| ავტორი: ნექტარი ჟანრი: პოეზია 30 ნოემბერი, 2016 |
აქ დავწერ, ისე, როგორც მითხარით, ვიტყვი, ყველაფერს, რაზეც მიამბეთ, ოღონდ, იმ გრძნობას, ვერ დაგპირდებით, მეც, რომ, თქვენსავით, გავაიაფებ.
ე ს
ჩამოიბერტყა, მზემ წელს სხივები. თუმც , გაუჭირდა, ჩემსავით მასაც. გახსოვს? რა ბევრჯერ, მე შენთვის მითქვამს. სული მეწვის თქო, არ ვიცი რატომ, ვთქვი, რომ ვაღმერთებ, არც თუ წარსულში ადამიანებს მეტად სიყრმისას. ქარს მიაქვს, სადღაც, მტვრის საფარველი, ყოფიერების, დრო თავფურცელა. აი ასეა, მთელი ცხოვრება, დიდი რომანი, მცირე ნოველა.
კომენტარები |
ილუსტრაციები |
რეცენზიები |
|
2. მადლობა, მადლობა მუხა.
მუხა ეს...
რა გაეწყობა, მზე თვალს მიკრავდა, ისე უბრალოდ და გულუბრყვილოდ, მერე ვკითხე და ასე ამიხსნა: რომ მას მოვწონდი, გულის ღილკილოდ...
პატივისცემით ნ ე ქ ტ ა რ ი. მადლობა, მადლობა მუხა.
მუხა ეს...
რა გაეწყობა, მზე თვალს მიკრავდა, ისე უბრალოდ და გულუბრყვილოდ, მერე ვკითხე და ასე ამიხსნა: რომ მას მოვწონდი, გულის ღილკილოდ...
პატივისცემით ნ ე ქ ტ ა რ ი.
1. გემრიელი ლექსი,კაკალ-გულში,რომ გაივლის ისეთი. გემრიელი ლექსი,კაკალ-გულში,რომ გაივლის ისეთი.
|
|
მონაცემები არ არის |
|
|