ხ ე

    ხიდან  ცვივა  ფოთლები,
    შემოდგომის  ნიშნად.
    უხსნის  ნინი  მიშას,
    გზას  ფოთლებით  ნიშნავს.
 
    გვიანია  უკვე,
    სეირნობა  მოჩა.
    სანახავი  მიშა,
    არაფერი მოგვრჩა.
 
  ქარმა  ჩუმად,  ნინის,
  ახლოს  ჩაუარა,
  დაუქროლა  ფოთლებს,
  თავი  მოუყარა.

  ნინის  მონიშნული,
  გზა  სულ  დაიმალა,
  შერცხვა  ნინის, ტირის,
  ვითომ  დაიღალა.

  მიხვდა  მიშა,  უთხრა;
  დაო, სახლში  ჩქარა,
  დედა  გველოდება,
  ჩუმად,  ცრემლი  კმარა.