დიოგენეს საძმოს ბედაურებს
იფხიზლეთ ძმებო ფლიდია აქ ცა
და დგა მზებნელი ვით უფლის სხივსხმა
გველმა გიორგი მუხლებზე დასცა
მხედარი იგი თქვენ უნდა იხსნათ
ის რაც მამონას მაჯიდან შევსვი
მევე ბალღამში ბნელ სისხლში მმარხავს
ხარხარით ვწერდი სარდაფში ჰესე
ვეღარ ვიტანდი ამ ღმერთებს ამ ხალხს
რომლებმაც შეკრეს სისხლი და ღვინო
რომლებმაც ჭამეს პურივით ხორცი
როგორც ოლიმპო განწირულ მინოსს
ისე უცქერენ თქვენს მონამორჩილს
იფხიზლეთ ძმებო თქვენია ეს ცაც
ეს მიწა-წყალიც ეს ცეცხლის რისხვაც
გიორგის გველის პერანგი ეცვა
მხედარი იგი თქვენ უნდა იხსნათ
სული მოვითქვი ურწყული, უსნო
ღმერთო სტრიქონში ისე მეტყობი
ეგ რუსთა ველი სევანის ბუსნოს
ძალიან გავსო: ამბობს მესტროფი...
მოწვეულია ბნელი წარამი
და წვავს მეჭვავე მოწეულ სეფეს…
გაწოლილია ცაზე არამი
გაყინულ ოფებს ზედ გესლს აწვეთებს
იფხიზლეთ, თითქოს მშვიდია იქ ცა
სისხლის წყალს ვუსხამ ჩამომხმარ სისხამს
დღეს გველი წმინდა გიორგად იქცა
მხედარი იგი ჩვენ უნდა ვიხსნათ...