7. მოგიკითხეთ ქალბატონო ლუბა
იმედია ყველაფერი კარგადაა თქვენთან და გამოჩნდებით მალე
ცოტაც და გადაივლის ეს კორონას ამბები
სიკეთით ყოფილიყავით მოგიკითხეთ ქალბატონო ლუბა
იმედია ყველაფერი კარგადაა თქვენთან და გამოჩნდებით მალე
ცოტაც და გადაივლის ეს კორონას ამბები
სიკეთით ყოფილიყავით
5. ყველას გმადლობთ გამოხმაურებისთვის.. წარსულში ჩავრჩი ეტყობა და იმ დროის კოლორიტული ამბების და ადამიანების გახსენებებით ვცხოვრობ. მინდა მე როგორი თბილისიც მახსოვს,კეთილი და ჭრელი ისეთი გავაცნო ახალგაზრდებსაც,რომ არ ეგონოთ ჩვენი განვლილი ცხოვრებამხოლოდ შავ თეთრი იყო, ჩვენი ფოტოებივით. შავ თეთრ ფოტოებზე ლექსის გამოქვეყნებასაც ვაპირებ დროის ლიმიტი თუ მომცემს საშუალებას ყველას გმადლობთ გამოხმაურებისთვის.. წარსულში ჩავრჩი ეტყობა და იმ დროის კოლორიტული ამბების და ადამიანების გახსენებებით ვცხოვრობ. მინდა მე როგორი თბილისიც მახსოვს,კეთილი და ჭრელი ისეთი გავაცნო ახალგაზრდებსაც,რომ არ ეგონოთ ჩვენი განვლილი ცხოვრებამხოლოდ შავ თეთრი იყო, ჩვენი ფოტოებივით. შავ თეთრ ფოტოებზე ლექსის გამოქვეყნებასაც ვაპირებ დროის ლიმიტი თუ მომცემს საშუალებას
4. გამიხარდა მეც რო გაიხსენეთ გამიხარდა მეც რო გაიხსენეთ
3.
ძალიან ლამაზი ყოფილა ახალგაზრდობაში. როგორ ათამაშებდა თითებში ღვინით სავსე ჭიქებს, წვეთს არ დაღვრიდა. საოცრებებს აკეთებდა. ჩვენ, პლეხანოველები, ხშირად ვხვდებოდით ქუჩაში, ყველას გვცნობდა. ერთხელ კინოთეატრ რუსთაველში ვიყავით, „და წვიმა ყველა ნაკვალევს შლის“ გადიოდა. მარინაც ესწრებოდა. ერთი–ორჯერ გამოხატა მხოლოდ რეაქცია, ისიც ფილმის შესატყვისად. მერე, როცა გამოვდიოდით, გვიყურებდა ახალგაზრდებს, იცინოდა თავისი წითელპომადიანი ტუჩებით და ყვიროდა: „გოგოებო, ...... ბიჭებს“. (უკაცრავად ყველასთან). ასეთი იყო. გულში კი, ალბათ, ძალიან, ძალიან სევდიანი ...
ძალიან ლამაზი ყოფილა ახალგაზრდობაში. როგორ ათამაშებდა თითებში ღვინით სავსე ჭიქებს, წვეთს არ დაღვრიდა. საოცრებებს აკეთებდა. ჩვენ, პლეხანოველები, ხშირად ვხვდებოდით ქუჩაში, ყველას გვცნობდა. ერთხელ კინოთეატრ რუსთაველში ვიყავით, „და წვიმა ყველა ნაკვალევს შლის“ გადიოდა. მარინაც ესწრებოდა. ერთი–ორჯერ გამოხატა მხოლოდ რეაქცია, ისიც ფილმის შესატყვისად. მერე, როცა გამოვდიოდით, გვიყურებდა ახალგაზრდებს, იცინოდა თავისი წითელპომადიანი ტუჩებით და ყვიროდა: „გოგოებო, ...... ბიჭებს“. (უკაცრავად ყველასთან). ასეთი იყო. გულში კი, ალბათ, ძალიან, ძალიან სევდიანი ...
2. კარგია, რომ გაიხსენე.
კარგია, რომ გაიხსენე.
1. ლუბა, გახსოვს მარინა? სულ მთვრალი და სულ მოცინარი... ცოდვა იყო, საწყალი.
ლუბა, გახსოვს მარინა? სულ მთვრალი და სულ მოცინარი... ცოდვა იყო, საწყალი.
|
