|
გაიხარე მუხა, დიდი მადლობა.
დიდი მადლობა...
+2
ხო მართლა, საუკეთესო ხარ <3
ვაიი, ჩემს ტავს. ამდენი ხანი აქ იდო და მე ვერ დავინახე, :((((( აიი ხო ჩვეულებრივი ყოედღიურობა გაქვს გადმოცემული, და ისე რომ მიხდება ახლიდან დავხატო თავში, შენი საღებავებით და ჩემი ფუნჯით, მიყვარს ასეთი ნაწარმოებები, საფიქრალს რომ გიტოვებენ... ასევე, არ ვიცი რატო, მაგრამ ძალიან ეროტიულად აღვიქვი
,,და მერე წინდებს ბეღურების ფეხის
ძაფებით, ჩამოძენძილი წვივებიდან გადავიკეცავ,
და ხალათების საღილედან გამომძვრალ თვალებს
ათასი ჩიტი გადმოსცვივდება\\\"
ეს მაგალითად...
ეს კიდე ყოველდღიურობაა:
,,ცა ზეწარივით გადმოფენს დილას ღამიდან დამბალს\\\'\\\'
ვეღარ მძინავს ბოლო დროს და სულ ასეთ საბანში მეღვიძება :(((
სამ განზომილებიანი ლექსია... მარტო კი არ ვკითხულობ ვსუნთქავ, ახლაც მომდის იმ მიწის სუნი დედაჩემი რომ რწყავს ხოლმე რაფაზე ყვავილებს და ის რომ გამოყოფს...
არ დაასრულო ცოლები, სანამ არ დაინგრევა სარდაფები ჩვენს ქვეყანაში.. კიდევ მინდა წავიკითხო სხვებიც, პირველად წაკითვის სიამოვნებაა სულ სხვაა <3
ასეთი სევდიანი და ასეთი გულიანი, ასეთი ლამაზი და ასეთი პატარა მოცულობის ღრმა აზრიანი, ჯერ აქ არ წამიკითხავს.
ამოატრიალა ჩემი ინტროვერტული სდამყარო.
პირდაპირ თავფურცელზე.!
გამთენიისას ჯონი და ვალერი გარდაიცვალნენ ერთს ლოცვაში ამოხდა სული ხოლო მეორე მისივე დემონებმა იმსხვერპლეს პირველი ხალხმა ლამის წმინდნად შერაცხა ხოლო მეორეს ანუ ვალერის წესიც კი არ აუგეს წესიერად მაგრამ ჰოი საკვირველებავ შეუცნობელი არს სამართალი ღვთის ჯონიმ სამოთხეში ანგელოზებთან გაახილა თვალები ხოლო ჯონიმ ჯოჯოებთან ჯოჯოხეთში.
ჭირი იქა ლხინი აქა ქატო იქა ფქვილი აქა
როგორ გიყვარს რეალურად, აქ ჩანს ყოველივე, შემთხვევით დავაჭირე 1 ქულას და გული დამწყდა, კარგი კაცი ხარ ოთარ
მადლობა ოთარ
გენაცვალე ოთარ, ძალიან მომეწონა ლექსები
მომეწონა.
შენი სახით ოთარ ბატონო დედის სიცოცხლე გრძელდება.
დიდი მადლობა ვრცელი კომენტარისთვის.
პ.ს. ხო, ეს უნდა მეთქვა, დაანებეთ ამ ახალგაზრდებს თავი, ძალიან კარგი ხალხია, მე ყველა წინა თაობას მირჩევნიან, განათლების დონითაც და თვითშეგნებითაც.
