|
ბოლომდე არა მაგრამ , რატომღაც ვოს უკეთურთა მოდგმა მახსენდება :) ხო იქ სხვაპონტია მაგრამ მაინც. :) არ ვიცი ეგ კარგი თუ არა.
მაინტერესებს ირაკლი დაეცემა თუ არა :)))) ასე მგონია ქაღტული შეგონება მეზობლის ქალის შესახ არ გაუგონია მაგას.
5 ძალიან მაგარია❤️
მძაფრად შეგრძნებადია
რა საყვარელი მოთხრობაა, თვალზე ცრემლი მომადგა <3
ფინალია - კარგი.
დამოუკიდებელი მინიმალისტური ლექსიც შეიძლება ყოფილიყო.
მადლობა ვანანო
რა კარგია :)
დამაფიქრებელი
მართალი ხარ ) სახელები შეცვლილი მაქვს და ეტყობა ამერია, მადლობა, გადავხედავ.
პირველ თავის დასაჭყისში ირინას როგორც ვხვდები ელენე ჰქვია და , იქვე ხდებ ირინა, ჩასასწორებელია მე მგონი, ცოტა აბურდულია , რავი მე დამაინტერესა რა მოხდება. ეს ირაკლი არ ჩანს მთლად პატიოსანი სული :))) აშკარად ღალატისკენ მიდრეკილია .:))
ესახლიდან ვთარგმნე. ძველი - ასეთი მქონია.
რა ვიცი,
ამწუთას ეს - ახალი უფრო მომწონს…
#თარგმანები
მთარგმნელისაგან:
1910 წელს ანა ახმატოვამ და ნიკალაი გუმილიოვმა კიევთან ახლოს, წმინდა ნიკოლოზის ეკლესიაში ჯვარი დაიწერეს. მერე - პარიზში წავიდნენ საქორწინო მოგზაურობაში ( იქაურ ამბებზე ხომ ვისაუბრეთ ამას წინათ)
გასათხოვარ ანას თაყვანისმცემლები არ აკლდა, თუმცა მაშინ როგორც პოეტს, სახელი ჯერ კიდევ არ ჰქონდა განთქმული.
გადაეკიდა ეს გუმილიოვი, აღარ მისცა გასაქანი, ვიდრე ცოლად შეირთავდა და დაიწერეს თუ არა ჯვარი, თითქოს დღე ღამედ შეიცვალა, სრულიად გაცივდა ანას მიმართ.
1911 წელს შექმნილი ეს უპოპულარულესი ლექსი 1912 წელს - ანას პირველ პოეტურ კრებულში შევიდა (კრებულს ერქვა “საღამო”)
ადრესატი კი გუმილიოვი ჩანს, მაგრამ ლექსის ბოლო სტროფში ვინმე ,, რჩეულის” გამოჩენა მაფიქრებინებს, რომ არსებობდა ვიღაც, ვისაც ანა დაშორდა გუმილიოვის გამო და ნანობს, ნეტა იმას რითი სჯობიხარო.
“რჩეულში”ვინ იგულისხმება, არც მე ვიცი და ვერც სხვისი პასუხი ვიპოვე.
ალბათ იქნება სადმე.
ოოო, ეს ქალური ჭორთმოყვარეობა ????????????
ანა ახმატოვა
გული გულს
***
გული გულს ძალით ვერ მიებმება,
წადი, თუ წასვლა გწადის.
ელის მრავალი ბედნიერება,
ვინც თავის ნებით დადის.
ტირილი არა, ყვედრებაც არა.
ან ბედი მქონდა როდის.
ნუ მკოცნი დაღლილს, ამდენი კმარა, სიკვდილის კოცნა მოდის.
მძიმე დღეები გადავიტანე,
თეთრი ზამთრების ღამე,
რატომ სჯობიხარ, რატომ ნეტავი,
ჩემს რჩეულს? გამაწამე.
(თარგმანი ნინო დარბაისელისა)
Анна Ахматова - Сердце к сердцу
Сердце к сердцу не приковано,
Если хочешь - уходи.
