* * *
რად გსურდა, უფალო, რადა მშობე,
ცხოვრება მაგონებს ატრაქციონს,
აქ მხოლოდ ეშმაკნი თამაშობენ,
უნდათ, რომ ანგელოზი მტვრად მაქციონ...


* * *
ოხ,
ფიქრებს ჩემიდან შენამდე,
ლამის არს
ხელებში შევადნე...


* * *
ფარფალებს შენი საყურე,
ციცქნა ნაწილი მძივების,
შენი აჩრდილის შემყურე,
ფიქრს და ოცნებას მივები,
ვიღიმი...
თუმცა სადა მაქვს
წუთები გასაღიმები...


* * *
(იუმორესკა)

მე ჩემს ფიქრსა და ოცნებას,
რუსთველის ფიქრებს ვადრიდი,
ჭართალა მცხეთა მეგონა,
ახმეტა კიდევ -  მადრიდი!
რა მცირე სიჭკვიანეა,
სისულელეა რა დიდი!..