ამ წუთისოფლის პატიმარი ხარ,
შენთვის გაქრება ცაზე ბურთულა,
მერე რა მოხდა?თუ გაფრინდები,
ზევით ზეცაში,მეც იქ დაგხვდები.
წამს დაეშვება ფარდა ჩვეული,
აი,ისეთი,თეთრი კოპლებით,
უმალ ჩაქრება შავი ნათურა,
მიწის კარიბჭე დაიხურება.
შენ თუ ოდესმე წამებს გაროზგავ,
მე მაშინ საათებს დავხვრეტ კედლებთან,
დღეს ეს სიცოცხლე აღარ მჭირდება,
დაგემგზავრები მაღლა ღმერთებთან.