"წამო წავიდეთ ნანგიალაში
წამო, ჩავჭიდოთ ხელი,
მივკეროთ ცაზე ყველა ოცნება
გავწიოთ ფრენა-ფრენით.

წამო, ვიფრინოთ სივრცეთა ზღვებში,
გემებს ვუსწოროთ პირი,
ყველა ტკივილი მივანდოთ ქარებს,
განვშორდეთ ცრემლს და ტირილს.

წამო, ნუ მკითხავ "მერე" ან "როგორ"?
გავებუტები წარსულს,
წერას ვპატიობ ყველა ჩვენს დარდებს
მხოლოდ წინ, აწმყო, ამწუთს..

წამო, გავწიოთ ნანგიალასკენ,
მივაღწევთ იქნებ ოდეს!
იმედის მინდვრებს მოვწყვიტავ იებს,
ფურისულებს და შროშნებს.

წამო, ჩავფრინდეთ ნანგიალაში,
გთხოვ არ გამიშვა ხელი,
ღიღილოსაგან დავწნი გვირგვინებს
არ დავიღლები ცეკვით.
არ დავიღლები შენი სურნელით,
შენი სინაზით კანის,
არ მიმატოვო, ნანგიალამდე
გთხოვ, მაპოვნინე თავი."