მე ვიქნები სნეული,
განკურნებული შენი ნერწყვით
ვიქნები მისაღები აბსურდი ყოველდღიურობის.
ვიქნები უფასო, ხსნადი და გამოუსადეგარი.
როცა ზღვის პირას თევჭერისას
შემიძულებენ საკუთარი ხელები.
მე გავხდები ორმოცდაათიათასი და ვერავინ დამაპურებს
შინ მობრუნებული კართან მწოლიარე კატის თვალებში
‘მოვწევ სიგარეტს მაშინ როცა
საერთოდ არ იქნება ამის აუცილებლობა’

შენ ივლი, ქალაქის ყველაზე მახინჯ ორნამენტებში
მე წამების ათვლას დავიწყებ
ტყვიაგაუმტარი დუმილით.


ამოარწყიე; შენი რექვიემი ოცნებაზე
ამოარწყიე; დაღლა და უძველესი სევდა გაქცევის ბალადაზე.
მიყვირე ისტერიულად, ცრემლდენამდე!
და გაიხადე და გახადე სიყვარული წრიული
სადაც საწოლი იქნება შედარებით უგემური
სექსი ყველაზე ნეიტრალუსი საქმიანობა
ძილისპირული მშიერი
სიზმრები ლოკალური და მათემატიკური,
სინქრონულ რწევაში ჩვენი გადამწყვეტი ორგანოები
დაიწყებენ თანმიმდევრულ ფეთქვას,
მშრალი ენით გავლოკავ
ბლანტი სითხით მოთხვრილ ხელებს-
და წერილებივით შევაცურებ მოკუმულ თითებს
შენ თმებში, 
და კანის სუნი
და კანის სუნი
ჩაძინებისას
იქნება წვეთოვანი ყველა დანარჩენი,
მომდევნო ამოსუნთქვების.