ბიუროკრატიზმს
ყელს მგელივით
გამოვღადრავდი.
არაფრად მიღირს
ერთი ქაღალდიც!
დე, გახდეს ყველა
ეშმაკის კერძი.
მხოლოდ ეს ერთი...

ჩამწკრივებულან
კუპეები,
კაიუტები,
ფრონტის გრძელ ხაზზე
ჩინოვნიკი მოძრაობს დინჯად,
სინჯავს პასპორტებს
და მეც ვუწვდი
მეწამულ წიგნაკს...

აქ -
ზოგი პასპორტი
არ უღირთ არაფრად,
ღიმილით ბაგეზე
ხვდებიან ზოგს,
ასე მაგალითად-
დიდი მოკრძალებით -
ყდაზე წამოწოლილ
ინგლისურ ლომს!

მლიქვნელის გამოხედვით
და რევერანსებით
და როგორც სამოწყალოდ
გაწვდილი ხელებით,
იღებენ პასპორტებს,
ვით ქირას ლაქიები,
ამერიკელების!

პოლონურს უცქერენ
როგორც თხა აფიშას
ან პოლიციური
სიჩლუნგის გამოჩენით,
თვალებდაკარკლულებს
ჰგონიათ პოლონეთი
ახალი
გეოგრაფიული აღმოჩენა!

ნული ემოცია!
თავსაც არ იწუხებს
და არც კი შეხედავს ზედ,
ისე ჩამოართმევს
პასპორტს დანიელს
ან კიდევ
ვიღაცა შვედს!

და უცებ -
თითქოსდა დამდუღრული,
სახემოღრეცილი ხსნას გთხოვს,
ეხება
ბატონი ჩინოვნიკი
ჩემს
წითელკანიან
პასპორტს!

იღებს
ვით ყუმბარას,
ვით ზღარბს, ვით ორმხრივად
ალესილ სამართებელს - ხამი!
როგორც ორმეტრიან
გველგესლას, რომელმაც
ოცივე ჯირკვლიდან
ანთხია შხამი.

მრავალმნიშვნელოვნად
თვალს გიკრავს
მებარგული,
თითქოსდა თქვენს ბარგს
სულ მუქთად წაგიღებთ
სახლსიქით,
ჟანდარმი
ეჭვით უყურებს მაძებარს,
ხოლო მაძებარი
პირიქით.

ეს კასტა ჟანდარმთა
როგორი აღტკინებით
მაცვამდა ჯვარზე და
მომჭამდა
ფერდს,
რადგანაც ხედავენ,
ჩემს ხელში,
პასპორტზე -
ურო და ნამგლიან
საბჭოთა
გერბს!

ბიუროკრატიზმს
ყელს მგელივით
გამოვღადრავდი!
არაფრად მიღირს
ერთი ქაღალდიც,
დე, გახდეს ყველა
ეშმაკის კერძი.
მხოლოდ ეს ერთი...

ვიღებ!
წონადი ტვირთის
დუბლიკატს
ჯიბიდან შარვლის -
ფართოდგაშლილის,
შეხედეთ!
გშურდეთ!
მე ვარ მოქალაქე!
მე ვარ  მოქალაქე -
საბჭოთა
კავშირის!

Паспорт

Я волком бы
выгрыз
бюрократизм.
К мандатам
почтения нету.
К любым
чертям с матерями
катись
любая бумажка.
Но эту…
По длинному фронту
купе
и кают
чиновник
учтивый движется.
Сдают паспорта,
и я
сдаю
мою
пурпурную книжицу.
К одним паспортам —
улыбка у рта.
К другим —
отношение плевое.
С почтеньем
берут, например,
паспорта
с двухспальным
английским левою.
Глазами
доброго дядю выев,
не переставая
кланяться,
берут,
как будто берут чаевые,
паспорт
американца.
На польский —
глядят,
как в афишу коза.
На польский —
выпяливают глаза
в тугой
полицейской слоновости —
откуда, мол,
и что это за
географические новости?
И не повернув
головы кочан
и чувств
никаких
не изведав,
берут,
не моргнув,
паспорта датчан
и разных
прочих
шведов.
И вдруг,
как будто
ожогом,
рот
скривило
господину.
Это
господин чиновник
берет
мою
краснокожую паспортину.
Берет —
как бомбу,
берет —
как ежа,
как бритву
обоюдоострую,
берет,
как гремучую
в 20 жал
змею
двухметроворостую.
Моргнул
многозначаще
глаз носильщика,
хоть вещи
снесет задаром вам.
Жандарм
вопросительно
смотрит на сыщика,
сыщик
на жандарма.
С каким наслажденьем
жандармской кастой
я был бы
исхлестан и распят
за то,
что в руках у меня
молоткастый,
серпастый
советский паспорт.
Я волком бы
выгрыз
бюрократизм.
К мандатам
почтения нету.
К любым
чертям с матерями
катись
любая бумажка.
Но  эту…
Я
достаю
из широких штанин
дубликатом
бесценного груза.
Читайте,
завидуйте,
я —
гражданин
Советского Союза.