მინდორში ყვავილებს დაკრეფენ ბავშვები,
გვირილებს წაუღებს დედიკოს ერთ-ერთი,
მე კი არასდროს მოგიტან თითებით,
თითებით,რომლებსაც სცივა და სტკივდები.
წარსულის ქუჩებში გეძებ და გცილდები,
მთვარეს შევალიე სულ ყველა ფერები,
მე შენში ავიდგი პირველი ნაბიჯი
სულ რაღაც ცხრა თვე და უკვე არ გჭირდები.
ვენებში მიფეთქავს დღეს შენი სისხლი და
მიწაზე ეშვება ფერადი ბუშტები,
შენ ჩემი ოთახი ზეცისფრად შეღებე,
მე შენი ნაწილი - აღარ ვარ , მომკვეთე!


პ.ს სულთმოფენობას გილოცავთ ყველას!!!!!! უფალი გფარავდეთ..........