პ წ კ ა რ ნ ი 

მოვდივარ შენსკენ  ამ  ახალ  წელს და
გააღე კარი  ფართედ  გულის,  დატოვე  ღიად.
ბეწვის  ხიდია  მე  და  შენს  შორის ~
და  ვუტოლდებით  მყინვარწვერს  დიადს.
რა  გვრჩება  ნეტა  მე და  შე  აქით
კარგი  სუყველა  ბრმა  წარსულს  მიაქვს,
მტანჯავენ  ირგვლივ  კათც  მოძულენი
ვით  მრუმე  ღამე  ზამთარში  მიავს.


          ვ ი წ ა მ ე
 
მოლოდინი  შემომიჩნდა ,
მოლოდინი  რის  აღარ/
ის რაცა  მაქვს  ხომ  ჩემია ,
წყალობაა  ღვთისაგან.
რაც  არა  მაქვს  ისიც  მინდა,
ვის  შევჩივლო  ნიადაგმც,
ისევ  მე  თუ  გავირჯები,
ქარს  რა  მოქვს  ნიადამც.