მოვიცლი შენთვისაც მერაბო, მოვიცლი...
მოვალ და ვიჭიკჭიკოთ ტკბილად:)

უმაგრეეეს. უფ. შენ გაიხარე.

გენიალურია ! სრული ამ სიტყვის მნიშვნელობით.

...და კიდევ_რატომ მაინც და მაინ  ცრიაგი და არა რიჟრაჟი?!
_რატომ ,,ტოილო" და არა თოკი ან ბაგირი? რატომ ,,ცმელი" და არა-ქონი?
რატომ ,,მსტოვარი" და არა_ჯაშუში?  (კ,გამსახურდია)_კიდე რამდენის ჩამოთვლა შეიძლება...იმიტომ,რომ ესენი მივიწყებული ქართულია,ჩვენი ქართული და მათი გაცოცხლება უნდოდა კონსტანტინე ბატონს.
ახლა ამ საიტიდან რომ ამოვწერო სლენგი და ბარბარიზმი,ერთ გერდზე არ დამეტევა.
    გიორგი შატბერაშვილის ,,თვალადური ქართულის ჭაშნიკი" ,თედო სახოკიას ,,ქართულ ხატოვან სიტყვა-თქმათა ლექსიკონი",გიორგი ლეონიძის მუხლადი და ბედაური სიტყვები გავიხსენოთ და მივხვდებით,რატომ იყენებს ეს კაცი ,,ცრიაგს" და არა_განთიადს.

საიტერესო ლექსია  იმითაც რომ  ბევრი სიტყვის  მნიშნელობა  თავად პირველად  მესმის,  რაც არ ვიცი  საუბარში    ჩართვა და  ჩემი აზრის  სრულფოფილად  გადმოცემა  გამიჭირდა,

ქალბატონო ნემეზიდა, აქ კომენტარში მოყვანილი ლექსის გარდა, უამრავი საოცარი , მე ვიტყოდი, პოეზიის ნიმუში აქვს
დაწერილი დიოგენეს საძმოს.
შეგიძლიათ ნახოთ.
ის ხშირად ვერ შემოდის, რადგან დაკავებული ადამიანია ძალიან, მაგრამ როცა მოდის, ხელცარიელი არასდროსაა.
ქულებს რას შეეხება, უნდა კითხოთ ადმინს

ბუდულას  მიერ კომენტარში დადებული ლექსი არ წამიკითხავს აქამდე და საერთოდ,ჩემი აქ ყოფნის პერიოდში(ალბათ 3 თვეა) სულ რაღაც ერთი-ორჯერ შემხვდა ეს ნიკი.
შესანიშნავია.ლექსიკა-აი,რა არის ლექსი_და კიდევ რიტმი,მელოდია და იდეა.

მერაბ,მე არ ვიცი,ვინ კაცზე ამბობთ_მე ჩამოვთვალე ის შაბლონური სიტყვები,დღეს რომ მოდაშია(ვითომ) _ეს ტიპიურია და ეხება არა ერთ ადამიანს,ან ორსა და სამს-არამედ მთელ კასტას და ეს ძალლიან ცუდია.
და საერთოდ,თქენი საწინააღმდეგო არაფერი მაქვს,მაგრამ ზოგჯერ ისეთ რამეზე დაწერთ ხოლმე,აი ნამდვილი პოეზიაო_რომ მიკვირს...
  აქ კი ,ამ გვერდზე,მე პოეზიას ვგრძნობ და ვნანობ რომ ამ ავტორს აქამდე არ ვიცნობდი.(არ შემოდის ინტენსიურად,როგორც ვხედავ,,,ალბათ აქვს მიზეზი),

P.ს.ეს მერამდენედ ვცდილობ და ვერ ვაფასებ_მის გარდა კიდევ ბევრს ვერ ვუწერ ქულას.რატოომ?

ნუ შენ თუ "აფსოლიტურად" ეთანხმები მაშინ გადაწყვეტილი ; )

აფსოლიტურად ვეთანხმები ბუდულას... ამ ავტორს არავისი დასაწუნი არ ჭირს არაფერი

(ძმებში ნათქვამი)