მეტროში იმიტომ ვკითხულობ წიგნს რომ მთელი დღე დაკავებული მაქვს, ხან ლექციები და ხან ამ მასალის მომზადება, ამოსუნთქვის დრო არ მრჩება და დაბღვერილი, ჩამოძონძილი სახეების ყურებას მირჩევნია წიგნი ვიკითხო. რაც შეეხება კომპიუტერს, ძალიან სტერეოტიპული და დაუსაბუთებელი იყო მისი აქ ,,გამოკვეხება\" პირველი იმიტომ რომ ბოლოს წაკითხული 10 ნაწარმოებიდან 7 კომპიუტერში წავიკითე პედეეფ ფორმატში, წიგნის ფასებიდან და თარგმანის უქონლობიდან გამომდინარე, და მეორე კომპიუტერში, ერთ პატარა კომპიუტერში, იმდენი მასალის დატევა შემიძლია მთელი ბიბლიოთეკა რომ ვერ გასწვდება. რაც შეეხება მირზას და ასათიანს ბოდიში და არაა (ან მე ვერ დავინახე) მათ ნაწარმოებებში ის სიღრმე რომელიც მაიძულებს მთელი ცხოვრება ვიკითხო ისინი, კი პატარაობაში გულს მიჩუყებდა, ჟრუანტელი მივლიდა არაგველების კითვისას და ახლაც რომ ვიხსენებ ნოსტალგია მაქვს. მაგრამ დააკვირდით ,,საქართველოში იბადებოდნენ\"-ს რაის თავს არ მოიკლავს ქართველი, ხუთ კილო კარტოფილში ვყიდით სულს... საერთოდ არ ვთვლი რომ საქართველო დღეს პოეზიით სულდგუმულობს, თუმცა ძველ პოეტებს ახლები მირჩევნია, როგორიცაა ზურაბ ბუდაღაშვილი, რომელიც უმიზეზოდაა დაჭერილი 20 ივნისის ამბების გამო, თორრნიკე ნაროზაული, რომელიც ცარიელი სული და გულია, კოკა შურღაია, ქვეყნის ტკივილით გულშეძრული ახალგაზრდა, უკვე დროა რომ ესეთები ვიკითხოთ, ახალ თაობას რომ მოტივაცია გავუჩინოთ, (გაგვიჩინოთ) მომბეზრდა იმის მოსმენა, ,,მეორე ილია ვეღარ დაიბადება, გალაკტიონზე მაგარი ვერ გაჩნდება, პოეზია ადრე იყო, ახლა რაის მწერლები გვყვავს, თქვენ რა იცით წიგნი კომპიუტერის თაობა ხართ\" და ასე. რაც შეეხება სოციოლოგიურ კვლევებს რომლებსაც თქვენ შეეხეთ, ალბათ უნდა მიმხვდარიყავით რომ მხოლოდ ისენია ამოჭრილი ვისი პასუხიც აწყობდათ ჟურნალისტებს, ერთხელ მეც მკითხეს ასეთი რამ და მაგ კითხვაზე პასუხის გაცემა თავის შეურაცხყოფად ჩავთვალე და სისულელე ვუპასუხე სპეციალურად, ბოდიში და ვინ ჩემი ფეხებია ის ჟურნალისტი რომელსაც თავი სხვაზე მაღლა მდგომი ჰგონია და ერს დასცინის ამ კითხვებით,მე დარწმუნებული ვარ უმეტესობა გაეხუმრებოდა და მაგიტომაა ასეთი პასუხები. ხო ეს კი ვთქვი მაგრამ საერთოდ არ მიმაჩნია სავალდებულოდ ასეთი რამეების ცოდნა, შეიძლება დღე და ღამე ბორხესს ვკითხულობდე ანდაც ფოლკნერის და კაფკას გარჩევით მქონდეს ტვინი დაკავებული და საერთოდ აღარ მახსოვდეს ვინ იყო მელიქიშვილი, ან ვიცოდე და ფიქრებიდან გამორკვეულზე ვერ გავიხსენო, ან უბრალოდ არ ვიცოდე, ანუ დებილი ვარ?? ჩემი აზრით ფაქტობრივი ცოდნა ადამიანს არაფერს აძლევს თუ არა სხვასთან ტავის წარმოჩინების შესაძლებლობას, აი მაგალითად დავით აღმაშენებლის ისტორია რომ მესწავლა და დავითის სახელი შეენიღბათ, ვთვათ ,, მეფე ბე\" დაერქმიათ, ზუსტად იგივე ცოდნას მივიღებდი რასაც სხვა სახელის ცოდნით, ისტორია ამ დონეზე რომ იცოდე საკმარისია, არაა საჭირო თარიღებისა და სახელების დამახსოვრება, მოვლენებია და ამ მოვლენებში მონაწილე ,,ან\" ,,ბან\" ,,გან\" ადამიანების ფსიქოლოგია, და არამც და არამც სახელები. აი ვთქვათ დავით