წაიკითხოს, მომოვალმა დედებმა განსაკუთრებით... სამწუხაროდ, ჩვენს ყოფაში, არაერთი დედა დგება არჩევანის წინაშე, მოიცილოს შვილი თU გააჩინოს მესამე (მეოთხე, მეხუთე...). გასაგებიცაა, შიშია ყველაფერი და მთელი ცხოვრებაც შიშია, უბრალოდ ერთI უნდა გვახსოვდეს... ცხოვრებაში უფალის უნებლიეთ ქვაც არარის ქვა... რაც მოგეცემა უნდა მიიღO... ღმერთი ყოველთვის მოგცემს იმის საშუალებას რომ არჩინო, რაც არ უნდა გაგიჭირდეს...
შემოგევლე ძმა... შენ ეს დაანახე ხალხს მგონი, და ჩემი სურვილი იქნება ამ ხალხზე ათჯერ ახარისხებულმა ხალხმა ნახოს ეგ ლექსი, ითარგმნოს სხვა ენაზეც და საერთOდ სიტყვა აბორტი უკანასკნელი ყოფილიყოს ამ ლექსში...
ამიინ
მე კიდევ გესტუმე ძმა... კიდევ ერთხელ უნდა ვთქვა... ეს ლექსი ყველამ უნდა წაიკითხოს, მომოვალმა დედებმა განსაკუთრებით... სამწუხაროდ, ჩვენს ყოფაში, არაერთი დედა დგება არჩევანის წინაშე, მოიცილოს შვილი თU გააჩინოს მესამე (მეოთხე, მეხუთე...). გასაგებიცაა, შიშია ყველაფერი და მთელი ცხოვრებაც შიშია, უბრალოდ ერთI უნდა გვახსოვდეს... ცხოვრებაში უფალის უნებლიეთ ქვაც არარის ქვა... რაც მოგეცემა უნდა მიიღO... ღმერთი ყოველთვის მოგცემს იმის საშუალებას რომ არჩინო, რაც არ უნდა გაგიჭირდეს...
შემოგევლე ძმა... შენ ეს დაანახე ხალხს მგონი, და ჩემი სურვილი იქნება ამ ხალხზე ათჯერ ახარისხებულმა ხალხმა ნახოს ეგ ლექსი, ითარგმნოს სხვა ენაზეც და საერთOდ სიტყვა აბორტი უკანასკნელი ყოფილიყოს ამ ლექსში...
წავიკითხე დილით, ჯერ კომენტარი ვერ დავწერე კარგა ხანს. მერე, ეს განწყობა გამყვა მთელი დღე, ლამის. ახლა აუდიოსთვის შემოვედი, მაგრამ ვეღარ მოვუსმინე ბოლომდე... ძალიან შიშველი ლექსია, ღია ჭრილობასავით.
"ჟანგბადს რომელიც დაბადების მოლოდინს ერთვის"...
წავიკითხე დილით, ჯერ კომენტარი ვერ დავწერე კარგა ხანს. მერე, ეს განწყობა გამყვა მთელი დღე, ლამის. ახლა აუდიოსთვის შემოვედი, მაგრამ ვეღარ მოვუსმინე ბოლომდე... ძალიან შიშველი ლექსია, ღია ჭრილობასავით.
კარგია. დღე იყო ცივი, ქარი ფოთლებს ხეებში ხევდა, იყო პალატა, თეთრ ხალათით შევიდა მაცნე, გამოაღვიძა და ტკივილით გადაღლილ დედას, წარმატებული და მორიგი აბორტი ამცნო...
მე სათაური”ტყუპებით”დავინტერესდი :) და მოვიწყინე...
კარგია. დღე იყო ცივი, ქარი ფოთლებს ხეებში ხევდა, იყო პალატა, თეთრ ხალათით შევიდა მაცნე, გამოაღვიძა და ტკივილით გადაღლილ დედას, წარმატებული და მორიგი აბორტი ამცნო...
მე სათაური”ტყუპებით”დავინტერესდი :) და მოვიწყინე...
ეძინათ ტყუპებს, მერე ფეხში ტკივილი იგრძნეს, ჩაჰკიდეს ხელი ერთმანეთს და მეორე ხელში სიფრთხილე შეკრეს, გაეღვიძათ მოშორდნენ სიზმრებს და უცებ ერთ ტყუპს ღვარად წასკდა ზურგიდან სისხლი, დაიფშვნა საფრთხე და მეორეს ერთგვარად შეშლილს, გადაეფარა ის პირველი თავისი ღვიძლი.
დღე იყო ცივი, ქარი ფოთლებს ხეებში ხევდა, იყო პალატა, თეთრ ხალათით შევიდა მაცნე, გამოაღვიძა და ტკივილით გადაღლილ დედას, წარმატებული და მორიგი აბორტი ამცნო...
ჩემის საყვარელი ავტორი ხართ, როი! :)
ძლიერი!
ეძინათ ტყუპებს, მერე ფეხში ტკივილი იგრძნეს, ჩაჰკიდეს ხელი ერთმანეთს და მეორე ხელში სიფრთხილე შეკრეს, გაეღვიძათ მოშორდნენ სიზმრებს და უცებ ერთ ტყუპს ღვარად წასკდა ზურგიდან სისხლი, დაიფშვნა საფრთხე და მეორეს ერთგვარად შეშლილს, გადაეფარა ის პირველი თავისი ღვიძლი.
