ჩემი გული ხარ, გორის ფხას
დამდგარო მთვარის ნალევო,
მეც ნატვრით მელის გაქრობა,
შენაც ჩაქრები მალეო...
ვერც მე დავმალე ტკივილი,
შენც სულ ამაოდ ჰმალეო,
ორთავ სახეზე გვაწერავ
ჩვენ ჩვენი სივალალეო,
ორნივ ნელ-ნელა ვიწვებით,
მოკლეა ჩვენი ხვალეო...
შენ მზის სურვილმა დაგადნო,
მე მზედ ყვავილი ვთვალეო!
უმისობით და სიშორით
დღე ღამეებზე ვცვალეო...
სიყვარული გვკლავს ორივეს
შენსამც სხივთ ვენაცვალეო.