ბიჭებო მოვყვეთ ძველი ხაბარი და ერთგულები დავრჩეთ ძმადესი... სალესავი ხარ ჩემი მამულო... ერთხელ მამღერე სანამ ამლესდე... მესმის კისკისი შიმუნვარების... ლორთქოს ლიტაოს ვარჩევ ხადუმის... ვინ თქვა სიყრუე გამურვანების ...შიბ-მერდინები მომაქვს ხათუნი...მინდა გიბოძო მაზა მურასის ან მალიათი ლექსის ორესი...ცასა და მიწას შორის შუაში... ვერგაძლებაა იმსიშორესი... ქავ-ქარკაპიან შენს ჩარბს ვეახლე... მსურდა ჩაროზად სისხლის ძანძახი... ზეხმელებიდან ჩამოდგა ცახე და დილას მკიდებს გულზე ხუნძახის... პაპის ურემი: კოფო, ნამგალი... ურემში კურო: ხათა, ლაფაჩი... ლაინისფერი ურა ეს სამგლე... კინაღამ თერგის ყელში დავახრჩე... ქარავანები მიძღვის ქამხების... კივის ბოჰემა ქეში რიოში... მაგრამ ხეივნის მოჩარდახება ანდა შავრების ქანცი იორში... რამ შემიცვალოს: ჩერო ხვალოსი... მანეულიდან ლეშხი შხეროზე ...ჩქონებზე ჩელხით შუმი სალოსი და ლეგენდები საქართველოზე... უნდა მოვხადო ყველა ორშიმოს ისე რომ ლაგვანს გასძვრეს ნიათი... შენი ჩირთი რომ დავალოცვინო... სულმა გატეხოს უფლის ხმიადი...
ძმებო მოყევით ძველი ხაბარი და ერთგულები დარჩით ძმადესი...
ხორასნები ხართ თქვენი მამულის და მამულია თქვენი სალესი...

მეტი რომ არაფერი დაწეროს "დიოგენეს საძმოდ" ცნობილმა  ადამიანმა და ჩემმა უსაყვარლესმა ნათლიამ,მაინც ეყოფა ...
საუკუნეში ერთხელ იბადებიან მისნაირი სიტყვის სელექციონერები.
პატივისცემით და დიდი სიყვარულით

აი რიჟრაჟზე არბისო რომ დაეწერა ავტორს ნამდვილად გასაგები იქნებოდა ყველაფერი, მაგრამ სიტყვა ცრიაქისთვის ასე ავტომატურად დილის მნიშვნელობის მინიჭება არ მგონია სწორი ამბავი, მით უფრო თუ გავითვალისწინებთ იმას რომ ჩვენს ძვირფას და მდიდარ ქართულ ლექსიკონში გვაქვს დილისათვის ბევრად შესატყვისი სიტყვები, თუნდაც რიჟრაჟი : )
და საერთოდ დედის ხსენება ლექსში რატომა ცუდი ვითომ?! <> თუ კიდევ ერთხელ ყურადღებით წაიკითხავთ ჩემს კომენტარს თვალნათლივ დაინახავთ რომ არსად არ მითქმია მსგავსი რამ.
გმადლობთ ყურადღებისთვის.
პს: არ ვაპირებ ამ დიალოგის გაგრძელებას, თუკი ვერ მოვისმენ არგუმენტირებულ პასუხებს ჩემს კითხვებზე, ალიტერაციები და მსგავსი ამბები ჩემთვის მეასე ხარისხოვანია ტექსტში, განსაკუთრებით იმ შემთხვევაში როცა ამ ალიტერაციულ სიტყვები არანაირ კავშირში არაა ერთმანეთთან.
2პს: მოხიტოებს და სიგარეტებს რაც შეეხება, დაანებეთ იმ კაცს თავი, ის კაცი იმაზე დიდი პოეტია ვიდრე თქვენ წარმოგიდგენიათ რომ დღევანდელ დროში პოეტი იყოს; )

ჩემი არით, მერაბიკოს ლექსის ღრმა ანალიზი არ შეუძლია, ქვეტექსტების ამოკითხვა უჭირს, ანუ წვდომა არ უვარგა. ან ვერ ვიგებ ნემეზიდა, მერაბისნაირ ადამიანთან როგორ კადრულობ დავას, ამან რომ ლექსი არ იცის, მთელი საიტისთვის ცნობილია და არავინ აღარ აქცევს ყურადღებას უკვე.

ფერმკრთალი დილა,გაცრეცილი რიჟრაჟი თუ გაგიგიათ ?_აი,მაინც და მაინც ასე სტანდარტულად უნდა ეთქვა?  ცრიაგი-ოდნავ რომ გაკრთება დღის სინათლე...და საერთოდ დედის ხსენება ლექსში რატომა ცუდი ვითომ?!