დღე იყო ცივი, ქარი ფოთლებს ხეებში ხევდა, იყო პალატა, თეთრ ხალათით შევიდა მაცნე, გამოაღვიძა და ტკივილით გადაღლილ დედას, წარმატებული და მორიგი აბორტი ამცნო...
დღე იყო ცივი, ქარი ფოთლებს ხეებში ხევდა, იყო პალატა, თეთრ ხალათით შევიდა მაცნე, გამოაღვიძა და ტკივილით გადაღლილ დედას, წარმატებული და მორიგი აბორტი ამცნო...
ამან შემძრა მე, ეს ერთ ლექსს უდრის ....
დღე იყო ცივი, ქარი ფოთლებს ხეებში ხევდა, იყო პალატა, თეთრ ხალათით შევიდა მაცნე, გამოაღვიძა და ტკივილით გადაღლილ დედას, წარმატებული და მორიგი აბორტი ამცნო...
ამ ლექს,როგორც შენს სხვა ლექსებს,აქვს ძალიან დიდი ემოცია,ემოცია კი, ჩემი აზრით , მართალ სიტყვებს მოაქვს...... ;( მაგარია..... ეს ლექსი შემცვლელი არა მაგრამ თანაბარია ,,ჩემი ნენე და დედაშენის”..... ;( ემოციას ვერ ვმალავ........
ამ ლექს,როგორც შენს სხვა ლექსებს,აქვს ძალიან დიდი ემოცია,ემოცია კი, ჩემი აზრით , მართალ სიტყვებს მოაქვს...... ;( მაგარია..... ეს ლექსი შემცვლელი არა მაგრამ თანაბარია ,,ჩემი ნენე და დედაშენის”..... ;( ემოციას ვერ ვმალავ........
აუ დამბურძგლა ძმა... ჩემი ძმა ხარ შენ შემოგევლე შენა...
რა მაგარი ლექსია ბიჯო... ყველა სამშობიაროში უნდა იყოს კედელზე გაკრული ეს ლექსი, რომ მიხვდეს ხალხი თუ რას ნიშნავს აბორტი... გენაცვალე ძმა... მაგრად მიყვარხარ...
იფიქრეს კიდევ, კიდევ ერთი ძმის ან დის ყოლა
დღე იყო ცივი, ქარი ფოთლებს ხეებში ხევდა, იყო პალატა, თეთრ ხალათით შევიდა მაცნე, გამოაღვიძა და ტკივილით გადაღლილ დედას, წარმატებული და მორიგი აბორტი ამცნო...
5
აუ დამბურძგლა ძმა... ჩემი ძმა ხარ შენ შემოგევლე შენა...
რა მაგარი ლექსია ბიჯო... ყველა სამშობიაროში უნდა იყოს კედელზე გაკრული ეს ლექსი, რომ მიხვდეს ხალხი თუ რას ნიშნავს აბორტი... გენაცვალე ძმა... მაგრად მიყვარხარ...
იფიქრეს კიდევ, კიდევ ერთი ძმის ან დის ყოლა
დღე იყო ცივი, ქარი ფოთლებს ხეებში ხევდა, იყო პალატა, თეთრ ხალათით შევიდა მაცნე, გამოაღვიძა და ტკივილით გადაღლილ დედას, წარმატებული და მორიგი აბორტი ამცნო...
ამ უნიჭიერესი პოეტის უძლიერეს ლექსს თაობები შეისისხლხორცებს... ნაწარმობს ძალიან დიდი ემოცია მოაქვს, აგრეთვე, თავისი ფორმითა და შინაარსით რთულად შესასრულებელი არის (ექვსტაეპიანი სტროფები, სიუჟეტური ხაზი, კვანძის შეკვრა, განკვანძვა, ემოციურ-რელიგიური ფონი...) და ავტორმა შესანიშნავად გაართვა თავი... ექვსტაეპიანი კუპლეტები შეიძლება ახალი არ იყოს პოეზიაში, მაგრამ თანამედროვე ქართულ პოეზიაში ნამდვილად ახალია... ლექსი თავისი თემატიკითაც დროულია და შედეგიანიც, მე არ მეგულება საქართველოში ადამიანი, რომელიც ამ ნაწარმოების წაკითხვის შემდეგ კიდევ იფიქრებს აბორტზე!... აქედან გამომდინარე თითოეული ჩვენთაგანის ვალად მიმაჩნია, წავუკითხოთ და წავაკითხოთ ეს ნაწარმოები ახლობლებს, რის შემდეგაც, მათაც გაუჩნდებათ სურვილი ამ ლექსის სხვებისთვის გაცნობისა და გეომეტრიული პროგრესიით გავრცელდება როინ აბუსელიძის გენიალური ნაშრომი.... იმედს ვიტოვებ, რომ ეს ლექსი თავის სიტყვას იტყვის და გასაკეთებელს გააკეთებს ქართულ რეალობაში... აგრეთვე იმედს ვიტოვებ, რომ ავტორი კიდევ ბევრი ახალი შედევრით გაგვახარებს და გაგვაოცებს!!!!
XXI საუკუნეში, მხოლოდ ერთეულებს ეთქმით პოეზიაშია სიტყვა, როი აბუსელიძე, ამ მხრივ გამორჩეულია... პოეტის ხედვა, პოეტური სუნთქვა, რასაც მედიტაციაში მივყავარ, არა მარტო მე, არამედ საქართველოს მოსახლეობის უმრავლესობა... ლექსმა მინიმუმ უნდა დაგბურძგლოს, მაქსიმუმ გონი დაგიკარგოს... ამ კაცის პოეზიით ორივე შემთხვევა მინახავს!