ნაღვერდალიდან    ამოღებულ
კარტოფილის  სიფათით,  შავით,                         
იმ ზანგზე უფრო,
აბანო რომ არ უნახავს
თვალით -  საერთოდ,                                                                                                                                 
ღვთისმოსავი  კათოლიკე,
ექვსი ასკეტი -
გემი  „ესპან”-ის  ბორტზე გაეძრო.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                               
გინდა წინიდან,
გინდ უკნიდან -
ლარივით სწორი.
მხრებს, 
როგორც  ლურსმანს -
ჰკიდია  შალი,                                                               
სახეები კი -   
მოვლებულა  ქათქათა  გოფრით,
ვით სააღდგომოდ -
ხელსახოცით გოჭის ბარკალი.                                                                                                                                                                                                                                                                           
აივსოს წლებით
ცხოვრების კვოტა,
სანახაობა  ამდაგვარი
ეყოფა მარტო -
გაიხეს პირი მთქნარებისაგან                           
მთელი მექსიკის ყურეზე ფართოდ.
ზესუფთა -
როგორც ბორაქსის ხსნარი,
ჯარი - ერთად რომ იწყებენ კვებას,                                                     
თავს აფარებენ, ჭამის მერე, საპირფარეშოს.
ერთი ამთქნარებს -
ამთქნარებს ყველა.                                                                                                                                                                                                                       
ცნობილ ადგილას-
სიმეტრიულად,
სადაც ქალებს აქვთ  ბორცვები (მკერდი)
ამათ  ღრმულები ამოუვსიათ -                                   
ვერცხლის  ჯვარითა და პიუსის მედლით.                                                                       
როს სამოთხეში -
ნაადრევად გადაჭვრეტილებს,
ცოტა ზედმეტი წაძინება წასცდება თვალებს,
უდირიჟორო ორკესტრივით -
ექვსეული აირევა და,
ექვს სახარებას (გზად საკითხავს)
ამოალაგებს.
შეხედავ ღამით -
ჩამომსხდარან და პრუტუნებენ,
და ყოველგვარი გადამეტებით:
დილას, საღამოს,
შუადღეს -
სხედან
და  პრუტუნებენ, პრუტუნებენ -
ღვთის ჩერჩეტები.
ჩავლენ, იცვამენ 12 გალოშს,
მაშინვე, როცა -
დღის იერს ოდნავ გადაკრავს ბინდი,
მერე  ამოვლენ კაბინებიდან
და ისევ -
შეხმატკბილებული წკმუილი მიდის.                                             
ვიცოდე  ენა - ესპანური,
ვკითხავდი ბრაზით:
ანგელოზებო,
უპასუხეთ პოეტს მარტივად:
თუ თქვენ  ხალხი ხართ,
ვინ არიან ყვავები მაშინ?
თუ ყვავები ხართ,
რად არ დაფრინავთ?
აგიტატორო!
ნუ ძვრები კანში,
მოავლე თვალი მთელ დედამიწას.
საუკეთესო ათეისტიც კი -
ვერ მოიფიქრებს ამაზე კარგ შარჟს.                                                                           
ო, გიხაროდენ,
ჯვარცმულო ქრისტე!
ნუ დაუსხლტები
შენი ძელის სამსჭვალებს,
გიჯობს!
როცა მეორედ მოხვალ ამქვეყნად,
დარდისგან -
ნაღდად -
თავს ჩამოიხრჩობ.                                                                                                                                                                                                                                                                                         
                                                                       
1925
ლექსი წაკითხულია, ავტორის მიერ, მებრძოლ უღმერთოთა მეორე საკავშირო ყრილობაზე :)



6 монахинь

Воздев
печеные
картошки личек,
черней,
чем негр,
не видавший бань,
шестеро благочестивейших католичек
влезло
на борт
парохода «Эспань».
И сзади
и спереди
ровней, чем веревка.
Шали,
как с гвоздика,
с плеч висят,
а лица
обвила
белейшая гофрировка,
как в пасху
гофрируют
ножки поросят.
Пусть заполнится годами
жизни квота —
стоит
только
вспомнить это диво,
раздирает
рот
зевота
шире Мексиканского залива.
Трезвые,
чистые,
как раствор борной,
вместе,
эскадроном, садятся есть.
Пообедав, сообща
скрываются в уборной.
Одна зевнула —
зевают шесть.
Вместо известных
симметричных мест,
где у женщин выпуклость, —
у этих выем:
в одной выемке —
серебряный крест,
в другой — медали
со Львом
и с Пием.
Продрав глазенки
раньше, чем можно, —
в раю
(ужо!)
отоспятся лишек, —
оркестром без дирижера
шесть дорожных
вынимают
евангелишек.
Придешь ночью —
сидят и бормочут.
Рассвет в розы —
бормочут, стервозы!
И днем,
и ночью, и в утра, и в полдни
сидят
и бормочут,
дуры господни.

Мне б
  язык испанский!
‎Я б спросил, взъяренный:
— Ангелицы,
попросту
ответ поэту дайте —
если
люди вы,
то кто ж
тогда
воро̀ны?
А если
вы вороны,
почему вы не летаете?
Агитпропщики!
не лезьте вон из кожи.
Весь земной
обревизуйте шар.
Самый
замечательный безбожник
не придумает
кощунственнее шарж!
Радуйся, распятый Иисусе,
не слезай
с гвоздей своей доски,
а вторично явишься —
сюда
не суйся —
всё равно:
повесишься с тоски!

1925