მერაბს ვეთანხმები ნაწილობრივ... :-*
ემოცია ნაკლებად მოდის  აქ და ძირითადად სიტყვების თამაშია.....თუმცა მე მაინც მომწონს ეს "სიტყვათა ზეიმი"...-პოეზია...:)

და შხივი თუ მაგას ნიშნავს მაშინ რა საერთო აქვს ღვართან, შხეფთან, ქაფთან და ა.შ. ? : )
დილის ცრიაგს რაც შეეხება - იქნებ მაჩვენოთ ქართულ ლიტერატურაში რომელიმე ლიტერატურული ტექსტი სადაც ეგ ორი სიტყვა ერთად არის ნახსენები და მე ხელებს ავწევ მაღლა(დილის ცრიაგს ვგულისხმობ).
და ყველა ლექსი რომელშიც დედა ან დედის ხელებია ნახსენები ნუ გგონიათ კარგი : )
ვერცერთ კითხვაზე ვერ მოვისმინე სამწუხაროდ პასუხი, შხივის ამბავს თუ არ ჩავთვლით, ნუ დილის ცრიაგზე დაველოდები კიდევ პასუხს.

მერაბ,
გამკვირებია თქვეგან "შხივი"-ს ამბავი, როცა მწვადი წალამზე იწვება, - შხივის, შხივილი ჰქვია მაგას. ხორციდან ცხიმიანი ცვრის ნაწვეთი ნაღვერდლიან წალამზე რომ ვარდება,ეგეთი ხმა აქვს ზუსად.

კახეთს ესტუმრეთ ხშირად, მაგასაც გასწავლიან და უკეთეს სიტყვებსაც ამოკრეფ საფერავის მტევნებივით - ვიდრე აქ წაიკითხე. :)

ფაქტია რომ "დიოგენეს საძმო" ძალიან ძლიერია,  მიუხედავად იმისა თქვენ აღიარებთ თუ არა ამას.
მაინცდამაინც ნურც საძიებო სისტემებს ენდობი და ნურც შეუმოწმებელ ლექსიკონებს. ძველ საბჭოურ ნაბეჭდებში უკეთესადაა ბევრი რამ ახსნილი.

მე მომწონს,თუნდაც იმიტომ,რომ
1. ძირძველ სიტყვებს აცოცხლებს და ამერიკულ-ინგლისური სლენგით არ ანაგვიანებს ენას.
2.მომწონს იმიტომ,რომ ალიტერაცებია ძალიან კარგად- პოეტური სულის კამერტონით ნაგრძნობი.
3.მომწონს იმიტომ,რომ ინდივდუალიზმი იგრძნობა.
4.იმიტომ რომ მელოდიურცაა,რიტმულიც,მგრძნობიარეც,შინაარსიანიც.
5.იმიტომ,რომ აქ მცდელობაა აიღოს ფუტურიზმიდან ის,რაც კარგია(ბგერწერა)_მაგრამ არ ბაძავს ბრმად,ეს არ არის ,,ზაუმი"_არამედ ძალიან დიდ სათქმელს იტევს_თემა და იდეა გამოკვეთილია.

6.პირველ კომენტარში აღვნიშნე და  აქაც გავიმეორებ_სიმონ ჩქოვანის ფუტურისტული ლექსები მომაგონა,მაგრამ მხოლოდ ალიტერაცებითა და მელოდიურობით( ,,შარდალს შორდება ძილი,ძილდინა გაგულისდა,ქასური ქანდაძილი,მთვარეზე გასულისდა") ...,,ცირა", ,,ქარბორია"...მაგრამ სიმონ ჩიქოვანი მხოლოდ  მუსიკალობაზე იყო ორიენტირებული და ლექსის იდეასა და სათქმელს ყურადღებას არ აქცევდა_ამ ლექსმა კი დიდი სათქმელი მომიტანა მე პირადად და ვინც დაკვირვებით წაიკითხა,ალბათ სხვასაც...
  რამხელა ნოსტალგიაა -ბავშვობის,მამულის,დედის ხელების:
,,ჩვენ მერე მივხვდით,რომ გავცდით ეზოს,რა ღარიბები ვყოფილვრთ ლექსო"...
  ,,შენ გაიქეცი ღმერთში კაციდან
და ავხორცობაც შემოგაცოცდა..."-როგორაა თქმული!
,,ვეღარ ვიბრუნებთ....ბავშვს,რომელიც ცრიაგზე არბის"_მე დილის ცრიაგი -ბინდ-ბუნდი ვიგულისხმე,ანუ ვერ ვიბრუნებ (ჩემში)იმ ბავშვს(ბავშვობას))რომელიც დილის ცრიაგზე(უთენია) წამოხტებოდა_აღარ ჩანს ,აღარ მეორდება ის ,,სამსარის დილა"...და საერთოდ,ავტორი წერს ერთ ლექსს,მაგრამ მას იმდენგვარი ინტერპრეტაცია გააჩნია,რამდენიც _მკითხველი.
7  არ არის შაბლონური_ვისკი,კონიაკი,სიგარეტი,მოხიტო,სუიციდი,ინსომნია,
დაფლეტილი მაჯები,მარიხუანა....და ა.შ და ა.შ.  არ არს ნახსენები;
აი,ამიტომ მომწონს მე. (ახლა,კლასიკურად არ ვთვლი და არც ის მითქვამს გენიალურია მეთქი)_და რაც მთავარია,მშობლიურ ნიადაგზეა ამოზრდილი.
ვფიქრობ,ავტორი ძიების პროცესშია_აი,ამიტომაც მომწონს.

