"ს ა ფ ლ ა ვ ს ა:  ა მ ა ს:  ქ ვ ე შ ე:  მ დ ე ბ ა რ ე;
მ ე ც:  ჟ ა მ ი ს:  კ ა ნ ო ნ ს:  ვ ე ქ ვ ე მ დ ე ბ ა რ ე;
შ თ ა მ ო მ ა ვ ლ ო ბ ა ვ:  მ ე ქ მ ე ნ:  მ ქ ე ბ ა რ ე;
უ ფ ა ლ ო:  ღ მ ე რ თ ო:  გ ა დ ა მ ე ფ ა რ ე!.."

ამგვარი მოკლე ეფიტაფიით
მამის საფლავზე მიცქერს გრანიტი,
მთელი ცხოვრება - ერთი კაფიით -
ანუ დასრულდა აი, ამითი!..

მი-მოიარე თუნდაც სამყარო,
სადაც თვალები მიისწრაფიან,
მიწა ხარ, მიწა მაინც აყალო
და ერთი მომცრო ეპიტაფია!..
და ერთი მომცრო ეპიტაფია!..


                  იძინე
                მშვიდად 
              მართალთა     
                  შორის
  იქ, ცათა შინა, ძვირფასო მამი,
დაღლილო სულო, აწ და მარადის,
                გფარავდეს
                  უფლის
                  წყალობა,
                    ამინ!
                გფარავდეს
                    უფლის
                  წყალობა,
                    ამინ!
                გფარავდეს
                    უფლის
                  წყალობა,
                    ამინ!