საინტერესოა...
რამდენჯერმე წავიკითხე და კომენტარი კი არ მქონია. არის აქ რაღაც სარკალურად სასიამოვნო სევდასავით.
აღმოსავლელი ბრძენების ნაწერებს ჰგავს, თან პოეტებიც რომ იყვნენ.
#მარი_ბი ეგარაფერი, ქეროლაინ მადლობა )
მოგიკითხეთ
უი, შეცვლა დვიწყებია და ავტომატურად დარჩენილა პოეზია. პროზაა.
იასონ, მგონი მართალი ბრძანდებით :) რაღაც მომენტში დავეჭვდი მეც, მაგრამ სიზარმაცის გამო თავი დავაჯერე საწინააღმდეგოში და აღარ მოვუბრუნდი :დ შევასწორებ, მადლობა თქვენ!
აუცილებლად უნდა იფიქროთ ძალიან კარგად გამოვიდა
ოღონდ ჟანრში პოეზია პროზით შევცვალო თუ პუბლიცისტიკით?
გმადლობთ ^^
მადლობა, ჩემო კარგებო! როცა მოვიცლი, იქნებ გაგრძელებაზე მართლა ვიფიქრო
ძალიან ლამაზი და უთბილესი ნაწერია.
კაია... +2
მადლობა, იასონ. ჰო, მე პოეტი ვერ ვარ, ხანდახან წამომივლის ხოლმე ეეჰ ხდება რომელია?! ხდება და მერე, როგორ ხშირად
+1
"მე ძველებურად გაგიმზადე ჩაი და მკერდთან შეხსნილი ღილის დასაბნევად რაღაც ამბებით, ავწიე ხელი – დასამტვრევი, დამება ენა."
შენ ხომ არ გესმის რა გულიანად ვიცინი ახლა : ) ძალიან საყვარელი კადრია *)
|