გეთანხმები ჯონათან, მაგრამ ასე სელექციონერობა რა ვიცი. რა ვიცი..
და საერთოდ ეს ლექსი იმიტომ არ განმიხილავს რომ ამით მეჩვენებინა რომ ეს შინაარსობრივად გაუმართავი და ზედმეტ და ძალიან ზედმეტსიტყვებიანი ლექსია.
ამ ლექსს შინაარსობრივადაც რომ არ ქონდეს ამდენი წუნი მაინც ცუდი ლექსი იქნებოდა, იმიტომ რომ არაფერია ამ ტექსტში საინტერესო და დასამახსოვრებელი, ნუ ღველფს და ოფზე შემომჯდარ ოფოფს თუ არ ჩავთვლით.

სიტყვების სელექციონერობაც არაა იოლი საქმე :)

მართალი ხარ მერაბ მგონის :)

ახო
საყანური გაკაფული Z.
საყანური განაკაფი AB. ტყე-განყენებული CD.

შხაპრი (ლათ.  — Sparganium) — მრავალწლოვან ბალახოვან მცენარეთა გვარი შხაპრისებრთა ოჯახისა. წყლის ან ჭაობის ბალახებია. 20-მდე სახეობა გავრცელებულია ჩრდილოეთ ნახევარსფეროს ზომიერ და სუბარქტიკულ რაიონებში, აგრეთვე ავსტრალიასა და ახალ ზელანდიაში. საქართველოში გვხვდება 5 სახეობა; მათგან უფრო გავრცელებულია S. neglectum. S. polyedrum-ის ფესურას იყენებენ შხამიანი გველის ნაკბენის საწინააღმდეგოდ. შხაპრი წყლის ცხოველების (ონდატრა, ნუტრია და სხვა. ) და ფრინველების საკვებია.

შხივი - არ ამომიგდო არცერთმა საძიებო სისტემამ.

ლეღმა
რა ბზარი თოვლი მზემ შეალბოს, (+ ლეღმა არს B) ZAB.
რა ნამზევი თოვლი შეჰყინდეს, მელი გაიყენოს, უწოდენ ბ ზ ა რ ს ა და რა (+ მზემან E) ბზარი მოალბოს (შეალბოს Cb), იგი არს ლ ე ღ მ ა მალ (მსწრაფლ E) ჩახეთქისათვის CE

ღუელფი
(ღველფი BCDE) ნაკვერცხალი შეგროებული ZAB.
ნაკვერცხალი მრავალი CDE.

დავიწყოთ ახლა ლექსის განხილავასავით, ახოსთან(საყანურთან, გაკაფულ ტყესთან) რა კავშირშია ოფი? ჭაობის მცენარე? ნუ დავუშვათ რომ ლექსის ავტორი სელექციონერია და გამოიყვანა ოფის ახალი ჯიში რომელიც საყანურში ხარობს... ნუ შხივის მნიშვნელობას ალბათ თქვენ მეტყვით ჩემო ძვირფასო მომწონებლებო, თქვენ გეცოდინებათ დარწმუნებული ვარ მაგ სიტყვის მნიშვნელობა... ნუ შხეფი, ღვარი და ქაფი, არაფრის მომცემი და მელოდიის გასამართი სიტყვები, მერე ლეღმა და ღველფი, ეს ორი სიტყვა იმდენად შორს დგას ერთმანეთისგან, რომლებიც ავტორმა რწყილი და ჭიანჭველასავით "და კავშირით დააკავშირა რომ რა ვიცი... სად ლეღმა და სად ღველფი ხალხო? სად ერეკლე მეფე და სად თუფაქი? შეხედე ოფებს ოფებზე ოფოფს, ოფის გარდა სხვა ხე არ იყო იმ ტყეში? დანარჩენს რატომ არ ვუყურებთ? იმათმა რა დააშავა? ან ოფზე ოფოფი რომ ზის მაგიტომაა ტყე მისტიური? : ) და შაშვი რომ იჯდეს არ იქნებოდა?