აღმაშენებელს სულ არ ადარდებდა ,,ქვეყანა\" და სამშობლოს მცნება მისთვის უცხო იყო, და ის მხოლოდ როგორც ყველაზე დიდი ფეოდალი, თავის სამფლობელოს გაძლიერებაზე ზრუნავდა, როგორც სხვა თავადები, ვთქვათ ბაღვაშები, ეს რამით აკნინებს მის მოღვაწეობას?? (ამას იმიტომ ვამბობ რომ თქვენი ნაწერიდან ისეთი ,,ტონი\" მოდიოდა რომ დავითი ქვეყნის გმირია და ის ყველამ უნდა ვიცოდეთ) იქნებ არაა ქვეყნის გმირი, სამშობლო რაა საერთოდ იცოდნენ იმ დროს თქვნეი აზრით, ასეთი სიტყვა არსებობდა?? და რაც შეეხება ფორმალობებს, ვთქვათ ფეხზე ჩემს მასწავლებელს ვუდგებოდი ოთახში შემოსვლისას, რომელიც გულზე საერთოდ არ მეხატებოდა, მაგრამ როდესაც სახლში პაპა ბრუნდებოდა დამჯდარი ვხვდებოდი და არ ვდგებოდი (არ ვამბობ რომ ასე იყო, მაგალითია), არადა პაპაზე მზე და მთვარე ამომდიოდა, მითხარით აქ რამეს ცვლის ჩემი გარეგანი მოქმედება? რამე შეიცვლება ჩემში ამით?? ეკლესიაში არ ვყოფილვარ ექვსი თქვე, ამას წინად მივედი გულდამძიმებული, ბატონო ოთარ, ფეხზე ვეღარ ვდგებოდი ისე მინდოდა ღმერთი, სხვა არაფერი აღარ იყო გარშემო, გათიშული ვიყავი და მარტო ტაძარს და მის კარს ვხედავდი, შევედი (იქ რა მოხდა არაა საჭირო მაგის თქმა) გამოვედი ასევე ფიქრებში ჩაძირული და ასე 10 ნაბიჯის გადადგმის მერე მესანთლის განწირული ხმა მესმის, მაგ მხრიდან ხომ შემოხვედი და ისევ მაქედან ნუ გადიხარ მეორე მხარეს უნდა მოუაროვო, მე კი ფეხებზე მეკიდა მისი სიტყვები, მაგრამ წარმოვიდგინე რამდენი დამწყები გააქციეს მან და მისნაირებმა ტაძრიდან ამ ფორმალობების შეთხრით და შეტენვით... გულშია ყველა ზრდილობა და პატივისცემა გულში,.. წარმატება და ბოდიში თუ რამე ისე ვერ ვთქვი
„სახელმწიფოს საძირკველი არის განათლება. წიგნიერებისა და განათლების გარეშე არაფერი გამოგვივა. წიგნს, ადამიანის გონების განვითარებისთვის, ალტერნატივა არ გააჩნია!“
დათო ტურაშვილი
...................................................................................................................................................
„ვისურვებდი, რომ საქართველოში სწავლა-განათლება და მკურნალობა უფასო იყოს, არ უნდა იყოს საუნები, სადაც საროსკიპოებია გახსნილი, არ უნდა იყოს კაზინოები. უნდა აღდგეს მწერალთა კავშირი და ბავშვთა სასახლე. ადამიანმა თავისი კულტურა თუ არ დააფასა, გარედან მოსული სხვა არ დაგიფასებს. სამშობლოს ინტერესები ყველაზე წინ უნდა იდგეს“.
დოდო ჭიჭინაძე
............................................................................................................................................................
რომ ვაკვირდები, ჩვენი ახალგაზრდები მეტროში უფრო კითხულობენ წიგნებს, ვიდრე შინ. ამის მიზეზი ალბათ დასაჯდომი ადგილების მდებარეობაა, მაგრამ ზოგიერთი მართლა გულწრფელად კითხულობს, უნდა და კითხულობს, ხოში აქვს და კითხულობს, რაც ძალიან სასიამოვნოა რა თქმა უნდა. სამწუხაროდ ჩვენი ტელევიზიები ისეთებს არჩევენ ინტერვიუსთვის, რომლებსაც შოთა რუსთაველი მეფე ჰგონიათ და დავით აღმაშენებელი მითიური პიროვნება. არც თამარ მეფის გვარი გაუგონია ზოგიერთს.
