დგას  სიყვარული,
აქ  ხელჯოხით,
ჩვენთან და  სევდით,
მოუწყენია,  გარინდულა,
წუხს  მარტოდმარტო,
ვხედავ,  ნაყოფი,
ხეებზე  მწიფს
და  ქვემოთ  ცვივა,
სიყვარული  კი,
ჩვენში  თანთან 
ურყევად  ბარტყობს,
რა  მაქვს,  ისეთი
შენგან,  ვფიქრობ,
დროის  საზომი...
დუმილი  ცეკვავს,
სხვათაშორის
ჩემთვის  და  მართობს.