ნუ თუ გავითვალისწინებთ იმას რომ ავტორმა პირველ სტრიქონში ისეთი სიტყვები მოგვაყარა როგორიცაა შხივი, ლეღმა და ღველფი მეორე სტრიქონში რა ნამუსით აქვს ტყეს ისეთი ეპითეტი როგორიცაა "მისტიური(რომელიც ბერძნულია)"?
მაწანწალა სისხლის სმა როგორია? ან რა მეტაფორაა? ამიხსნათ იქნებ ვინმემ?
ნუ სიტყვა მიმოსისხლეთოც ვერცერთმა საძიებო სისტემამ ვერ მინახა, როგორც ჩანს ავტორი სიტყვების ამბავშიც სელექციონერია.

ნაბვის ღიმილები როგორია?
ჩბუნვა არს რა პირუტყვი შიშით მიწათა გაერთხას, რათა ვერავინ ჰპოოს; განაბვა არს ფრინველთაგან; გაცქნაფა – თაგვთა და მძრომთაგან; ხოლო გაკმედა – კაცთაგან. ესრეთ განიყოფვის B. განაბვა Cb

ცრიაგი - მკრთალი, ფერმკრთალი.
ცრიაგზე არბენილი ბავშვი რა მეტაფორაა?

მართლა მაინტერესებს იმ წევრთაგან პასუხები ვისაც ეს მოგწონთ, იქნებ მე ვერ ვხვდები და ჩემშია პრობლემა?

ხო, მაგრამ პოსეიდონს არ მოეწონა, ანუ მეზღვაურ მერაბს ვგულისხმობ..

ეს პოეზიაა! ვეთანხმები სანდეს

პოეზიაა ეს

აზრს საერთოდ თუ არ დაუკვირდები და ისე წაიკითხავ, მელოდიურად იკითხება, კი

მეტი არაფერი

ჩემი აზრით პოეზია სულ სხვა რამეა.

განსაკუთრებით პირველი მომეწონა...+5

კარგია

კიდევ წავიკითხე ...სიმონ ჩიქოვანის ფუტურისტული ლექსები მომაგონა...ოღონდ აქ იდეა ძალიან გამოკვეთილად ჩანს,მხოლოდ სიტყვათა რახარუხი არ არის.

ინდივიდუალიზმი და საკუთარი ხმა ამას ჰქვია და... ალიტერაციები...ალიტერაციები...
რიტმულობა,ლექსიკა...ყოჩაღ ++

იფ, იფ მაგარია.

მეც მომეწონა

კარგია...
სიტყვათა ზეიმია...-" პაკაზი"...:)  ლამაზად და გემოვნებით ჩაცმულებმა ჩაიარეს პოდიუმზეო თითქოს..:)

ბრწყინვალეა. 5 ქულა და თავფურცელი!!!

5

ავტორი: დიოგენეს საძმო
ჟანრი: პოეზია
ჩემი შეფასება: 5

20 ივნისი, 2014
მოგიკითხე ნათლი.

ლექსმა თუ ერთხელ მოგგვარა ცახე
დაგაწყებინებს მეორედ ცახცახს
მოვა და შენში თუ არა არხეს
სველ და დახეულ ქვის ფურცლებს ნახავს...

:)

ა, ლექსი, ემოციით, სათქმელით, ყველაფრით... გაგახარა ღმერთმა. წაიკითხეთ და ისწავლეთ თქვენთითონაც რომ აღარ იცით რას დებთ და სად წახვედით.

ავტორი: დიოგენეს საძმო
ჟანრი: პოეზია
ჩემი შეფასება: 5

ლექსმა თუ ერთხელ მოგგვარა ცახე
დაგაწყებინებს მეორედ ცახცახს
მოვა და შენში თუ არა არხეს
სველ და დახეულ ქვის ფურცლებს ნახავს...

ცახე რომელი ავადობაა ნეტა, ციებ-ცხელება?

არ მემეტები ასე იოლად
სამონაზონედ ან საგეიშედ.  აქ რამხელა ამპლიტუდაა.

მომეწონა!