მადლობა.

მუხას ვეთანხმები....    ლუტეციასაც, ქულებისთვის არ უნდა იწერებოდეს არაფერი,      ჟანრი კი ჩვენი ნებაა, მივიღოთ როგორც გვინდა.....

)არა საკამათოდ და საჩხუბრად არ მითქვამს  უბრალოდ ჩემი პირადი დამოკიდებულება გავახმოვანე ასეთი ტიპის ტექსტების მიმართ..))

აღარ შემიძლია ამ ჟანრებზე კამათი. :)))

ჩემთვის  პირადად ეს პროზაა...

მადლობები ხალხო. :)
ნინა, ხომ იცი, ასეთი ნაწერები ყველაზე ნაკლებად იწერება ქულებისთვის....
:*

სისულელეა, ერთგულების გჯეროდეს აქ,
სადაც მხოლოდ მიტოვებაა მარადიული.

და რამდენიმე ძლიერი ფრაზაა კიდევ, ემოციური და დასამახსოვრებელი. რაღაც მანიფესტივით ნაწერია, მომეწონა.

ეს შეფასებული კი მქონდა, კომენტარის გარეშე, მაგრამ ახლა დავწერ, რომ გამაკვირვა ქულამ, რაც ამ მომენტისთვის აქვს ნაწარმოებს. :/

მე ძალიან მომეწონა.

ვიცი, ზოგჯერ ყველას გვინდება სიშიშვლე. :)

ლექსი შიშველია

+2

მთლიანობაში კარგია.

დიდი მადლობა ხათუნა.

საერთოდ ასეა- ყველა თავისი სამზერიდან აკვირდება და აფასებს სხვათა ქმედებებს.
ხან გამართლებენ, ხანაც- ეშაფოტისაკენ გილოცავენ გზას, გააჩნია, როგორ და რამდენად მოწყალეა ადამიანური სამართალი.
მარტოობის თემა მუდამ აქტუალური იქნება მანამ, სანამ დედამიწა ტრიალებს.
ყოველი ადამიანი ამ შეგრძნებით ივლის ბოლო ამოსუნთქვამდე, რადგან სული, ყველაზე ბედნიერ მომენტშიც კი აცნობიერებს, რომ მარტოა და ეს მარტოობა მისი ჯავშანიც კია, ათასი მზერისგან დამცავი და იქნებ გადამრჩენელიც.
მარტოობა და დუმილი, ალბათ,  ყველაზე მეტად ერთგულობენ ადამიანს.

ძალიან ღრმა ნააზრევია.
ნამდვილი... :*

გმადლობთ...

გულწრფელი ნაწერია, მართალი, ნაცნობი...

მოგვეთხოვება, ბრძენებად დავიბადოთ, >> არ მოგვეთხოვება, უბრალოდ დაკვირვება და სწორი დასკვნების გაკეთებაა  საჭირო,
ადამიანი, მერე უნდა გახდეს ბრძენი,  დაკვირვების, გატანილი ტკივილის, ფიქრის და განსჯის შედეგად. 

„იყავით გონიერნი, როგორც გველნი"  ასე ეუბნება მოსწავლებს უფალი.  და რამდენ ხანს ასწავლიდა ხო ვიცით და ვიცით. ყველამ იცის რომ საფრთხის დროს გველი ყველაზე მეტად უფთხილდება "თავს"  და არა სხეულს. ესე იგი უფალმა თქვა "თავს" გაუფრთხილდითო. გაგვიგია  -  "თავი გადაირჩინა" ,  როცა თავს გვესხმიან - ვამბობთ: თავს ვიცავდი, თავი დავიცავი... - ქართულმა  ენამ ზუსტად იცის, რომ  სიცოცხლე თავშია და ჩვენს თავთან და გონებასთან არის დაკავშირებული.

