გამოდის, ციკლოპი ცეფსერთვალა სულაც არ ყოფილა, სისხლისფერთვალა ყოფილა.  5.

მომწონს თქვენს პოეზიაში არსებული ორაზროვნება, მაგრამ თვალის ფსკერზე სისხლძარღვოვანი არხები რომ წარმოიდგინო სამედიცინო განათლება უნდა გქონდეს( ალბათ). ამიტომაც, მხოლოდ თქვენი კომენტარის შემდეგ დავინახე აქ ეს ორაზროვნება.
ემოცია უფრო მძაფრი იქნებოდა, ამაზე მინიშნება ლექსიც რომ ჩაგედოთ

არადა მინდა დაბრუნდეს
მაგარი იყო ძალიან

დაბრუნდება, ვიცი  :)

ნიკ, რენუარმა დაასრულა ვარდისფერი პერიოდი და წამდაუწუმ უკან ნუ ახედებთ:))))))))) არ დაბრუნდება :)))))))))
 

:) არ შემიძლია არ გამოვეხმაურო მხატვარს.
მიყვარს ასეთი თვალი :)  თვალი, რომელიც ზუსტად იმას ამოიკითხავს ნაწერიდან, რაც მე ჩავდე.

თვალებში გათხრილი არხები :)
არხებს, როგორც წესი, თხრიან ხოლმე და თვალშიც გვთხრიან ხოლმე რაღაცეებს:)  ეს ერთი ზმნა ორივე მნიშვნელობითაა გამოყენებული. ვფიქრობ ასეთი "ტრიუკები" მაიაკოვსკისგან ვისწავლე :)  ისაა ასეთების ვირტუოზი. დაწერს ერთ ზმნას და ორი მნიშვნელობით უნდა გაიაზროს მკითხველმა, ხშირად ორ  სხვადასხვა წინადადებას სწორედ ერთი ასეთი ზმნით აკავშირებს.  სათარგმნელად ეს არის ყველაზე რთული მომენტი.  რამოდენიმეჯერ ვუპოვე შესატყვისი, ანუ ერთი ზმნით ვთარგმნე მეც, მაგრამ ხშირად ეს შეუძლებელია  და იკარგება ყველაზე მნიშვნელოვანი რამ :  უმაღლესი დონის მინიმალიზმი!  არ გაგიკვირდეთ, ლექსის ზომას არ აქვს მნიშვნელობა, მაიაკოვსკი არის ვირტუოზი მინიმალისტი!
თვალებში გათხრილი სატელევიზიო არხები და თვალის ფსკერის სისხლძარღვოვანი არხები :)  და ორივეგან სისხლი!
ეს მგონია აქ  უფრო მნიშვნელოვანი სახე და არა ციკლოპი და ა.შ. 
ამიტომ მე ვთვლი, რომ ამ ლექსით,  ვალში ვარ დიდ ბაღდათელთან და ნაკლებად ქ. დალილასთან. 
მადლობა ყველა კომენტატორს :) საინტერესო იყო.
ეგრე რა! გამოცოცხლდა მგონი საიტი. მიყვარს პროვოკაციები:)))))))))))
პატივისცემით

ამდენი მოამბის. მაცნის, კურიერის და კიდევ სხვათა მოტანილ ამბებს ვერაფრით ვერ ჩამორეცხავ
ვერაფრით
ამიტომ მარტივი ხერხია, წკაპ და აღარ არის
საშინელებაა დღევანდელი ტელევიზიები სამწუხაროდ

არ არის ცუდი ლექსი, მაგრამ არც დიდებული რენუარის დონისაა  :)

4 მხოლოდ

შთაბეჭდილება დამრჩა, ავტორს პოეტური მიგნების აქცენტირება სწორედ სატელევიზიო არხების შინაარსზე უნდოდა და არა თვით ტელევიზორზე -  როგორც აპარატზე. „თვალში...არხები“ ერთი მხრივ, ღვთის მიერ ნაჩუქარი მხედველობის  აპარატის შემადგენელი სისხლძარღვია; საწინააღმდეგოდ ამ სიკეთისა, უამრავი სატელევიზიო  ა რ ხ ი ყოვლად დამთრგუნველ საინფორმაციო ნაკადს „გთხრის“ თვალში.
რაც შეეხება ციკლოპს, მხოლოდ კენტთვალიანთან არ ასოცირდება, მგონი. „ციკლოპი“ იმ უარყოფითი კონოტაციის  მატარებელია, რომლიც მოიცავს აგრესიას, დესტრუქციულ/ბრუტალურ მიდრეკილებებს .... თან ის მონსტრია, ვისგანაც გაქცევა მეტად რთულია.
სწორედ „ციკლოპთანაა“ ადამიანი უძლური გამოიყენოს თავის თავისუფალი  ნება, არჩევანი და მიჯაჭვული რჩება მის „გამოქვაბულთან“.  მგონი, ამ კონფლიქტური წერტილიდან დაიწყო ლექსი და დამთავრდა იქ, რის შემდეგაც ყოველი ფრაზა ზედმეტი იქნებოდა. თავისი სათქმელის სხარტად,  მინიმალისტური ხერხებით გადმოცემა ავტორს არასოდეს უჭირდა, რადგან ერთ-ერთი გამორჩეული და ტალანტის მქონე პოეტია თანამედროვე საქართველოში. +555...

მოგესალმებით.  ჩემდა სამარცხვინოდ, ქ.დალილას ლექსები არ მაქვს წაკითხული:(  მადლობა კომენტარისთვის.
პატივისცემით

დალილა ბედიანიძეს ჰქონდა ლექსი ,,ჩემი ღამის  კენტი თვალია ტელევიზორი”
ტელევიზორი  - ცალი თვალი -  ციკლოპი  ყველაზე მოსალოდნელი ,, შორთ- ქათია”, ამდენად, პირადად მე პოეტურ მიგნებად ვერ მივიღებ.
ცხადია, ეს ლექსი არ არის ჟანრობრივად ,,ოდა”, ავტორი იყენებს ამ სიტყვას პაროდირებისათვის.
იგი ოსტატური მონასმებით ქმნის პოეტურ ხატს.
ჩემი ფიქრით, ლექსი იქ დამთავრდა, სადაც უნდა დაწყებულიყო.
ყველა ტელევიზორი აქვს გადასართავი, მაგრამ ამავე დროს - გამოსათიშიც.
ადამიანი, რომელიც უძლურია, გამოიყენოს თავისუფალი  ნება, არჩევანი და მიჯაჭვული რჩება ,, ციკლოპთან”-  აქ, ამ კონფლიქტურ წერტილში  იწყება ჩემთვის პოეზია..

უჰ, როგორ მიყვარს შენი ლექსები, ფიქრიანები <3

საერთო ფონით-„მუნკის კივილი“
ჩვენ რა გვერგება?!-გულის ტკივილი :)