Много счастья уготовано
Тем, кто волен на пути.
Я не плачу, я не жалуюсь,
Мне счастливой не бывать.
Не целуй меня, усталую,-
Смерть придется целовать.
Дни томлений острых прожиты
Вместе с белою зимой.
Отчего же, отчего же ты
Лучше, чем избранник мой?
გაიხარე! გილოცავ აღდგომის ბრწყინვალე დღეასასწაულს
ცოტა რთულად დასაჭერი რიტმი აქვს, მაგრამ თუ "ჩაავლებს" მკითხველი, ისიამოვნებს მერე.
ძალიან მომეწონა .
გაიხარე
მადლობა, მუხა, კიდევ, დაგვიანებული. მონატრებულო ქალბატონო კრავაი, გილოცავთ თავფურცელს და ყველას - აღდგომის ბრწყინვალე დღესასწაულს - ქრისტე აღსდგა! <3 უმა
როგორი სუფთაა და ნამდვილი.
ესბიჭი გიჟია,ულევად მოედინება.მიკვირს ამ ქვეყნის სიმშვიდე.
არც სცალიათ.
სიმღერა
"ხანდახან რისხვა ვინატრე ზეცის,
ხანდახან მსურდა ღმერთთან გოდება".
როს ყვავილებით ნაფენი ზეცის,
სასურველია თურმე მონობაც,
არ მელოდება მე განსაცდელი,
არც სიხარული არ მელოდება.
იქ სადაც წვიმის ისმის ძახილი,
იქ სადაც მუხა ელვით ღონდება.
ვერც სიყვარული შევძელი მტრისი
ვერც სიძულვილი ვიწყე ლოდებად
მაგრამ ამ ერთხელ, არ ვიცი სხვისი,
მე პოეზიის ვიგრძენ მონება
ჩავასწორე, პატივცემულო ნიკი, მადლობა. კაი დროსია პასუხი, მაგრამ მაინც... :) მოგიკითხეთ, მადლობა ამ საიტისთვის, დიდი მადლობა!
მადლობა მუხა!
დიდი სიყვარულისა და ბედნიერების დევნაში ცხოვრებისეულ სიხარულებსა და ბედნიერებებს ვერ ვამჩნევთ… და არა მხოლოდ პოეტები.
არადა ცხოვრება - ესაა!
ამ ბოლო დროს სულ ყოფითი სიხარულები და ბედნიერებანი , მათზე ფიქრი მიზიდავს.
რა უხარიათ ადამიანებს, რა აბედნიერებს სხვებს.
ბედნიერება ხომ არსობრივად ,,თაიმ სენსითივი”, ანუ ,,მალფუჭებადი”,” მალჩავლადი”? “დროისადმი მგრძნობიარე”?… - რაღაც ეგეთი შინაგანი (!) მდგომარეობაა.
არის რაღაც, რაც დროებით (!) მრავალ ადამიანს გააბედნიერებდა, მდიდარსაც და ღარიბსაც, მაგრამ სხვადასხვა დროითი ხანგრძლიობით. (მაგ . ლატარიაში უცებ მილიონის მოგება).
სხვაფრივ ჩემი, შენი, იმისი ბედნიერება - სულ სხვადასხვაა და ვერ ,, მოირგებ” სხვის ბედნიერებას
ბედნიერება - რომელიც ხანგრძლივია, ბედნიერება ხომ აღარაა, ეჩვევა ადამიანი და კმაყოფილებად ექცევა.
ეს ლექსი ამაზეა. გავა ორიოდე დღე და წყვილს ჭაღისკენ ახედვაც დაავიწყდება. ჭაღია, რა!
საინტერესოა სხვები რას მეტყოდნენ ამ თარგმანზე. მადლობა ვინც წაიკითხა :)
გმადლობთ მუხა გაიხარეთ <3
დიდი მადლობა, მუხა, გაიხარეთ!
მადლობა.
ჩემი შეფასება: უმაღლესი.
|
