ფეხი აედგათ  ჩემს ვაზებს
რქაწითელსა და მწვანესა
მათ ნამუხლარზე ჰყვაოდა
უშრომელა და ადესა.
მითხრეს გვიჯავრებს სამშობლო
აღარ გვაწოვებს ძუძუსა
ნადევგმირალი მაჯები
მტევნებს მიგვიგავს უძლურსა.
მიზეზი უნდა ვიცოდეთ
ერბოს ვინა ხდის ყამირსა
ფესვებით უნდა დავკიდოთ
სისხლი ვაწოვოთ ყაირსა.
ვუყურებთ: ძალა აღმართს ხნავს
ბრიყვი დამდგარა მეგუთნედ
აჯამი იცავს სიბრძნის ბჭეს
ბერდიდივით ბჭობს მედუქნე...
შვილი ყოფილა ამ მიწის
გამყიდველიც და მეწარმეც
გადაგვიმტვრია ლავიწი
გულისფიცარი ლერწამის
ვერ გვისისხლხორცა,  ვერ დათვრა
ისრიმს რა ესმის ვაზისა
გვატირებს გახარებულებს
მარჯვენით მამა-პაპისა.
მივდივართ... უნდა წავიდეთ
ვიყრებით დედა ბუდიდან
საგზლად სიტყვები მიგვყვება
ბერდედის გულის გუდიდან.
არ ივიწყება ვინცა ვართ
ვისი ვენახის გორისა-
ვის ბელტსა ვჭამდით, თვალიდან
რისი ნაჟური მოგვდისა...