დუმილი სწორია როცა გონივრული სათქმელი მზად არ გვაქვს,  რაც  სიბრძნის და გონებრივი სიმწიფის შედეგად მოდის.  კარგი იქნება თუ ერთხელ დაესწრებით სისხლის სამართლის საქმის განხილვას უზენაეს სასამართლოში, პროცესები ღიაა რადგან განაჩენი საქართველოს სახელით უნდა გამოიტანონ.  ყველაზე მძიმე მომენტი იწყება მაშინ, როცა მოსამართლე განსასჯელს ეუბნება: "იმართლეთ თავი!!!..."  და განსასჯელი დუმს, ხმას არ იღებს და გაშტერებული იყურება დარბაზში აქეთ -იქეთ. მხოლოდ ადვოკატი იწყებს ბრძოლას პროკურორის და მთელი სახელმწიფოს წინააღმდეგ რომ ბრალი მოუხსან/შეუმსუბუქონ განსასჯელს. 
იბრძვის მარტო, რადგან განსასჯელი არის "უთავო" როგორც იტყვიან...

ყველა თქვენი სიტყვა, გამოყენებულ იქნება თქვენსავე წინააღმდეგ; >> ეს კანონში წერია,  ნიშნავს რომ ან დაკვირვებულად ილაპარაკო ან ადვოკატთან ერთად.  თუ არ იცი რა ილაპარაკო, მაშინ სიჩუმე ჯობია, რადგან  ბრალი აქეთ უნდა დაგიმტკიცონ. 

"ამიტომ დუმილით, მხოლოდ დუმილით შეგიძლიათ თავი დაიცვათ " >> ესეც კანონში წერია, შეგიძლია გამოიყენო დუმილის უფლება, სანამ ბრალს დაგიმტკიცებენ, მაგრამ მკვლელსაც  აქვს ბოლო სიტყვის უფლება და ამის გამოყენებაზე უარის თქმა  ვერცერთ შემთხვევაში ვერ ჩაითვლება სიბრძნედ.  თუ გონივრული სათქმელი არის  და ჩუმად ვართ, მაშინ ნიჰილიზმია სახეზე და  განაჩენიც საზოგადოებას გამოაქვს.  ნიჰილისტი არავის მოწონს და აინტერესებს. 

დუმილი არ არის ტკივილისგან თავდაცვის საშუალება, ის მხოლოდ შინაგანი პიროვნული ნგრევის და დეპრესიის კარგი საშუალებაა. დუმილი არის უმეგობრო, უოჯახო და უსოციუმო არსებობა, - შესაბამისად ეს ცხოვრება აღარ არის.  ბუნებით მუნჯებიც კი ჟესტების ენით ელაპარაკებიან ერთმანეთს, რომ არ "დუმდნენ."

ზუსტად ვგრძნობ, რატომ დაწერე ეს ლექსი,  ლექსად რა უშავს, დეპრესიულობასაც ლექსის თემად არაფერიც არ უჭირს, მე მხოლოდ იდეაში არ გეთანხმები. 

"სისულელეა, ამ დაწყევლილ დედამიწაზე გჯეროდეს, რომ ოდესმე მართლა გაგიგებს ვინმე, რომ ოდესმე ვინმე შენი სულის დანახვას ეცდება, აქ, სადაც სინამდვილეში
მხოლოდ სხეულებს ვხედავთ და ვგრძნობთ."

>>> ეს წარმოდგენა თითქმის დაანგრია კომპიუტერმა,  ჯერ შინაგან სამყაროს ხედავ, მერე თუ შეხვედის დროც მომწიფდება ადამიანს.  კომპიუტერმა ურთიერთობაში ინტიმურობა შემოიტანა. 

"სისულელეა, წერდე რამეს, სიმართლის გარდა და გეშინოდეს გულის გადაშლის;"

>> რა კარგია რომ ამ სისულელეს არ ჩავდივარ, მაგრამ იმდენი იქცევა ასე (აქ), . თან  ისეთი "პატვიცემულები" აკეთებენ რომ გული აგერევა ადამიანს..
ამიტომაც მუდმივად მაქვს კარკადეს და პიტნის ჩაი. :D