მიეფიქრე უმქრალ და უფითრეს ერას
მიემზირე უფიქრს შეაფინე მზერა

რომ დაისზე დასხა ალნი ღამის ღველფთა
ცის ალნაღამ სვეთა უთვლელ საზვერეთა

რომ მისტიურ გრძნებით ეხსნა მზის სპათ ისრე
ირისიულ მიღმადს შეამუსრო მყისვე...

რომ უქნელმა განცდამ გცნოს ქურუმად გაცის
რიტუალურ ვნებათ თუმცა ერთხელ  გაგცეს

ვიცი უღვთო ღამეთ ვერ გავათევ ვითომ
ელეგიურ ტოტემს თუ მომართმევს რითმა

ცეცხლს შენაფიც შორ ტბებს თუ შევასხამ ხოტბას
თუ დაცისკრულ ოდებს მთელ სამყაროს მოვდებ

მაგრამ ახლა ყველამ იყუჩეთ რომ დავტკბე
ალქიმიურ ჭვრეტით მივწვდე უსპეტაკესს

რომ დაფნანი ვთელო  უსასრულო ველობს
ლექსიც უმანკოეს სხივით შეიქეროს