კიდვ გმადლობთ  მუხა.  ექსპრომტში  არის  ორი  სიტყვა  შეცდომით,  რომელთა  შესწორება  არ  შემიძლია,  ამიტომ  იყოს  მათი  სწორი  ვერსია  აქ,  კერძოდ:

1)  წერია  სიტყვა-"სათამაშოდ  სხვა    მხ ა  რის  ა კენ    ვერ  წაიღებდა"
  უნდა იყოს-  "---------------------"  მ ხ რ ი ს კ ე ნ"  და  არა  მხარისაკენ.

2) წერია  სიტყვა  სტრიქონში  არასწორად-"და  ხელებში  ხმელ  ფოთლის  გვირგვინს  მაწვდის"
                                                      უნდა  იყოს-'---------------"  ხ მ ე ლ ი"  და  არა  ხმელ.

                          პატივისცემით  ნ  ე ქ ტ ა რ ი.

უღრმესი მადლობა.
ძალიან მანებივრებთ  ლამაზი  მიძღვნებით..
წარმატებები მისურვებია, არ ვარ შენსავით უხვ-სიტყვიანი.

  მუხა!
    პირველყოვლისა,  გილოცავთ  გიორგობას,  მის  მფარველობასა  და უძლეველობას  გისურვებთ  პირად  და  საყოველთაო  მადლიან  სასარგებლო  საქმიანობაში.
    უდიდესი მადლობა  და ეს  დილაური  ექსპრომტი  საგიორგობო  იყოს, თქვენთვის:

მოიშიშვლა,  გუშინ, მკერდი  კიდევ ერთხელ 
მზემ  და  დარით  მაგრძნობინა  შენი  ფასი,
ვარდის  ფურცლებს,  მადლობ,  თავზე  შენ მაბნევდი,
მე კი,  ვწუხვარ,  თვახილული ვერ  გხედავდი.
გადარეცხა,  ილტოს  წყალმა  ნაავდრალზე,
ნაპირები  და გამოჩნდა  ცხელი  ქვიშა
მზის  გულზე  და  აილანძა  გაზაფხულიც
შემოსულა,  აი,  უკვე,  ჩვენთანაც  და
ხელი  ჩრდილმა  უნებლიეთ  შემომხვია.
რა  ვიცოდი,  დრო  თუ  ასე,  იჩქარებდა,
თორემ,  მეც ხომ,  მასთან ერთად  ვიკმარებდი
იმ  სამოსელს  უფალმა  რომ, დამიწესა
და  გზადაგზაც  მართლა  აღარ  ვიფიქრებდი,
სამყაროზე,  სადაც  შენ  არ  იქნებოდი
და  მეც  ვარდი  მაშინ  სრულად  გაუშლელი
უცაბედად  აღარც  როდის  ჩავჭკნებოდი
მერე  ფურცლებს  ქარი,  ქარი  ონავარი,
სათამაშოდ  სხვა  მხარისკენ  ვერ  წაიღებდა
და  ცხოვრება  სულ  პირუკუ, სულ  უკუღმა
ალღოს  ვეღარც,  ჩემს  მაგივრად  ამიღებდა.
დაცვივდება.  კიდევ  ირგვლივ, ფოთლები  ხის
ხმელი მაგრამ  უცნაურად შეფერილი,
მოიწონებს  მასაც,  ვინმე    უდარდელად
და  მოფშვნეტავს,  ვითომ  მისთვის  მოუცლელი.
დგას  აქ,  დღესაც,  შემოდგომის  ფოთოლცვვენა
და  ხელებში  ხმელ  ფოთლის  გვირგვინს  მაწვდის,
გვიანია, აღარ  მოვაა?  ვეკითხები
ონავარ ქარს  და  თვალებში  ვაჩერდები,
გადარბოდა  და  ზუზუნით  მომძახოდა:
ქარი  სევდით,  არ  დარჩება მოუსვლელი.

მუხა  გთხოვთ,  არ  მიწყინოთ,  შეიძლება  ეს  ძალიან  უაზრო  სისულელეა,  მაგრამ  ხომ  იცით,  ადამიანები,  როგორი  უცნაურები  ვართ.

                                                                  პატივისცემით  ნ  ე ქ ტ ა რ ი.  23 /11 /16 წ ე ლ ი.
                                                                                                                          დღე  გიორგობისა.

სრულიად  საიტს,  ვულოცავ  გიორგობის  დღესასწაულს,  მის  დაუმარცხებელ  ძალას  ვუსურვებ,  ყველა  კეთილი  საქმეზე  გასამარჯვებლად,  გფარავდეთ  ყველას.
                                                                                      ნ ე ქ ტ ა რ ი.

ფორმა უხდება  შინაარს.
მომეწონა!

დიდად  გმადლობთ  ღვთისო,  მირი-ანი.

                        პატივისცემით  ნ ე ქ ტ ა რ ი.

როგორც ლექსი, უკეტესები მინახავს თქვენი. ეს არ მოწონს. არ ამაღელვა რატომღაც  :))
წარმატებები.

"სიცოცხლე?
სამყაროს  გერია.
რ ა ს ა კ ვ ი რ ვ ე ლ ი ა"...
====================== (ფორმა ჩემთვის ახლობელია... თუმცა თავად ტრადიციულს შევესისხლხორცე.... შინაარსი  ძვირფასია, გულიანი...
...
დიახ, რასაკვირველია,
სიცოცხლე ამქვეყნად ძნელია,
მოკვდები?
იხარე, სამყარო შენია,
შენია ძეგლი და დიდება,
ცოცხალს რომ  გზად გეხიდება...
გიცნობს ისიც, ვინც არ გცნობდა,
გიმეგობრებს, ვინც გაგრიყა,
ცოცხლებს იჩნევენ,  მკვდარ გრძნობად,
მკვდრებს კი, გენიად, ანტიკად...
...
----------(მაპატიეთ... სიტყვებს გრძნობა აჰყვა...  ამ ლექსს დავასრულებ...
პატივისცემით...

მადლობთ  დიდად  ქეროლაინი.
                              პატივისცემიტ  ნექტარი.

ფორმა არ მომწონს, ნუ ეს ჩემი პირადი გემოვნების საქმეა და არაფერი სხვა, სათქმელი კი მართლაც ბევრისია... ++ წარმატებები ავტორს :)

ვინ  იცის  რამდენს  უნდა  ამის  თქმა.