ზოგს არც პეტრე მელიქიშვილის სახელი და გვარი აქვს გაგონილი, უფრო იმას, ვინც თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში სწავლობს. შე დალოცვილო! თსუ - ში სწავლობ და სავალდებულოც არის იცოდე, რომ პეტრე მელიქიშვილი უნივერსიტეტის პირველი რექტორი იყო. ნუთუ ყურმოკვრით მაინც არ გაგიგონია პეტრე მელიქიშვილის შესახებ?!
https://www.youtube.com/watch?v=yh-hDsuz5_4
პატრიარქმა წიგნის კითხვის დღედ შაბათი დააწესა, მაგრამ წიგნებს ყოველდღე უნდა ვკითხულობდეთ ცოდნის გასაღრმავებლად და არამხოლოდ მეტროში.
წიგნი ჩემთვის მარტოოდენ ცოდნის მიღების საშუალება არ
არის, მეგობარიცაა... როგორც ადამიანს სჭირდება მეგობარი, ისე მჭირდება მე წიგნი... წიგნს კომპიუტერი ვერასოდეს შემიცვლის.
მე შეიძლება ყველაფერი დავკარგო, მაგრამ განათლებას ვერავინ წამართმევს! ჩემი ტვინიდან ვერ ამოშლიან ცოდნას, ვერა! ყოველთვის გავიკვლევ გზას, ჩემითაც და სხვისი დახმარებითაც, თუ რა თქმა უნდა ის „სხვა“ ღვთისნიერი ადამიანი აღმოჩნდება.
გაუნათლებლობის ბრალია ყველაფერი, - რაც გვჭირს. გაუნათლებლობის ბრალია ადამიანების უზრდელური გამოხტომები. ოჯახი არის ყველაფერი, ოჯახი არის ყველაზე დიდი სასწავლებელი. ჯერ კიდევ ბაღში შესვლამდე ასწავლიან ბავშვებს უფროს-უმცროსის პატივისცემას. ბებიაჩემი მეუბნებოდა: ჩვენს ოჯახში ყველანი ბავშვებსაც კი ვუდგებოდითო ფეხზე.
,,ფეხზე ადგომა წესია, წესს ვერ დავარღვევ ღვთისასა“. - ჯერ კიდევ როდის თქვა გენიოსმა ვაჟა-ფშაველამ. ადამიანის დამოკიდებულება კარგად ჩანს მის ქცევებში. ადამიანი ზრდილობიანი თუ არ არის, პატიოსანი თუ არ არის, ფუჭია მისი ცხოვრება.
ოთარ რურუა
ქეით <3
კარგია! მომწონს!
გულიანა, დიდი მადლობა.
ქეით გრინი, ასევე დიდი მადლობა. 1 კვირაში დავდებ ვრცელ მოთხრობას.
ვისურვებდი, თქვენს მიერ დაწერილ, გაცილებით მეტი სიდიდის ნაწარმოებს გავცნობოდი.
ჩემგან +2
დიდი მოქარგული ენის პატრონი ხარ :))
ჩემგან +2
უღრმესი მადლობა ყველას, სტიმული ხართ ჩემი <3
სათაურები უფრო კონცეპტუალურია, ვიდრე შინაარსული ^^
როგორ ზუსტადაა მოძებნილი სიტყვები .
+ 5
იუდა არ იყო ეგ... მგონი :)
კარგია, ჩემები მართლა ახვევდნენ ყელტიტველებს ნაჭერს ყელზე))
კარგია, ჩემები მართლა ახვევდნენ ყელტიტველებს ნაჭერს ყელზე))
კარგია, ჩემები მართლა ახვევდნენ ყელტიტველებს ნაჭერს ყელზე))
კარგია, ჩემები მართლა ახვევდნენ ყელტიტველებს ნაჭერს ყელზე))
|
